ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ την έγκυρη αθηνακή εφημερίδα «Καθημερινή», έπεσε το μάτι μου μία είδηση για έναν τετράχρονο πιτσιρικά ονόματι Zayn Ali Salman, που κάνει θαύματα στο γήπεδο.
Οι σκάουτερ της Άρσεναλ τον εντόπισαν και έσπευσαν να τον γράψουν στις ακαδημίες του λονδρέζικου συλλόγου, βάζοντάς τον μάλιστα (λόγο ταλέντου) σε υψηλότερη ηλικιακή κατηγορία.
Κάθομαι και αναρωτιέμαι τι άραγε να γίνονται όλα τα Ελληνάκια στα πολιτειακά μας πρωταθλήματα; Δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχει κάποιο ταλέντο σαν τον Zayn. Το ερώτημα, όμως, είναι, υπάρχουν ιδανικοί άνθρωποι να προσέξουν και να καλλιεργήσουν το ταλέντο ενός πιτσιρικά;
ΚΑΠΟΤΕ, ναι, υπήρχαν. Σήμερα αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα δυστυχώς όχι. Τι ήταν αυτό που οι παλιοί έκαναν καλύτερα; Δεν μιλάμε για μία ή δύο περιπτώσεις ελληνικής καταγωγής, αλλά για αρκετές λαμπερές προσωπικότητες ταλέντων που κάποιοι υπήρξαν αναντικατάστατοι στις ομάδες που έπαιξαν.
Πιο ενδεικτικές από αυτές που θυμάμαι είναι των Κρις Καλατζή, Τζίμη Πατίκα, Πίτερ Καθόλου, Τέρι Πατάλη, Γιώργου Χανιώτη, Τέρι Παλαπάνη από το Σίδνεϊ, του Λούη Χριστοδούλου από την Αδελαίδα, του Σταν Λαζαρίδη από το Περθ και από τη Μελβούρνη των Πέτρου Μπανάσα, Τζίμη Αλεξίου, Γιάννη Αναστασιάδη, Άγγελου Κούτου, Άκη Αλαγκιοζίδη, Γιώργου Χριστόπουλου, Μιχάλη Βαλκάνη, Τζο Παλατσίδη και των διεθνών Κώστα Μπουτσιάνη, Θίο Σελεμίδη και άλλων…
Βέβαια, υπάρχουν πολλές ακόμα περιπτώσεις Eλληνοαυστραλών που έκαναν μεγάλη καριέρα στο παλιό National Soccer League. Εκεί η λίστα είναι μεγάλη!
Πού στα αλήθεια βαδίζουμε κύριοι υπεύθυνοι των ομάδων; Γιατί ξεμείναμε από ταλέντα; Τι κάνουμε λάθος και, μάλιστα, σε μια εποχή που οι τιμές εγγραφής είναι τόσο υπέρογκες…
ΤΑ τελευταία 20 χρόνια οι περιπτώσεις ελληνικής καταγωγής που ανέδειξαν τα Μελβουρνιώτικα σωματεία από την Πολιτεία μας είναι δυστυχώς ελάχιστες…
Πιο κορυφαία προσωπικότητα, αναμφισβήτητα, είναι ο Socceroo, Απόστολος Γιάννου, που αγωνίστηκε σε ομάδες της Ελλάδας και Κύπρου μέχρι και στην Κίνα, ενώ παλαιότερα, στις αρχές δεκαετίας 2000 διέπρεψαν σε υψηλό επίπεδο ο Στιβ Παντελίδης και ο πορτιέρο Μιχάλης Θεοφύλακτος.
Από εκεί και πέρα το βήμα στα ελληνικά και ευρωπαϊκά γήπεδα -μικρής όμως διάρκειας- επιχείρησαν ο Ιάκωβος Ηλιόπουλος και ο Αντρέας Γκόβας, οι οποίοι τελικά επέστρεψαν για να συνεχίσουν την καριέρα τους στα πολιτειακά πρωταθλήματα.
ΣΤΙΣ άλλες Πολιτείες της χώρας μπορώ να πω ότι οι περιπτώσεις Ελληνοαυστραλών είναι πιο φανταχτερές και αναφέρομαι βεβαίως στους διεθνείς Δημήτρη Πετράτο και Κρις Οικονομίδη αλλά και σε κάποιους ακόμα που αναδείχθηκαν στο A-League όπως οι Τζέιμς Τροΐσι, Απόστολος Σταματελόπουλος, Τέρι Αντώνης, Νέιθαν Κωνσταντόπουλος, Τζέρι Σκοτάδης, Γιάννης Κουτρούμπης, Ντιν Μπουζάνης και άλλους…
ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και μία ακόμα περίπτωση ταλαντούχου ποδοσφαιριστή από τη Βικτώρια που πρόσφατα ανακοινώθηκε από την Western United, ο ελληνοκυπριακής καταγωγής επιθετικός Κρίστιαν Θεοχάρους.
Ο 21χρονος αναδείχθηκε μέσα από τα τμήματα υποδομής του Παγκυπρίου, τον βούτηξαν οι άνθρωποι της Victory, μετά ήρθε πρόταση από τη Γερμανία, εκεί αγωνίστηκε για τρία χρόνια με τη δεύτερη ομάδα της Borussia Monchengladbach και εφέτος επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για χάρη των «πρασινόμαυρων».
ΜΑΚΑΡΙ το παλικάρι να πάει καλά, εύχομαι κάθε επιτυχία! Μικρός είναι και μπορεί σύντομα να έρθει μια νέα πρόταση από την Ευρώπη… Στη Victory έδειξε πολύ καλά στοιχεία και μετά την εμπειρία της Γερμανίας σίγουρα περιμένουμε να δούμε κάτι καλύτερο.
Ένα άλλο στοιχείο που έμαθα για τον Κρίστιαν είναι ότι είναι γιος του Αντρέα Θεοχάρους, ποδοσφαιριστή και αυτού, που αγωνίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 στον Αλέξανδρο.
ΓΙΑ να επανέλθω, όμως, στο καυτό αυτό θέμα που άνοιξα, ένας Κρίστιαν Θεοχάρους δεν σώζει την κατάσταση… Ένα πολύ δημοφιλές απόφθεγμα που κυκλοφορεί στις μέρες μας στο διαδίκτυο, λέει ότι «Αν συνεχίσεις να κάνεις τα ίδια πράγματα, μην περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα». Άρα, κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα, γιατί αν συνεχίσουμε με αυτά που ξέρουμε, τότε μάλλον δεν πάμε πουθενά!
ΟΙ ημέρες για ποδόσφαιρο πλησιάζουν και αυτό μας δίνει πολύ χαρά! Είναι το A-League που ξεκινά σε δύο εβδομάδες, σειρά όμως πριν το εθνικό μας πρωτάθλημα έχει, το FFA Cup.
Την άλλη Τετάρτη, η «Νέα Ελλάς» του Adam Piddick δίνει μεγάλη μάχη με τη Hume City σε ένα πολύ κρίσιμο ματς αφού το ενδεχόμενο πρόκρισης στους «16» για τους λιμανιώτες σημαίνει χρήμα και δόξα, γιατί η κλήρωση προφανώς της επόμενης φάσης, θα βγάλει αντίπαλο από το A-League που σημαίνει ότι το JL Murphy θα πλημμυρίσει από κόσμο.
Εδώ που τα λέμε, αυτό περιμένουν οι ομάδες του NPL. Έναν αντίπαλο από το μεγάλο πρωτάθλημα που θα φέρει πολύ κόσμο στο γήπεδο.
ΕΝ ΤΩ μεταξύ, έμαθα ότι οι «καρχαρίες» έδωσαν φιλικό προετοιμασίας με τη Melbourne Victory. Μάλιστα, οι «navy blue» είχαν προγραμματίσει να παίξουν στο Lakeside με την Ελλάς Μελβούρνης, όμως την τελευταία στιγμή άλλαξαν γνώμη, ίσως λόγω Bill Romanovski, που είναι δυνατός χορηγός της λαοφιλούςς ομάδας του εθνικού μας League.
ΤΟ πιο μεγάλο ματς, η μητέρα των μαχών που λέμε, γίνεται στο Lakeside την άλλη Παρασκευή, δηλαδή σε οκτώ βράδια. Η South κόντρα στην City! Μέχρι σήμερα δεν έχει γνωστός ο αριθμός των φιλάθλων που θα μπορέσουν να περάσουν τις θύρες του γηπέδου.
Μάλλον 5.000 ίσως όμως και περισσότεροι. Όσο για τα εισιτήρια, μόνο on line -για τους άνω των 16 διπλά εμβολιασμένους πλην αυτών που έχουν κάποια ιατρική εξαίρεση- από το επίσημο site της SMFC. Η τιμή των εισιτηρίων θα είναι $25.
ΟΙ ημέρες πλησιάζουν και χαρά όλων μας είναι να δούμε πολύ κόσμο στο Lakeside, όπου το θηρίο τοτ ένδοξου παρελθόντος θα αντιμετωπίσει το θηρίο του σήμερα, την πρωταθλήτρια Αυστραλίας 2021!
Η διοίκηση της «κυανόλευκης» θα δώσει ένα δωρεάν εισιτήριο στα εγγεγραμμένα οικονομικώς τακτοποιημένα μέλη της και ένα σε κάθε γονέα που έχει κάποιο από τα παιδιά του στις ομάδες τζούνιορ. Καλή η κίνηση.
ΜΕ το FFA Cup δεν τελειώνουμε όμως με αυτά τα δύο παιχνίδια. Υπάρχουν δύο ακόμα ματς για τέσσερις ομάδες του A-League που θα διεκδικήσουν την πρόκριση στους «32». Το Σάββατο, 13 Νοέμβρη, η Western United θα υποδεχθεί στο GMHBA Stadium τους Newcastle Jets και την Τετάρτη 24 του μήνα η Perth Glory στο Marden Sports Complex την Melbourne Victory.
ΑΛΛΟ ένα Melbourne Cup πέρασε στην ιστορία των Ιπποδρομιών και όπως πάντα συμβαίνει «more losers than winners» και πιο κερδισμένοι φυσικά, αυτοί που δεν έπαιξαν!
Εδώ και δυο μήνες η πλειοψηφία των ειδικών έδινε ως φαβορί το Incentivise που είχε ως αποτέλεσμα η τιμή του να κατεβεί στα $2.80, η μικρότερη ιστορικά τιμή από το 1930! Και όμως το φαβορί όπως συμβαίνει πολλές φορές, έχασε.
Τελικά την κούρσα 3.200 μέτρων στο Flemington κέρδισε το περίφημο Verry Elleegant με τιμή στα $17.
ΑΝΤΕ του χρόνου πάλι…