Το διακεκριμένο λογοτεχνικό βραβείο «2021 Readings Prize for New Australian Fiction»  απονεμήθηκε φέτος στον ομογενή συγγραφέα Andrew Pippos για το μυθιστόρημα του “Lucky’s”.

Ο ίδιος ο συγγραφέας δήλωσε στο «Νέο Κόσμο» πως είναι ευτυχής για την διάκριση.

«Πολλοί συγγραφείς γράφουν για χρόνια χωρίς να ευτυχήσουν να δουν το έργο τους τυπωμένο σε βιβλίο. Εγώ τα κατάφερα. Δεν περίμενα την βράβευσή μου και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτήν»  μας είπε ο Andrew Pippos

Ο συγγραφέας και το έργο του παρουσιάστηκαν πρόσφατα από το «Νέο Κόσμο».

Η αναφορά μας είχε ως  εξής:

Το πώς αντιλαμβανόμαστε και πώς αντιδρούμε στην επιτυχία ή την αποτυχία στη ζωή, εξερευνά μεταξύ άλλων, στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Lucky’s», ο Ελληνοϊρλανδοαυστραλός συγγραφέας Andrew Pippos.

«Ήθελα εξαρχής να γράψω ένα βιβλίο όπου θα ακολουθούσα τους ήρωές μου στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν αυτό που θέλουν πιο πολύ – μια ποιητική ζωή, ή την αγάπη, την οικογένεια, την επούλωση» εξήγησε στον «Νέο Κόσμο» ο ομογενής συγγραφέας, σε μια συνέντευξη για την έκδοση του πρώτου συγγραφικού του έργου.

Στην ‘καρδιά’ του δραματικού αυτού μυθιστορήματος, που έχει προκαλέσει αίσθηση από τη στιγμή που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Pan MacMillan τον Νοέμβριο, είναι τα ελληνικά καφέ, τα γνωστά milk bars, που έβρισκε κανείς σε όλες τις γειτονιές και τις επαρχιακές πόλεις της Αυστραλίας, κατά τον προηγούμενο αιώνα.

Με εφόδια τις αναμνήσεις και τα προσωπικά του βιώματα ο Andrew Pippos μας ταξιδεύει σε βάθος, σε αυτό τον χαμένο σήμερα κόσμο, όπου οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες προσπαθούσαν να αφομοιωθούν και να στεριώσουν στη μακρινή και αφιλόξενη τότε χώρα.

Το νέο αυτό μυθιστόρημα αποτελεί αδιαμφησβήτητα έναν φόρο τιμής στη μεταναστευτική ιστορία των Ελλήνων της Αυστραλίας.

Πρόκειται όμως και για ένα μυθιστόρημα βαθιά ανθρώπινο, όπου μέσα από τα δραματικά βιώματα των ηρώων, ο συγγραφέας εξετάζει τις απρόβλεπτες συνέπειες της βίας, τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή και τις αναπότρεπτες, κάποιες φορές, συνέπειες αυτών των επιλογών. Αλλά όταν όλα φαίνεται να καταρρέουν, συνεχίζει να υπάρχει η ελπίδα και «η αγάπη, που είναι το μόνο που μένει μόνιμο».

Με εφόδια τις αναμνήσειςκαι τα προσωπικά του βιώματα, ο Andrew Pippos μας ταξιδεύει στον χαμένο σήμερα κόσμο των παλαιών ελληνικών καφέ της Αυστραλίας. Το εξώφυλλο του βιβλίου. Φώτο: Supplied

Το «Lucky’s» απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές και προτάθηκε μέσα από το αφιέρωμα του ‘The Guardian’, ως ένα από τα καλύτερα βιβλία Αυστραλών συγγραφέων για το 2020. Έγινε αντικείμενο συζήτησης στη λέσχη αναγνωστών που λειτουργεί στις 360 δημόσιες βιβλιοθήκες της Νέας Νότιας Ουαλίας και ήταν το βιβλίο που επέλεξε το βιβλιοπωλείο Dymocks για τον Νοέμβριο.

Τώρα είναι υποψήφιο για το βραβείο Matt Richell για τους πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς.

Με εφόδια τις αναμνήσειςκαι τα προσωπικά του βιώματα, ο Andrew Pippos μας ταξιδεύει στον χαμένο σήμερα κόσμο των παλαιών ελληνικών καφέ της Αυστραλίας. Το εξώφυλλο του βιβλίου. Φώτο: Supplied

«ΗΘΕΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΦΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ»

Ήταν λογικό, να αφιερώσει το πρώτο του βιβλίο σε αυτόν τον κόσμο των ελληνικών εστιατορίων, καθώς υπήρξε το πιο σημαντικό μέρος των παιδικών του χρόνων, εξηγεί ο Andrew Pippos.

Το ελληνικό εστιατόριο της γιαγιάς του, στην πόλη Brewarrina στη Νέα Νότια Ουαλία, ήταν το κεντρικό σημείο συνάντησης της οικογένειάς του. «Ήταν το μέρος όπου όλα τα ξαδέρφια, οι θείοι και οι θείες συναντιόνταν, όπου όλοι βρισκόμασταν μαζί».

Εκεί ήταν που έμαθε για τον τόπο καταγωγής του, το νησί της Ιθάκης, και όπου άκουγε μεταναστευτικές ιστορίες. «Η αφήγηση αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της συζήτησης που κάναμε γύρω από το τραπέζι, όταν καθόμασταν αργά το βράδυ, μετά το κλείσιμο».

«Ήταν ένα μέρος μαγικό για μένα όταν ήμουν παιδί» προσθέτει, σημειώνοντας ότι αισθανόταν να ανήκει εκεί. «Εκεί ήταν που έμαθα για την ελληνική μυθολογία και όπου γεννήθηκε η αγάπη μου για τις ιστορίες».

Αυτό που τον ώθησε, επίσης, να γράψει γι’ αυτόν τον κόσμο, ήταν το γεγονός ότι αυτός ο κόσμος έχει πλέον χαθεί.

«Αυτά τα καφέ εξαφανίστηκαν για διάφορους λόγους και δεν υπάρχουν πια. Ήταν ενδιαφέρον λοιπόν να γράψω για μία περίοδο όπου μπορούσες να διακρίνεις την αρχή και το τέλος της. Ο κύκλος είχε κλείσει».

Πήρε οκτώ χρόνια για να το ολοκληρώσει, και ο Andrew Pippos εξηγεί ότι μαζί με την συγγραφή του βιβλίου, ωρίμασε και ο ίδιος. Μπορεί να άλλαξε τη δομή και την πλοκή του μυθιστορήματoς καθώς το έγραφε, αλλά εξηγεί ότι το βασικό θέμα που ήθελε να αναδείξει εξαρχής ήταν το πώς οι άνρθωποι ανταποκρίνονται στην επιτυχία ή την αποτυχία.

«Θέλω οι αναγνώστες να αντιληφθούν επίσης ότι η πλοκή συνδέεται με τις πράξεις και τις συνέπειές τους», τους κανόνες της αιτιότητας δηλαδή, που αναπτύσσουν την πλοκή. Σαν ακολουθία οι συνέπειες μπορεί να εκδηλωθούν ακόμα και δεκαετίες αργότερα, καμιά φορά και στην επόμενη γενιά, ή με αντίκτυπο έναν άλλον άνθρωπο. Και αυτή είναι μια πραγματική τραγωδία που συμβαίνει συχνά στη ζωή, σημειώνει ο συγγραφέας.

ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ, ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΕΙ Ή ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Για τον Andrew Pippos, ήταν σημαντικό να μπορεί να επεκταθεί στον χρόνο στο πρώτο αυτό έργο του, για να εξερευνήσει τους χαρακτήρες, τις συνειδήσεις αλλά και την κουλτούρα, και να δείξει πως αλλάζει ή δεν αλλάζει με το πέρασμα των χρόνων.

«Ήθελα επίσης να δείξω πώς αλλάζει και ο άνθρωπος στη ζωή του».

Οι άνθρωποι αλλάζουν στη ζωή, ακόμα και ανεπαίσθητα εξηγεί, και δεν μπορείς να δείξεις αυτήν την αλλαγή σ’ ένα λογοτεχνικό έργο μικρού μήκους.

Ο LUCKY ΚΑΙ Η ΤΥΧΗ

Ο ρόλος της τύχης στη ζωή των ηρώων του, δεν είναι τόσο σημαντικός όσο αυτό μπορεί να φαίνεται από τον τίτλο του βιβλίου, λέει ο συγγραφέας.

«Το μεγαλύτερο ελάττωματά του Lucky είναι ο τζόγος, και είναι ένα πρόβλημα που έχουν πολλοί άνθρωποι στην Αυστραλία.

Παρ’ ότι δεν το αντιμετωπίζω προσωπικά, το έχω ζήσει από κοντά» εξηγεί ο Andrew Pippos και προσθέτει ότι ήθελε να γράψει για τον τζόγο και τα τυχερά παιχνίδια, γιατί «για τον Lucky όπως και για τόσους άλλους, ο τζόγος είναι ένας τρόπος για να αντιμετωπίσουν τις αποτυχίες της ζωής τους.

Είναι το αντιστάθμισμα σε όλα όσα έχουν πάει στραβά, ή σ’ ένα πρόβλημα που δεν μπορούν να λύσουν».

Με χιούμορ και οξυδέρκεια, ο συγγραφέας αναδεικνεύει επίσης το ελληνικό στοιχείο, τις γεύσεις και τις μυρωδιές της ελληνικής κουζίνας, αλλά και τις συνήθειες, τους κοινωνικούς κώδικες, και την ψυχοσύνθεση των Ελλήνων της Αυστραλίας εκείνης της εποχής.

Κι ενώ μπορεί οι ήρωές του να μην κερδίζουν αυτό που κυνηγούν στη ζωή τους, στο τέλος φαίνεται ότι γίνονται οι άνθρωποι που εξαρχής ήθελαν να είναι.

*Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον σύνδεσμο Lucky’s by Andrew Pippos