Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική, Φιλοσοφία και Θεολογία. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών.

Υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού “Προεκτάσεις στην εκπαίδευση” (1991-1997) και του περιοδικού “Κασταλία” της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005).

Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στην νεοελληνική λογοτεχνία το 1962, και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου.

Ένα από τα βιβλία του Ιάσονα Ευαγγέλου, Φώτο: Facebook/εκδ. Δωδώνη

Ο Ιάσων Ευαγγέλου αποτελεί μια εμβληματική προσωπικότητα της σημερινής Ελλάδας, καθότι στα 120 βιβλία του καλύπτει σχεδόν όλους τους τομείς του έντεχνου λόγου.

Εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, το έργο του περιλαμβάνει δοκίμια και μελέτες, ποιητικές συλλογές, μεταφράσεις, λεξικά και ανθολογίες, θεατρικά έργα, διηγήματα και μυθιστορήματα.

Πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν και σε άλλες γλώσσες. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις, και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1999. Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά.

Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι γνωμικοί στοχασμοί: “ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ” και η γνωμική ποίηση: “ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ”, έργα τα οποία ανανεώνουν, στο χώρο της ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου, πεζού και ποιητικού.

Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “Γνωμολογικό Λεξικό” με 13.500 ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για τα έτη 2013 και 2014, το οποίο όμως δεν του απονεμήθηκε.

Ο Ιάσων Ευαγγέλου αναγνωρίζεται ως ο σημαντικότερος Έλληνας λογοτέχνης που έχει καλλιεργήσει το γνωμικό λόγο σε μεγάλη έκταση με τα «Ψηφιδωτά» του, τα οποία αποτελούν αμάλγαμα ποίησης και στοχασμών παράλληλα.

Τα έργα του Ιάσωνα Ευαγγέλου κατατάσσονται στις ακόλουθες κατηγορίες.

*Ποίηση
56 συλλογές. 9 από τις οποίες περιέχουν γνωμική ποίηση.

*Γνωμικοί στοχασμοί
26 βιβλία: «Ψηφίδες Ιδεών» με 13.500 προσωπικούς στοχασμούς.

*Θέατρο
11 έργα.

*Πεζογραφία
α) Αφήγηση: 6 βιβλία: διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα.
β) Δοκίμια και Μελέτες: 50 βιβλία.

*Λαογραφία
Η πυροβασία των Αναστενάρηδων.

*Μεταφράσεις
Οι προσωκρατικοί Φιλόσοφοι.

*Λεξικά
α) Λεξικό Λογοτεχνικών Όρων.
β) Μικρό Ετυμολογικό και Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό.
γ) Γνωμολογικό Λεξικό (εννοιών γενικής παιδείας).

*Ανθολογίες: Ανθολογία Νεοελληνικού Γνωμικού Λόγου (1800-2001).
*Ποίηση: 56 συλλογές. Οι 9 συλλογές περιέχουν Γνωμική ποίηση.
*Γνωμικοί στοχασμοί: 26 βιβλία: «Ψηφίδες Ιδεών»

Δειγματοληπτικά ακολουθούν κάποιοι στοχασμοί του Ιάσωνα Ευαγγέλου από το βιβλίο του «Ανθολογία Νεοελληνικού Γνωμικού Λόγου, 1800 – 2001», Εκδόσεις «Δωδώνη», Αθήνα 2001.

*Το χαμόγελο είναι το κλειδί που ανοίγει όσες πόρτες
δεν μπόρεσε η δύναμη ν’ ανοίξει.

*Όταν όλοι γύρω σκύβουν, ο βασιλιάς φαίνεται ψηλότερος.

*Η καλή είδηση βραδυπορεί, η κακή καλπάζει.

*Ο καλός δάσκαλος χαίρεται που μας φωτίζει. Ο εγωιστής δάσκαλος χαίρεται που μας θαμπώνει με το φως του.

*Ο καλύτερος προφήτης που πρέπει να συμβουλευτείς
για να σου πει το μέλλον σου, είναι το παρελθόν.

*Μόρφωση που δεν συνδυάζεται με αίσθημα μοιάζει με ήλιο,
που φωτίζει, αλλά δεν θερμαίνει.

*Το ψέμα τρώγεται καλομαγειρεμένο, η αλήθεια ωμή.

*Αν κάνεις ένα βήμα προς τον σκοπό σου,
κάνει και αυτός ένα βήμα προς εσένα.

*Καχύποπτος είναι ο άνθρωπος που όταν κάνεις ένα φιλικό βήμα
να τον πλησιάσεις, αυτός κάνει ένα βήμα πίσω.

*Δεν υπάρχει κορυφή χωρίς ανήφορο.

*Αξιόλογο βιβλίο είναι εκείνο που σε σταματάει κάθε τόσο
για να στοχαστείς ή να σκουπίσεις το δάκρυ σου.

*Πρέπει να γίνεσαι σάρωθρο
όταν βρίσκεσαι μπροστά σε σκουπίδια.

*Ελευθερία του λόγου δεν σημαίνει μονάχα να λες στους άλλους
ό,τι θέλεις εσύ, αλλά και ν’ ακούς ό,τι θέλουν οι άλλοι.

*Ανέβηκες; Μην κλωτσάς την σκάλα.

*Σαν πέσεις πιο εύκολα σε πατούν παρά σε σηκώνουν.

*Το χαμόγελο είναι ένα ευαίσθητο γεφυράκι που στήνουν
οι ψυχές ανάμεσά τους για να επικοινωνούν.

*Αν υπήρχε μια εγγύηση «ου πεινάσεις»
δεν θα χρειαζόταν η εντολή «ου κλέψεις».

*Πόσο μας είναι αγαπητά τα μάτια που κλαίνε!

*Μιλάνε την ίδια γλώσσα αυτοί που σπούδασαν τον ίδιο πόνο.

*Τα βιβλία σ’ άλλους οξύνουν την όραση,
και σ’ άλλους την αντικαθιστούν με την ξένη.

*Οι μεγάλες πορείες κερδίζονται με μικρούς βηματισμούς.

*Δύο ισχυρά διεθνή νομίσματα: το αμερικάνικο δολάριο
και η ελληνική φιλοσοφία.

*Είναι καταπληκτικό το πόσο εύκολα
μπορεί να περάσει για έξυπνος ο ενημερωμένος.

*Όταν ο λαός πεινάει και δεν έχεις
να του δώσεις τροφή, δώσε του δικαιοσύνη.

*Για να μοιάζει πολύ ένα ψέμα με την αλήθεια
ή πρέπει να το πει ένας πανούργος,
ή πρέπει να το ακούσει ένας άμυαλος.

*Οι ιδεολογίες αντί να είναι οι μήτρες του πνεύματος,
στέκονται συχνά τα φέρετρα της ζωής.

*Την Άνοιξη μόνο το χέρι του Χειμώνα την προσφέρει.

*Όποιος λύνει τις απορίες μας είναι το ίδιο ήρωας,
όπως εκείνος που λύνει τα δεσμά της σκλαβιάς μας.

*Η αδειανή χούφτα κλείνεται εύκολα σε γροθιά.

*Η αδυναμία μάς φθείρει. Η δύναμη μάς διαφθείρει.

Κατά την άποψή μου, από τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα πως το έργο του Ιάσωνα Ευαγγέλου αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου λόγου, και παράλληλα με άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελεί έναν θησαυρό για την εποχή του.

Ο Ευάγγελος Ρόζος στο βιβλίο του «Δέκα Νεοέλληνες Λογοτέχνες», Αθήνα 1997, αναφέρει για τον Ιάσωνα Ευαγγέλου μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

«Αυτός είναι ο Ευαγγέλου. Μια πολυπρισματική ολοκληρωμένη προσωπικότητα που ποτέ δεν περιορίστηκε σε μια μόνο πλευρά, σε μια μόνο πτυχή, αλλά πάντοτε νοιάστηκε για το «σύνολο», είτε αυτό λέγεται κόσμος, ζωή, ψυχή.

Ακριβώς γι’ αυτό δεν πετάει ποτέ στα σύννεφα, δεν χάνεται στις λεπτομέρειες. Πάντοτε μπροστά του έχει το αντικείμενο της έρευνάς του ιδωμένο σαν ένα αδιάσπαστο σύνολο.

Η εμβέλεια της αναλυτικής σκέψης του βρίσκεται έτσι σε απόλυτη συνάρτηση με το θέμα του… Έχει μια ευρύτητα θεώρησης και σύλληψης των πραγμάτων που σε ελάχιστους σημερινούς πνευματικούς ανθρώπους μας μπορεί να υπάρξει».