Οι 6 εκατομμύρια Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό και αποτελούν μια άλλη Ελλάδα ζητούν εδώ και πολλές δεκαετίες τη δημιουργία ενός Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού. Το Νοέμβριο του 1948 η εφημερίδα «Ταχυδρόμος» της Αλεξάνδρειας δημοσίευε ένα άρθρο με τίτλο «Ανάγκη Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού» επισημαίνοντας ότι αυτό αποτελούσε κύριο αίτημα τον αποδήμων.
Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά, τρεις μεγάλες Κοινότητες της Αυστραλίας, μαζί με το ΣΑΕ Ωκεανίας και Άπω Ανατολής, σε πρόσφατη επιστολή τους προς την Ελληνική Κυβέρνηση επαναφέρουν το διαχρονικό αίτημα της ομογένειας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη που υπάρχει για ένα τέτοιο υπουργείο.
Μπροστά στις πιέσεις της ομογένειας έγιναν κατά καιρούς ορισμένες θετικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος επανασύνδεσης και συντονισμού της ομογένειας με το εθνικό κέντρο, όπως η δημιουργία της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού και το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού κ.ά. Οι κινήσεις βέβαια αυτές ήταν θετικές, αλλά τώρα ήρθε στιγμή, με την μαζική έξοδο λόγω της κρίσης πάνω από 500.000 Ελλήνων, που καθίστατι αναγκαί η δημιουργία ενός ανεξάρτητου υπουργείου για τους απόδημους. Η διασπορά είναι μια λέξη με ελληνική προέλευση και η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες και έθνη που έζησε το πρόβλημα και στον 21ο αίωνα.
«Η ίδρυση Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού αποτελεί κύριο αίτημα της ομογένειας, δυστυχώς όμως χωρίς να υπάρξει η απαιτούμενη ανταπόκριση από τις ελληνικές κυβερνήσεις,» αναφέρουν στην κοινή επιστολή τους οι Ελληνοαυστραλιανές Κοινότητες, προσθέτοντας ότι «η Ομογένεια έπαιζε ανέκαθεν σημαντικό ρόλο στους αγώνες της πατρίδας μας και στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αποδεικνύοντας πάντα εμπράκτως τη στήριξή της.»
«Μόνο με την ίδρυση Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού θα καταστεί δυνατή η συνεργασία του Εθνικού Κέντρου με την Ομογένεια και ο συντονισμός πρωτοβουλιών για την ενίσχυση της πατρίδας μας και την αντιμετώπιση προβλημάτων που την απασχολούν,» καταλήγει η επιστολή τους.
Το ίδιο θέμα προώθησαν, στα μέσα του περασμένου έτους, με επιστολή τους και 29 ομότιμοι καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι «οι Έλληνες του Εξωτερικού που ζουν, εργάζονται και δημιουργούν σε 70 χώρες και των πέντε ηπείρων είναι σήμερα με τη μετανάστευση που προκάλεσε η κρίση, περίπου 6,5 εκατομμύρια…».
Οι καθηγητές του ΑΠΘ υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η δράση και παρουσία Ελλήνων επιστημόνων, επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, πολιτικών και παραγόντων οργανισμών παραμένει «σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα».
«Άγνωστη σε μεγάλο βαθμό παραμένει εξάλλου η πολιτισμική δημιουργία των Ελλήνων του Εξωτερικού, περιστασιακά και σε μικρή σχετικά έκταση γίνονται γνωστά τα προβλήματα όπως και τα επιτεύγματα των συλλογικών οργανώσεων,» σημειώνεται στην επιστολή.
Η ίδρυση ενός αυτόνομου Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού θα πρέπει να έχει ως σκοπό τη σύσφιξη των σχέσεων της πατρίδας μας με τους αποδήμους, την ενεργοποίηση του ελληνισμού για την αντιμετώπιση εσωτερικών και εξωτερικών ζητημάτων της πατρίδας μας.
Η επέτειος των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, που τιμήσαμε πέρσι, αποτελεί μοναδική ευκαιρία για την ίδρυση ενός αναβαθμισμένου κοινοβουλευτικού φορέα που εκτός των άλλων θα προσφέρει και μια σειρά από υπηρεσίες όπου θα απευθύνονται οι ομογενείς για την αποτελεσματική και γρήγορη επίλυση θεμάτων που τους απασχολούν.
Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της συνεχιζόμενης πανδημίας καθιστούν αναγκαία την ίδρυση του Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού για την ένταξη των 7 εκατομμυρίων ομογενών στην εθνική ζωή. Μια τέτοια κίνηση θα συμβάλει (α) στην αντιμετώπιση της δημογραφικής συρρίκνωσης που ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, (β) στην προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό, (γ) στην αναβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης στο εξωτερικό, στην προώθηση και επίλυση εθνικών μας θεμάτων, (ε) στην προσέλκυση επενδύσεων από το χώρο της ομογένειας και το εξωτερικό και (ζ) την προώθηση και αύξηση του τουρισμού.
Η ανάγκη δημιουργίας του Υπουργείου φαίνεται και από τις προσπάθειες και πρωτοβουλίες που συχνά κάνει η Ελληνικής Κοινότητα Μελβούρνης (ΕΚΜ) για την αντιμετώπιση προβλημάτων της ομογένειας της Αυστραλίας και την προώθηση και επίλυση θεμάτων που αφορούν και την Ελλάδα. Για παράδειγμα, πρόσφατα η Κοινότητά μας εγκαινίασε το διάλογο για τη σύναψη μιας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας για τη διπλή φορολογία και από ό,τι φαίνεται βρίσκεται σε καλό δρόμο. Ξεκινήσαμε επίσης τη συζήτηση για μια διμερή συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών όσον αφορά στην υγειονομική περίθαλψη. Παράλληλα, με πρωτοβουλία μας υπεγράφη η συμφωνία διακοπών με δικαίωμα εργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας για νέους.
Η ΕΚΜ προσφέρει δεκάδες πολιτιστικές εκδηλώσεις ετησίως, με μεγάλα φεστιβάλ και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Η διασπορά πρέπει να ενωθεί μέσω μιας συντονισμένης προσπάθειας από το χώρο της ομογένειας και ενός αυτόνομου Υπουργείου. Αυτό είναι το κλειδί για την Ελλάδα.
Και η ανάγκη για ένα Υπουργείο γίνεται πιο εμφανής τώρα που βλέπουμε πολλές αλλαγές στη διασπορά. Φεύγουν οι πρώτες γενιές και αλλάζει το τοπίο στη διασπορά, ενώ παράλληλα μειώνεται και ο αριθμός των ομογενειακών οργανισμών. Αν δεν ληφθούν μέτρα τώρα και γίνουν αποτελεσματικές κινήσεις, θα χάσουμε το παιχνίδι.
Οταν μίλησα στη Βουλή πριν μερικά χρόνια, μου έκανε εντύπωση ότι σηκώθηκαν Ελληνοαμερικάνοι φοιτητές από πανεπιστήμια των ΗΠΑ και δήλωσαν ότι αισθάνονται σαν ξένοι στην Ελλάδα επειδή δεν μιλούν την Ελληνική γλώσσα. Δηλαδή, είναι σαν δημιουργούμε ξένους και όχι Έλληνες.