Ενώ οι συνθήκες στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά δύσκολες, ιδιαίτερα στις ανατολικές και νότιες περιοχές που δέχονται τα πυρά της ρωσικής επίθεσης, η θέληση του λαού να συνεχίσει να αγωνίζεται παραμένει έντονη, αλλά και αποτελεσματική, είπε σε αποκλειστική συνέντευξη στον «Νέο Κόσμο», ο Anton Savidis, αντιπρόεδρος της «Ενότητας», μιας ελληνικής πολιτιστικής οργάνωσης που έχει έδρα το Κίεβο.

Στις αρχές της εβδομάδας, ο 29χρονος ομογενής, βρισκόταν στο Κίεβο, για να βοηθήσει στην παροχή προμηθειών για την οργάνωση της αντίστασης του λαού της πρωτεύουσας.

Η πρόεδρος της «Ενότητας», Nina Plechak-Paskal, ήταν επίσης εκεί σε καταφύγιο μαζί με την οικογένειά της.

Ο κ. Savidis είπε στην εφημερίδα μας ότι κατάφερε να στείλει την έγκυο σύζυγό του σε συγγενείς, μακριά από το μέτωπο του πολέμου, στη δυτική Ουκρανία, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και η κα Plechak-Paskal, εγκατέλειψαν την ουκρανική πρωτεύουσα αυτή την εβδομάδα.

Η κα Plechak-Paskal πλήρωσε ακριβά έναν οδηγό να τη μεταφέρει μαζί με τα παιδιά της έξω από την πόλη και βρίσκεται πλέον στη δυτική Ουκρανία μαζί με συγγενείς, σύμφωνα με τον κ. Savidis.

Όπως πολλοί Ουκρανοί που έμειναν χωρίς δουλειά όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, ο κ. Savidis, προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του όπου υπάρχει ανάγκη, ενώ τόνισε ότι πολλοί κάτοικοι θέλουν να πολεμήσουν.

«Έχουμε περισσότερους ανθρώπους που θέλουν να πολεμήσουν από όσα όπλα έχουμε…».

«Χθες, ήμουν στο Lviv για εθελοντικές δράσεις. Πέρασα και από άλλες δύο πόλεις, και σήμερα είμαι σε μία μικρή πόλη κοντά στο Ivano Frankivsk» είπε ο κ.Savidis.

Εν καιρώ ειρήνης εργαζόταν ως διευθυντής του πολιτιστικού οργανισμού «Σπίτι της Ευρώπης» και τώρα χρησιμοποιεί τις οργανωτικές του ικανότητες και τις επαφές του για να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν πληγεί από τις μάχες.

Εθελοντές μοιράζουν ανθρωπιστική βοήθεια στη δυτική πόλη της Ουκρανίας, Lviv. Φώτο: AAP via Sipa USA/Mykola Tys

Την Πέμπτη, έψαχνε τρόπο να βοηθήσει μια νεαρή μητέρα με τη μικρή της κόρη που είχαν παγιδευτεί σε ένα υπόγειο στο Irpin, πόλη βορειοανατολικά του Κιέβου.

Η γυναίκα, όπως εξηγεί, βρίσκεται σε απόγνωση καθώς δεν υπάρχει φαγητό για να δώσει στο 13 μηνών μωρό της, και ο κ. Savidis ελπίζει ότι μέσα από μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχει στείλει, θα μπορέσει να βρει βοήθεια για την εγκλωβισμένη μητέρα και το παιδί της.

Ο κ. Savidis βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τις ελληνικές κοινότητες στο Κίεβο, καθώς και με το Χάρκοβο, στα ανατολικά, και τη Μαριούπολη, την παραθαλάσσια πόλη στην Αζοφική Θάλασσα στα νότια – περιοχές οι οποίες βρίσκονται στο επίκεντρο των μαχών.

Στη Μαριούπολη, όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος πληθυσμός ομογενών, οι Ρώσοι έχουν σχεδόν περικυκλώσει την πόλη και δεν υπάρχει πλέον τρόπος διαφυγής.

Οι υπάλληλοι του Ελληνικού Προξενείου της Μαριούπολης έχουν καταφύγει στο υπόγειο του κτιρίου μαζί με δέκα Έλληνες δημοσιογράφους.

Ενώ η Ελλάδα έχει υποσχεθεί στρατιωτικές προμήθειες και έχει δεχθεί έως και 1.000 Ουκρανούς πρόσφυγες, ο κ. Savidis τονίζει ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα. Το Ελληνικό Προξενείο στη Μαριούπολη είχε βοηθήσει τους κατόχους ελληνικών διαβατηρίων να φύγουν από την πόλη, αλλά στους Ουκρανούς ελληνικής καταγωγής δεν δόθηκε η ίδια προσοχή, εξηγεί.

Δήλωσε, ωστόσο, ότι είναι ευγνώμων για την υποστήριξη της Αυστραλίας και ιδιαίτερα της ελληνοαυστραλιανής κοινότητας.

«Νιώθουμε την υποστήριξή τους και ξέρουμε ότι η ελληνοαυστραλιανή κοινότητα είναι μαζί μας. Ξέρουμε ότι οι Έλληνες θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση των σπιτιών και των πολιτιστικών μας κέντρων μετά τον πόλεμο, αλλά χρειαζόμαστε επίσης διπλωματική και υλική υποστήριξη».

Από την πλευρά του πατέρα του, ο κ. Savidis, κατάγεται από τους Έλληνες του Πόντου, οι οποίοι ήρθαν ως πρόσφυγες στην Ουκρανία πριν από εκατό χρόνια, ενώ η μητέρα του είναι ρωσόφωνη Ουκρανή.

Ενώ ο ίδιος έχει επικρίνει τον Ουκρανό πρόεδρο, Volodmir Zelenskyy, δηλώνει ότι τον στηρίζει πλήρως στην τρέχουσα κρίση και πιστεύει ότι το 93% του ουκρανικού πληθυσμού είναι με το μέρος της κυβέρνησης.

«Εμείς οι Έλληνες της Ουκρανίας στεκόμαστε στο πλευρό της Ουκρανίας. Είμαστε πολίτες της και αυτή είναι η χώρα μας» καταλήγει.