Ιστορική για την ελληνική παροικία της Νέας Νότιας Ουαλίας, ήταν η ομόφωνη απόφαση 21 Συλλόγων της ομογένειας να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα της υλοποίησης του οράματός τους για το μέλλον της ελληνοαυστραλιανής κοινότητας της Πολιτείας.
Οι οργανώσεις αυτές, οι οποίες αποτελούν την Ομοσπονδία «The Hellenic Village», συμφώνησαν να θέσουν προς πώληση την ιδιοκτησία έκτασης 105 εκταρίων που βρίσκεται στο Kemps Creek, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν νέες πρωτοβουλίες και φιλανθρωπικά έργα για τους ομογενείς της Πολιτείας.
Το οικόπεδο, το οποίο εκτιμάται ότι θα πωληθεί για περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια, βρίσκεται μόλις επτά χιλιόμετρα από το νέο υπό κατασκευή αεροδρόμιο του Σίδνεϊ, αυξάνοντας σημαντικά την αξία του από την ημέρα που αγοράστηκε από την Ομοσπονδία των ελληνικών αυτών οργανώσεων για περίπου 500.000 δολάρια, πριν από 30 και πλέον χρόνια.
Η απόφαση αυτή θα δώσει νέα πνοή στις υπάρχουσες οργανώσεις και τους Συλλόγους που λειτουργούν σήμερα, και θα ανοίξει νέους δρόμους για την υλοποίηση κοινοτικών έργων για το μέλλον.
Όταν το ακίνητο αποκτήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με αρχές της δεκαετίας του 1980, η ελληνοαυστραλιανή παροικία είχε διαφορετικές φιλοδοξίες οι οποίες, όμως, δεν αφορούν πλέον τη σημερινή πραγματικότητα.
Ο πρόεδρος του «The Hellenic Village», George Mpliokas, εξήγησε στον «Νέο Κόσμο», ότι όλα ξεκίνησαν, όταν ο Παναρκαδικός Σύλλογος προσέγγισε την τότε κυβέρνηση της Ν.Ν.Ουαλίας για την απόκτηση ενός οικοπέδου.
Η πολιτειακή κυβέρνηση δήλωσε πρόθυμη να προσφέρει αυτή την ευκαιρία σε μία ευρύτερη ομάδα ελληνικών Συλλόγων και όχι μόνο σε έναν, και ως αποτέλεσμα συστάθηκε η Ομοσπονδία «The Hellenic Village» που αποτελείτο από 21 φορείς της ομογένειας, οι οποίοι στη συνέχεια συγκέντρωσαν το κεφάλαιο για την αγορά του οικοπέδου στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
«Το αρχικό σχέδιο της εν λόγω Ομοσπονδίας ήταν να προχωρήσει στην ανέγερση ενός ελληνικού χωριού σε αυτή την έκταση» εξήγησε ο κ. Mpliokas.
«Ο κάθε Σύλλογος θα είχε μία στέγη και τα μέλη θα μπορούσαν να αγοράσουν εκεί ένα σπίτι, και θα ζούσαν όλοι μαζί σε αυτή την ελληνική γειτονιά. Αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες που έχουμε σήμερα».
Ο κ. Mpliokas εξήγησε ότι επενδύοντας τα έσοδα από την πώληση του οικοπέδου, θα μπορούν να καλύψουν τις σημερινές ανάγκες της ελληνικής παροικίας με διάφορα φιλανθρωπικά έργα.
Οι Constantine Boulougouris και John Azarias, κλήθηκαν από τα προηγούμενα Διοικητικά Συμβούλια να συντάξουν το νέο Καταστατικό της Ομοσπονδίας.
«Το έργο αυτό έγινε αφιλοκερδώς και το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο συνεχίζει να συνεργάζεται και με τους δύο προναφερόμενους πάνω σε αυτό το θέμα» προσθέτει ο κ. Mpliokas.
«Το πιο σημαντικό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι τα έσοδα από την πώληση του οικοπέδου, δεν πρέπει να τα ξοδέψουμε μέχρι να φτάσουμε στο μηδέν. Πρέπει να έχουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισης των περιουσιακών μας στοιχείων που θα μας αποφέρει εισόδημα ώστε να μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε διάφορα έργα για την ομογένεια».
Στο παρελθόν είχε χαθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών και για το λόγο αυτό το σημερινό Δ.Σ. είχε επικεντρωθεί στην ανάκτηση αυτής της εμπιστοσύνης μέσω της ενημέρωσης και της διαφάνειας σε κάθε του βήμα.
«Το αποτέλεσμα της Δευτέρας μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην αναβάθμιση της ελληνοαυστραλιανής κοινότητας του Σίδνεϊ προς το καλύτερο» δήλωσε ο κ. Mpliokas μετά την ιστορική Γενική Συνέλευση της 21ης Φεβρουαρίου.
«Συναντηθήκαμε, σκεφτήκαμε και συμφωνήσαμε ομόφωνα να προχωρήσουμε μπροστά, και αυτό οφείλεται στις 21 οργανώσεις, στη δέσμευση του Διοικητικού Συμβουλίου για διαφάνεια και στο κοινό μας όραμα να σχεδιάσουμε το μέλλον μας ως μια γενναιόδωρη, καλοπροαίρετη και φιλάνθρωπη κοινότητα. Και γι’ αυτό, σας ευχαριστώ».
Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον στην κοινότητά μας, για διάφορα έργα με πολλές δυνατότητες, προσθέτει ο κ. Mpliokas.
«Είμαστε μια ποικιλόμορφη παροικία. Έχουμε μετανάστες που έφτασαν πρόσφατα λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Έχουμε Ελληνοαυστραλούς οι οικογένειες των οποίων βρίσκονται εδώ για περισσότερα από εκατό χρόνια. Έχουμε διαφορετικές γενιές Ελλήνων.
Αν μπορέσουμε να αγκαλιάσουμε αυτή την ποικιλομορφία, τότε θα εμπνεύσουμε πολλές δυνατότητες στους νέους ανθρώπους, ειδικά σε εκείνους που ταυτίζονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Αλλά πρέπει να το καλλιεργήσουμε όλο αυτό. Και είναι σημαντικό να προφυλαχθούμε από τις ιστορικές προκλήσεις και τις διαφορές που προϋπήρχαν μεταξύ μας».