ΣΤΗΝ ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων, το μεσημέρι της Πέμπτης, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έκανε την παραμικρή νύξη για τον «Αττίλα».

Πιθανές εξηγήσεις: α) Δεν το γνώριζε, παρότι εμφανίστηκε ενημερωμένος για τη νεοελληνική ιστορία (η αναφορά στις Θερμοπύλες δεν συνιστά τεκμήριο αρχαιογνωσίας), είτε χάρη στη θύραθεν παιδεία του είτε χάρη σε εντατικό φροντιστήριο. Σαν αυτά που γίνονται σε όποιον πολιτικό πρόκειται να απευθυνθεί σε αλλοεθνείς.

Ως ηθοποιός ο κ. Ζελένσκι είχε κάθε δικαίωμα να μην ξέρει πολλά από τη διεθνή πολιτική ιστορία. Αλλωστε οι συμπατριώτες του δεν τον ψήφισαν για την ευρυμάθειά του αλλά για να πατάξει τη διαφθορά, σαν αντισυστημικός (αποδείχτηκε πάντως συστημικότατος).

Πόσο πιθανό και εύλογο είναι όμως να μην ξέρει, ως πρόεδρος πια της χώρας του, που η κυριαρχία της απειλείται από τους εισβολείς Ρώσους, ότι και μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα υπέστη εισβολή και ακρωτηριασμό; Κι αν δεν το ήξερε ο ίδιος, δεν το ήξερε ούτε η εδώ ουκρανική πρεσβεία, ώστε να τον συμβουλεύσει; Και να προλάβει τον ανιστόρητο ισχυρισμό του ότι «δεν έχει γίνει ξανά εισβολή στην ευρωπαϊκή ιστορία εδώ και πάνω από μισό αιώνα».

Από το 1974 του «Αττίλα» έχουν περάσει 48 χρόνια.

Εικασία δεύτερη: Ο κ. Ζελένσκι γνώριζε τη διχοτόμηση της Κύπρου αλλά προτίμησε να θίξει το ζήτημα στην κυπριακή Βουλή, το απόγευμα της Πέμπτης. Κι εκεί όμως δεν είπε τίποτε.

Τρίτη εικασία: Παρότι γνώστης, ο Ουκρανός πρόεδρος επέλεξε τη σιωπή, ευνοώντας απροκάλυπτα την Τουρκία και αδικώντας την Κύπρο, που διαμαρτυρήθηκε επίσημα και έντονα, και την Ελλάδα, που έκανε πως δεν κατάλαβε. Ισως επειδή αδυνατεί να καταλάβει και πόσο λάθος διάβασε τα πράγματα, όταν δήλωνε βέβαιη πως η εισβολή στη Ουκρανία θα υποχρεώσει τους συμμάχους να θυμηθούν και να συμπονέσουν την Κύπρο.

Δεύτερο γεγονός, η βιντεοσκοπημένη εμφάνιση δύο μελών του Τάγματος Αζόφ στη Βουλή. Η αντίδραση της κυβέρνησης; Ποικίλη.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν είπε τίποτε. Ο κ. Σαμαράς μίλησε για «μεγάλο λάθος». Ο κ. Τασούλας θεωρεί πειστικό τον εξής ισχυρισμό: «Δεν άκουσα για το Αζόφ. Ακουσα για τον παππού του [του ομογενούς Μιχαήλ] και ρώτησα μετά πού έγινε αυτή η μάχη».

Ο κ. Οικονόμου χαρακτήρισε μεν «λανθασμένη και άστοχη» τη συμπερίληψη των βίντεο, φρονεί όμως ότι η αναφορά στο λάθος, εκτός από «εξοργιστική και ανέντιμη», συνιστά και «δικαιολόγηση της εισβολής». Δηλαδή; Να κάνουμε όλοι ότι δεν βλέπουμε και δεν ακούμε;