ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ του Κόσμου ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έφυγε από την γη των Αργοναυτών της “μικρής Ελλάδας”, που γεννά μεγαλείο, αλλά δεν μπορεί να το διατηρήσει, δίνει όμως την Αργώ να ταξιδέψει το Ελληνικό πνεύμα σε όλο τον κόσμο, και η Ελλάδα μέσα από τους Έλληνες της Διασποράς μπολιάζει όλο τον κόσμο.

Όμως η σχέση της ελληνικής Διασπορας με την γενέτειρα είναι εύθραυστη σε επίπεδο αλληλεγγύης και καλόπιστης συνεργασίας, και βρίθει απο παραδείγματα σε όλο της το φασμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα και η περίπτωση του Βαγγέλη Παπαθανασίου που ηταν δεμένος με τον τόπο, ο οποίος τον “τραυμάτισε”, όπως προκύπτει στο ακόλουθο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο “Magnesianews.gr” την 21η Μαΐου το 2022, και το οποίο παραθέτω εδώ αυτούσιο:

“Στο πάνθεον των αθανάτων πέρασε ο μέγιστος μουσικοσυνθέτης από τον Βόλο, Βαγγέλης Παπαθανασίου, σκορπώντας παγκόσμια θλίψη σε όλους τους ανθρώπους που γνώριζαν και εκτιμούσαν το έργο του, αλλά κυρίως στους ανθρώπους που τον γνώριζαν προσωπικά και είχαν έρθει σε επαφή μαζί του. Ένας από αυτούς είναι ο πρώην πρόεδρος της ΔΗΤΕΒ, κ. Βαγγέλης Γούσιος, ο οποίος διηγείται στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη στιγμές και γεγονότα που πέρασαν μαζί με τον αείμνηστο μουσικοσυνθέτη και δεν θα ξεχάσει ποτέ.

Ο κ. Γούσιος αναφέρθηκε αρχικά στις προσπάθειες που είχαν γίνει λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ελλάδας, με τον τότε Δήμαρχο της πόλης του Βόλου, κ. Μήτρου με σκοπό να προσεγγίσουν τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και να αξιοποιήσουν την παγκοσμιότητά του σε τοπικό επίπεδο. Είπε ότι δυστυχώς παρά τις όποιες προσπάθειες που έκαναν, ο ίδιος δεν ανταποκρίθηκε με την δικαιολογία ότι αισθανόταν πικραμένος και δυσαρεστημένος από τον τόπο του.

Ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ,γυρνώντας πίσω στο 2005, θυμάται πως ο Βαγγέλης Παπαθανασίου είχε έρθει στον Βόλο χωρίς αρχικά να το γνωρίζει κανείς. Στην πορεία, εφόσον πλέον ανακάλυψαν την έλευσή του και τη διαμονή του στο ξενοδοχείο Ξενία έκαναν εκ νέου την προσπάθεια να τον συναντήσουν και αυτή τη φορά ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα. «Με αφορμή τον ερχομό του στον Βόλο, ο Δήμαρχος του έστειλε επιστολή, συνοδευόμενη από το καράβι της Αργούς και καλώντας τον να συναντηθούν και να μιλήσουν. Ο ίδιος, αποδεχόμενος την πρόσκληση πρότεινε στον Δήμαρχο να του κάνει το τραπέζι. Από εκεί και έπειτα ξεκίνησαν οι επαφές μας με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου», διηγείται ο κ. Γούσιος.

Τότε, όταν ο αείμνηστος συνθέτης έμαθε πως η πόλη που γεννήθηκε θα ανακατασκευάσει την Αργώ ενθουσιάστηκε, σύμφωνα με τον κ. Γούσιο, γεγονός δε που στάθηκε η αφορμή να παρατείνει την διαμονή του στον Βόλο. «Προετοίμαζε μια μεγάλη εκδήλωση για την Αργώ, μια μουσική αντάξια της Μυθωδίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Κάθε μεσημέρι ερχόταν στο καρνάγιο που φτιάχναμε την Αργώ, συγκέντρωνε το πριονίδι που έπεφτε από τις εργασίες της, το έβαζε σε μια μαξιλαροθήκη και κάθε βράδυ που δούλευε στο γραφείο του το μύριζε, συνθέτοντας τη μουσική για την εκδήλωση που ονειρευόταν να δημιουργήσει για τον απόπλου της Αργούς», θυμάται ο κ. Γούσιος και με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτεται η βαθιά αγάπη που αισθανόταν ο συνθέτης για την Αργώ. Μια αγάπη όμως, που έμεινε «ανεκπλήρωτη», εφόσον το όνειρό του δεν έγινε πραγματικότητα. «Δυστυχώς, ο απόπλους δεν έγινε ποτέ, λόγω μιας κακής παρεξήγησης που δημιουργήθηκε με την επόμενη Δημοτική Αρχή. Αποτέλεσμα της παρεξήγησης ήταν να μην ξαναέρθει ποτέ στον Βόλο» είπε ο πρώην πρόεδρος της ΔΗΤΕΒ.

Η προσωπική επαφή που είχε ο κ. Γούσιος με τον παγκόσμιο συνθέτη, του επιτρέπει να πει πως ήταν ένας άνθρωπος έξυπνος, που κέρδιζε τους πάντες με την απλότητά του και με τη σεμνότητά του, χωρίς καμία διάθεση αυτοπροβολής, ενώ επίσης ήταν από τους ανθρώπους που σκεφτόταν τον τόπο του, καθώς υποστήριζε πως ο Βόλος πρέπει να μετονομαστεί πάλι σε Ιωλκός, γιατί έτσι θα γινόταν ξακουστός στα πέρατα της γης. Θυμάται δε τον μουσικοσυνθέτη να αυτοπροσδιορίζεται ως καλύτερος ζωγράφος, παρά συνθέτης, με τα καταπληκτικά έργα του σήμερα να βρίσκονται στην Ισπανία και φυσικά τη Γαλλία.

«Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν δεμένος με τον τόπο του και αγαπούσε πολύ την περιοχή, η οποία όμως τον «τραυμάτισε», θα έλεγα. Οι ευφυείς άνθρωποι, ειδικά όταν ασχολούνται με την τέχνη προβληματίζονται και κλείνονται στο εαυτό τους περισσότερο από εμάς τους καθημερινούς ανθρώπους», δηλώνει ο κ. Γούσιος, εμφανώς στεναχωρημένος και ο ίδιος για την εξέλιξη των σχέσεων του αείμνηστου μουσικού με την πατρίδα του.”

Ταδε έφη για αυτή την σχεση: Για την προσφορά μου δεν παίρνω τίποτα από την Ελλάδα. Στείλτε μου ένα τενεκέ λάδι και έναν ελιές”. Η μεγαλοσύνη και ανιδιοτελεια αληθινά μεγάλου καλλιτέχνη και πανέμορφου Έλληνα.!