Όταν ο Ντάνιελ και ο Λουκ Μανκούζο, έχασαν την αγαπημένη τους μαμά Τερέζα, που έπεσε θύμα οικογενειακής βίας, η συμπονετική Ελληνίδα γειτόνισσα άρχισε να τους μαγειρεύει καθημερινά, περνώντας πιάτα πάνω από το φράκτη που χώριζε τα δύο σπίτια. Αυτή η απλή πράξη καλοσύνης βοήθησε τα δύο αγόρια να ξεπεράσουν τη θλίψη τους και ζέστανε τις καρδιές όλης της Αυστραλίας, όταν οι ίδιοι άρχισαν να μοιράζονται τα γεύματα και την ιδιαίτερη σχέση τους με τη «Yiayia» στα social media.

Εκτός από το βιβλίο με τις συνταγές, οι Μανκούζο, που ζουν στη Μελβούρνη πλάι στη Yiayia και τον Pappou, είναι οι ιδρυτές του Yiayia Next Door, μιας κοινωνικής επιχείρησης που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να «αγαπούν τον πλησίον τους» ως αντίδοτο στη βία.

H αγάπη της γειτόνισσας γιαγιάς που σας έθρεψε κυριολεκτικά και μεταφορικά δημιούργησε μια κοινότητα που σήμερα ταΐζει και στηρίζει ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Πώς νιώθετε που το καταφέρατε αυτό; Είναι το μεγαλύτερό σας επίτευγμα;

«Είμαστε και οι δύο πολύ υπερήφανοι που μπορέσαμε να κάνουμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να βοηθήσουμε τα θύματα της οικογενειακής βίας να βρουν τη φωνή τους και να ακουστούν, αλλά και να προωθήσουμε την ιδέα της κοινότητας, της σύνδεσης και της καλοσύνης. Δημιουργήσαμε μια όμορφη κοινότητα που εμπνέει τον κόσμο να είναι πιο ευγενικός με τους συνανθρώπους του και που, με αυτόν τον τρόπο, τους βοηθά να ελπίζουν ότι μπορούν να ξεφύγουν από τη θλίψη και το τραύμα. Το άλλο μεγάλο κατόρθωμά μας είναι σίγουρα αυτό το βιβλίο με συνταγές! Το να έχουμε κάτι χειροπιαστό που συμπεριλαμβάνει την ιστορία μας και την εμπειρία της γιαγιάς στην κουζίνα είναι κάτι αληθινά ξεχωριστό και δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι για την υποδοχή που είχε».

«Δύσκολο να διαλέξουμε αγαπημένη συνταγή, ό,τι φτιάχνει η γιαγιά θα έπρεπε να το τυλίγουμε σε φύλλα χρυσού, όχι σε αλουμινόχαρτο».

Ποια είναι η αγαπημένη σας συνταγή από το βιβλίο ή -αφού «αγαπημένη» είναι δύσκολη επιλογή- ποια δοκιμάζετε όταν χρειάζεστε μια αγκαλιά;

«Το είπες με τον καλύτερο τρόπο! Δύσκολο να διαλέξουμε αγαπημένη συνταγή, ό,τι φτιάχνει η γιαγιά θα έπρεπε να το τυλίγουμε σε φύλλα χρυσού, όχι σε αλουμινόχαρτο. Αλλά θα λέγαμε ψέματα αν ισχυριζόμασταν ότι δεν έχουμε αγαπημένα πιάτα – αν και όχι για τους λόγους που θα υπέθετε κανείς. Ξαναλέμε, ό,τι κι αν φτιάχνει η γιαγιά είναι μαγικό και ξεχωριστό με τον τρόπο του. Για εμάς είναι συχνά τα πιάτα που μας κάνουν να επιστρέφουμε σε συγκεκριμένες στιγμές και μέρη και μας κάνουν να νιώσουμε τη ζεστασιά και την αγάπη που νιώθαμε εκείνες ακριβώς τις στιγμές. Το κοτόπουλο με ρύζι της γιαγιάς είναι αυτό το πιάτο, μια και ήταν το πρώτο γεύμα που μας έδωσε μαζί με την ευλογία της πάνω από το φράχτη. Μας συγκλόνισε αυτή η γενναιοδωρία, η καλοσύνη και η προσφορά ελπίδας και υποστήριξης, ενώ εμείς ακόμη παλεύαμε με την αβεβαιότητα αν θα καταφέρουμε ποτέ να ξεπεράσουμε το θάνατο της μαμάς μας».

Σας βοήθησαν οι συνταγές της γιαγιάς να ανακαλύψετε νέες γεύσεις;

«Και με το παραπάνω! Η κοινότητα του Yiayia Next Door είναι το παν για εμάς, όχι μόνο γιατί μοιραζόμαστε τις συνταγές της αγαπημένης μας Yiayia, αλλά και γιατί τιμάμε οικογενειακές συνταγές απ’ όλη την Αυστραλία. Επικοινωνήσαμε με τα μέλη της κοινότητας ζητώντας αυθεντικές συνταγές ελληνικών οικογενειών για να τις συμπεριλάβουμε στο βιβλίο. Τα γιουβαρλάκια της Κόνι Σιοπουλου ήταν μία από τις πολλές νέες συνταγές που απολαύσαμε και τώρα το ίδιο μπορείτε να κάνετε κι εσείς! Κάθε συνταγή έχει σημασία και κουβαλάει μνήμες, ενώ για την Κόνι “αυτό το πιάτο μου θυμίζει τη μαμά μου που μαγείρευε συχνά γιουβαρλάκια το χειμώνα. Όταν ταξίδεψα στην Ελλάδα για να δω τη γιαγιά μου ανακάλυψα ότι κι εκείνη έφτιαχνε γιουβαρλάκια. Με πλημμυρίζει τρυφερότητα όταν τη θυμάμαι να μου μαθαίνει να τα πλάθω. Αυτή η σούπα με παρηγορεί και φέρνει στο μυαλό υπέροχες αναμνήσεις από δύο δυνατές γυναίκες στη ζωή μου”».

«Αν η ιστορία μας μπορεί να βοηθήσει έστω και ελάχιστα κάποιον που βρίσκεται σε πένθος ή που ζει καταστάσεις οικογενειακής βίας, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι κάναμε κάτι σπουδαίο».

Το Yiayia Next Door είναι στην πραγματικότητα ένα βιβλίο αυτοβοήθειας;

«Αυτό ελπίζουμε. Αν η ιστορία μας μπορεί να βοηθήσει έστω και ελάχιστα κάποιον που βρίσκεται σε πένθος ή που ζει καταστάσεις οικογενειακής βίας, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι κάναμε κάτι σπουδαίο. Υπάρχουν στιγμές που ευχόμαστε να μην υπήρχε αυτό το βιβλίο, να ήταν όλα ένα όνειρο, αλλά γνωρίζουμε την αληθινή δύναμη του να είναι κανείς ειλικρινής με την πονεμένη καρδιά του. Το ότι καταφέραμε να μετατρέψουμε ένα τόσο αρνητικό γεγονός σε κάτι θετικό μας θυμίζει τη μαμά μας, που ήταν δυνατή, ανιδιοτελής και αφοσιωμένη και πετυχαίνοντάς το όλο αυτό κρατάμε τη μνήμη της ζωντανή».

Ποιοι είναι οι δεσμοί σας με την ελληνική κοινότητα; Τι μπορείτε να μας πείτε για την ίδια τη θαυμαστή γιαγιά;

«Οι δεσμοί μας με την ελληνική κοινότητα έχουν προφανώς δυναμώσει μέσω του Yiayia Next Door, αλλά μεγαλώνοντας σε μία πολυπολιτισμική κοινότητα και τιμώντας αρκούντως την ιταλική καταγωγή μας, έχουμε πολύ κοντινούς μας ανθρώπους που είναι Έλληνες, είναι σαν οικογένειά μας και μας έχουν εξοικειώσει με την ελληνική κουλτούρα. Όσο για τη Yiayia, μπορούμε να σου πούμε με σιγουριά ότι νομίζει πως είναι λίγο ντίβα, ειδικά όταν κρατά στα χέρια της το βιβλίο της ή μοστράρει τη Yiayia Next Door tote τσάντα της στη λαϊκή. Είναι ακόμη η ίδια Yiayia και υποθέτω ότι, μη έχοντας ιδιαίτερη σχέση με τα social media, δεν έχει συνειδητοποιήσει πόσες καρδιές έχει ζεστάνει. Είναι φυσικά μια πολύ γλυκιά κι ευγενική ψυχή, αλλά είναι και πειραχτήρι. Δεν παίρνει τη ζωή πολύ στα σοβαρά, και είναι πιο ευτυχισμένη όταν περιτριγυρίζεται από την οικογένεια και τους φίλους της. Της λείπει η Τερέζα, η μητέρα μας, πάρα πολύ και συχνά μας λέει ιστορίες για το πόσο ευγενική και γενναιόδωρη ήταν. Όπως επίσης της αρέσει να μας θυμίζει κάθε στιγμή ότι “η μαμά σας ήταν μια εξαιρετική κυρία κι εγώ προσέχω τα παιδιά της τώρα”».

 

Πηγή: marieclaire.gr