Σε πάνω από 66 δισ. δολάρια ανέρχεται η «χασούρα» στα ηλεκτρονικά μηχανήματα τυχερών παιγνίων της Βικτώριας, εδώ και 30 χρόνια, από τις 17 Ιουλίου 1992, οπότε εγκαταστάθηκαν τα πρώτα pokies στο Dorset Gardens Hotel του Croydon, σύμφωνα με ανακοίνωσε της Alliance for Gambling Reform (Συμμαχία για τη Μεταρρύθμιση των Τυχερών Παιχνιδιών).

«Η τραγωδία αυτού του στοιχείου, των 66 δισ. δολ. είναι η ριζική ζημία που προκαλεί σε αμέτρητους ανθρώπους, οικογένειες και κοινότητες», επεσήμανε ο επικεφαλής συνήγορος της Συμμαχίας, Tim Costello.

Και δυστυχώς, η παροικία μας γνωρίζει από πρώτο χέρι, ότι το τίμημα του εθισμού στον τζόγο, δεν είναι μόνο οικονομικό.

Δεν ανέρχεται μόνο σε πολλά εκατομμύρια δολάρια, που έχουν δαπανήσει ομογενείς, κάθε ηλικίας, όλα αυτά τα χρόνια.

Στο κυνήγι της «Θεάς Τύχης» δε χάθηκαν μόνο μισθοί, συντάξεις, περιουσίες, αλλά, ανάμεσα σε άλλες συνέπειες, διαλύθηκαν οικογένειες και φιλίες χρόνων, ζωές καταστράφηκαν.

Πριν 30 χρόνια, «η Βικτώρια ξεκίνησε με 10.000 μηχανήματα. Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 30.000 μηχανήματα … και παρά τους νόμους … οι διαχειριστές έχουν βρει ‘παραθυράκια’ για να παρέχουν πρόσβαση σε τζόγο 24 ώρες την ημέρα – και σε ορισμένες από τις πιο ευάλωτες κοινότητες της Βικτώριας», ανέφερε ο κ. Costello.

Τα 66 δισ. δολ. προκύπτουν από ανάλυση που έκανε η Συμμαχία, δημόσια διαθέσιμων πληροφοριών από την αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή (Victorian Gambling and Casino Control Commission).

Σημειώνεται στο ανακοινωθέν ότι τα στοιχεία Ιουνίου και Ιουλίου φέτος, δεν ήταν ακόμη διαθέσιμα, οπότε έγινε μία εκτίμηση για απώλειες 250 εκατ. δολ. τον Ιούνιο και 125 εκατ. δολ. έως τα μέσα Ιουλίου, πιο συντηρητική και μικρότερη, σε σχέση με τις απώλειες των προηγούμενων τριών μηνών.

Η Συμμαχία καλεί σε επείγουσα δράση για τη μείωση του αντίκτυπου των ζημιών για τις κοινότητες της Βικτώριας εν γένει.

Αναφέρει ότι χρειάζονται μέτρα, όπως το ενιαίο, υποχρεωτικό, κλείσιμο όλων των χώρων με τέτοια μηχανήματα από τις 2 έως τις 6 το πρωί.

Επίσης, εισαγωγή μίας καθολικής δέσμευσης εκ των προτέρων (ως προς το ποσό) σε όλα τα μηχανήματα και τη μείωση του μέγιστου πονταρίσματος σε 1 δολάριο.

Το 2004, υπενθυμίζεται στη ανακοίνωση, η κυβέρνηση της Βικτώριας νομοθέτησε τη μείωση των ωρών λειτουργίας των καταστημάτων με pokies από τις 24 ώρες στις 20 την ημέρα, σε μία προσπάθεια να μειώσει τη βλάβη από τον τζόγο.

Ωστόσο, αναφέρεται, οι αλλαγές δεν προσδιόριζαν τι ώρες οι χώροι αυτοί θα έπρεπε να κλείσουν. Ως εκ τούτου, ιδιοκτήτες με διαφορετικούς χώρους, κανονίζουν έτσι το ωράριο ώστε να έχουν σε λειτουργία μηχανήματα 24 ώρες την ημέρα.

Το 1992, σημειώνεται ακόμη, όταν επιτράπηκαν τα πρώτα 10.000 μηχανήματα στη Βικτώρια, υπήρχαν δύο διαχειριστές (TAB και Tattersalls) και μπορούσαν να εγκαταστήσουν έως 5.000 ο κάθε ένας τους πρώτους 18 μήνες. Η πρωθυπουργός Joan Kirner έδωσε την άδεια καθώς η Πολιτεία ήθελε «μερίδιο από την πίτα», αφού πολλοί πήγαιναν στην Νέα Νότια Ουαλία για να παίξουν.

Πλέον, τα μηχανήματα που επιτρέπονται σε όλη τη Βικτώρια είναι 30.000.

Το 1992 δεν επιτρεπόταν πάνω από 100 μηχανήματα σε ένα χώρο και ο μέγιστος αριθμός τους σε ένα ξενοδοχείο, κι άλλους «περιορισμένους χώρους» ήταν 5.

Σήμερα, υπάρχουν 26.321 μηχανήματα σε pubs και clubs και 2.628 στο Crown. Επιτρέπονται έως 105 σε έναν χώρο (με εξαίρεση το Crown).

Τότε, το όριο στο ποντάρισμα ήταν 2 δολ. σήμερα ανέρχεται στα 5 δολ.

Η The Age επεσήμανε ότι στον υπόλοιπο Κόσμο τα μηχανήματα είναι περιορισμένα σε καζίνο, αλλά η Αυστραλία διαθέτει το 75% των pokies, παγκοσμίως, που είναι σε pubs και clubs. Ακόμη, ότι η χώρα έχει πληθυσμό αντίστοιχο με το 0,5% όλης της γης, αλλά το 18% των pokies.

Κάπως έτσι, υπογραμμίζει το άρθρο της  Chloe Booker η Αυστραλία βρέθηκε να έχει, κατά κεφαλήν τη μεγαλύτερη χασούρα σε τζόγο, με περίπου 1.000 δολ. ανά ενήλικο κάθε χρόνο. Ένα ποσό κατά 40% χειρότερο από τη Σιγκαπούρη που είναι στην 2η θέση.

Η κοινή γνώμη, αναφέρεται, φαίνεται να αλλάζει στάση. Ορισμένοι μεγάλοι αθλητικοί σύλλογοι, πωλούν τους χώρους με pokies, και υπάρχει μια ώθηση στους Βετεράνους (RSL) να απεξαρτηθούν από τα μηχανήματα ως πηγή εσόδων.

Ο κ. Costello δήλωσε πάντως στην The Age ότι οι πολιτικοί είναι εθισμένοι τις δωρεές και τους φόρους από τα pokies.

Τα έσοδα από φόρους τυχερών παιγνίων ανήλθαν σε 1,6 δισ. δολ. στη Βικτώρια πέρυσι και όλα πάνε σε νοσοκομεία και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται 665 εκατ. δολ. έσοδα από pokies σε pubs και clubs.

H Australian Hotels Association, υπέρμαχος των pokies, επισημαίνεται στο άρθρο, έδωσε το ποσό-ρεκόρ των 761.000 δολ. στην κυβέρνηση Andrews πριν τις πολιτειακές εκλογές του 2019. Επίσης, έδωσε 191.000 δολ. στους Φιλελεύθερους της Βικτώριας και 181.000 στους Εθνικούς.

Εκπρόσωπος της κυβέρνησης της Πολιτείας «απάντησε» ότι κανόνες για την ελαχιστοποίηση της ζημίας από τα pokies εισήχθησαν σε όλους τους χώρους το 2020, όπως το όριο στην ανάληψη, έως 500 δολ. Η κυβέρνηση, είπε, έδωσε 153 εκατ. δολ. στο Victorian Responsible Gambling Foundation.

Δεν απάντησε ωστόσο όταν ερωτήθηκε από την The Age, αν η κυβέρνηση θα αποδεχθεί δωρεές σε σχέση με pokies σε αυτές τις εκλογές. Απάντηση δεν υπήρξε από την αντιπολίτευση της Βικτώριας και την Australian Hotels Association για κάποιο σχόλιο σχετικά.

Το άρθρο ανέφερε ακόμη ότι:

Σύμφωνα με μελέτες όσο πιο κοντά ζει κάποιος σε χώρο με pokies, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να χρησιμοποιήσει ένα μηχάνημα και να βιώσει κάποια ζημία.

Τρεις από τους πέντε Δήμους με τις υψηλότερες απώλειες στη Βικτώρια τους τελευταίους 11 μήνες είναι κοντά μεταξύ τους, στα δυτικά και τα βόρεια προάστια.

Το Brimbank έχασε 113 εκατ. δολ. ενώ το Hume και το Whittlesea από 93 εκατ. δολ. αν και υπήρχαν και τα lockdowns.

Οι τρεις αυτές περιοχές θεωρούνται από τις λιγότερο προνομιούχες στη Μελβούρνη.

Ακόμη, το Kealba Hotel στο St Albans, κατέγραψε τις υψηλότερες απώλειες για το Brimbank το 2019 – 2020. Οι παίκτες έχασαν εκεί 13,8 εκατ. δολ. ή 52.000 την ημέρα.

Η The Age, φιλοξενούσε και την ιστορία του Ian Correia, ο οποίος επεσήμανε ότι έχει χάσει τουλάχιστον 1 εκατ. δολ. στα 25 χρόνια εθισμού που είχε στα pokies.

Όπως λέει, οι περισσότεροι που έχουν εθιστεί ό,τι κερδίζουν το παίζουν πάλι μέχρι να χάσουν όλα τους τα χρήματα.

Αλλά το κόστος δεν ήταν μόνο οικονομικό για τον ίδιο. Διέλυσε το γάμο του, έθεσε σε κίνδυνο τη σχέση του με τα τρία παιδιά του και παραλίγο ο τζόγος να του στοιχίσει και τη ζωή.

«Προτίμησα τον τζόγο από το να βλέπω τα παιδιά μου», λέει. «Καθώς τα χρόνια περνούσαν άρχισα να έχω κρίσεις πανικού και να σκέφτομαι την αυτοκτονία … (σε τρεις περιπτώσεις) προσπάθησα να βάλω τέλος στη ζωή μου».

Μετά την 3η απόπειρα αυτοκτονίας, το 2014, ο Correia, με ό,τι δύναμη του είχε απομείνει προσπάθησε και απεξαρτήθηκε.Έκτοτε ξεπλήρωσε τα χρέη του, απέκτησε σπίτι και μία νέα σχέση με τα παιδιά του.

Για όσους χρειάζονται βοήθεια μπορούν να καλέσουν:  Gambler’s Help: 1800 858 858, Lifeline: 13 11 14