ΑΝ ΚΑΙ καλοκαίρι, επικρατεί διεθνώς κακοκαιρία. Η πανδημία τροφοδοτεί ακόμη το ρίσκο στις εφοδιαστικές αλυσίδες, η αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία συνεχίζεται αμείωτη στην Ουκρανία, ο πληθωρισμός καλπάζει και η ενεργειακή επάρκεια έχει καταστεί συνώνυμο της αβεβαιότητας με βαρύ κόστος για την Ευρώπη.
Γι’ αυτούς τους λόγους αποκτούν ξεχωριστή σημασία οι καλές ειδήσεις που δημιουργούν καταφύγιο προστασίας από την καταιγίδα. Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη στην Ελλάδα το 2022 κινούνται αντίθετα με τη συγκυρία, στο 4% του ΑΕΠ.
Τα τουριστικά έσοδα υπερβαίνουν μέχρι στιγμής τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, δημιουργώντας χειροπιαστές δυνατότητες για την απορρόφηση των κραδασμών από τις πιέσεις στα εισοδήματα. Το Ταμείο Ανάκαμψης «ρολάρει», διασφαλίζοντας πόρους που θα στηρίξουν την οικονομία· μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν εγκριθεί σχεδόν 9 δισ. ευρώ.
Όμως δεν αρκεί. Η απόφαση για ριζική και επώδυνη αλλαγή στο ενεργειακό status quo, ανεξάρτητα πλέον από τα χρονοδιαγράμματα της σύρραξης στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με τους φόβους για ύφεση στις ΗΠΑ –κατ’ επέκταση και στην Ευρωζώνη– μετά την αμφισβητούμενη νομισματική πολιτική της Fed, καλούν σε εγρήγορση την ανανεωμένη πλην υπερχρεωμένη Ελλάδα.
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται περαιτέρω θωράκιση και ένα επόμενο απαραίτητο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, η οποία θα έστελνε ένα ισχυρό μήνυμα σε αγορές και επενδυτές ότι η χώρα επέστρεψε πλήρως και μάλιστα μέσα σε αντίξοες διεθνείς συνθήκες.
Αλλά η εξέλιξη είναι μάλλον απίθανη, αν δεν ξεκαθαρίσει πρώτα το πολιτικό τοπίο μέσα από τις επόμενες –το πιθανότερο διπλές– εκλογές. Παράγοντες εξοικειωμένοι με τον τρόπο που λειτουργούν οι οίκοι αξιολόγησης το κάνουν ακόμη πιο συγκεκριμένο και μιλούν για την ανάγκη συστημικής κυβέρνησης με κοινοβουλευτική πλειοψηφία πάνω από 155 βουλευτών· άλλη προδιαγραφή είναι η επίτευξη ανάπτυξης άνω του 2,5% επί τρία συναπτά έτη.
Υπήρξαν μάλιστα Ευρωπαίοι αξιωματούχοι οι οποίοι, προτού ο πρωθυπουργός ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του, δεν έβλεπαν αρνητικά το σενάριο των πρόωρων εκλογών, απλώς και μόνο για να ολοκληρώσει η ελληνική οικονομία πιο γρήγορα παρά πιο αργά την «επιστροφή στην κανονικότητα» – ερώτημα αποτελεί βεβαίως κατά πόσο συνυπολόγιζαν το ρίσκο από την κάλπη της απλής αναλογικής διατυπώνοντας τη συγκεκριμένη θέση στις ιδιωτικές τους συζητήσεις.
Ο δρόμος προβάλλει μακρύς και κακοτράχαλος. Ως τέτοιος απαιτεί υπομονή, προσήλωση και υπευθυνότητα. Ητοι, εκλογές στην ώρα τους, πολιτική σταθερότητα, επενδυτική βαθμίδα μέσα στο ’23 και αποκατάσταση του επενδυτικού κενού για διατηρήσιμη ανάπτυξη.