Μια αποτρόπαια δολοφονία αποκαλύπτεται 17 χρόνια μετά, στο πόρισμα που παραδόθηκε στον Γενικό Εισαγγελέα της Κύπρου, και δίνει απαντήσεις για το τι συνέβη το μοιραίο πρωινό της 29ης Σεπτεμβρίου 2005, όταν ο ομογενής εθνοφρουρός Θανάσης Νικολάου, κατέληξε νεκρός κάτω από τη γέφυρα της Άλασσας στην Κύπρο, την περίοδο που υπηρετούσε στον Στρατό.

Ο «Νέος Κόσμος» παρακολουθεί εδώ και χρόνια αυτήν την υπόθεση και τον απίστευτο αγώνα και την επιμονή της μητέρας του άτυχου παλικαριού που μεγάλωσε στη Μελβούρνη. Η Ανδριάνα Νικολάου, δεν παραιτήθηκε ποτέ από την προσπάθειά της να αποδείξει ότι ο γιος της δεν αυτοκτόνησε, όπως ισχυρίζονταν τότε οι Αρχές, και 17 χρόνια αργότερα, ο αγώνας της επιτέλους δικαιώνεται, παρά τα χίλια εμπόδια να ξεσκεπάσει το σκοτεινό πέπλο που, όπως έχει πει, «αστυνομία, εισαγγελέας, ιατροδικαστής αλλά και αξιωματικοί του κυπριακού στρατού, έριξαν πάνω στην υπόθεση δολοφονίας του παιδιού μου προκειμένου αυτοί που ευθύνονται για τον θάνατό του να μην λογοδοτήσουν ποτέ».

«Δικαιώθηκε ο αγώνας μου», μας λέει φορτισμένη, η κα Νικολάου από την Κύπρο. «Το παιδί μου δεν έπεσε από τη γέφυρα, κάτι που φάνηκε ήδη από τις εξετάσεις που έκαναν στα οστά του μετά την εκταφή του. Δικαιώθηκε ο αγώνας μου… που με κορόιδευαν τόσα χρόνια… Το παιδί μου όμως δεν έχει δικαιωθεί ακόμα».

Εκτός από τα εμπόδια που της έβαζαν σε κάθε της βήμα, η μητέρα του Θανάση, είχε να αντιμετωπίσει και ένα πολύ σοβαρό θέμα υγείας, το οποίο κατάφερε τελικά να ξεπεράσει. Φώτο: Facebook/Andriana Nicolaou

Οι λεπτομέρειες που περιλαμβάνει το πόρισμα των 92 σελίδων -που συνέταξαν οι ανεξάρτητοι ποινικοί ανακριτές Σάββας Μάτσας και Αντώνης Αλεξόπουλος, και παραδόθηκε στον Γενικό Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας την περασμένη Πέμπτη- είναι συγκλονιστικές και τα στοιχεία είναι αδιάσειστα ότι το 26χρονο παλικάρι δολοφονήθηκε σε παραλία δια στραγγαλισμού, και σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτοκτονία όπως ισχυρίζονταν οι Αρχές όταν εντοπίστηκε νεκρός.

Οι ποινικοί ανακριτές εισηγούνται την δίωξη 3 αξιωματικών που κατείχαν θέσεις-κλειδιά στην Αστυνομία Λεμεσού, για αμέλεια καθήκοντος, και εντοπίζουν ποινικές ευθύνες σε τέσσερα πρόσωπα. Τρεις αστυνομικούς που φέρονται να χειρίστηκαν ελλιπώς την υπόθεση, και ενός πολίτη. Το πόρισμα περιλαμβάνει ακόμα και τα ονόματα των ενδεχόμενων δραστών της δολοφονίας.

Μετά από όλα αυτά που πέρασε για να φτάσει η υπόθεση μέχρι εδώ, και να παραδεχθούν αυτό που έλεγε τόσα χρόνια, η Ανδριάνα Νικολάου παραμένει σε εγρήγορση και δεν έχει εμπιστοσύνη. Ζητάει κατ’ αρχήν να τους παραδοθεί το πόρισμα, που ακόμα δεν έχουν στα χέρια τους, και δεν θα δεχθεί να το μελετήσουν τα ίδια άτομα που χειρίζονταν την υπόθεση μέχρι σήμερα. «Είναι πολλά που πρέπει να αποτρέψουμε».

Γνωρίζει, όπως μας λέει, ότι έχει ακόμα δρόμο μπροστά της.

«Αν είχα και ένα χιλιοστό αμφιβολία ότι ο γιος μου μπορεί να αυτοκτόνησε, δεν θα είχα ξεκινήσει ποτέ αυτόν τον αγώνα.

Το να συνεχίσω να πολεμώ είναι ιερό καθήκον μου ως μητέρα, όχι μόνο για το παιδί μου, αλλά για την κοινωνία και για τα υπόλοιπα παιδιά μου. Οι εγκληματίες τώρα παντρεύτηκαν και έκαναν οικογένειες και ζουν ελεύθερα και εγώ ακόμα αγωνίζομαι.

Αφιέρωσα τη ζωή μου σε αυτόν τον σκοπό. Έχω άλλα τρία παιδιά, αλλά τις περισσότερες φορές το μυαλό μου είναι αλλού και η καρδιά μου είναι αλλού», λέει η κα Νικολάου με πόνο, αλλά και με την πίστη ότι θα φτάσει μέχρι το τέλος.

«Όλα τα κάνει η υπομονή και η επιμονή. Ούτε να βιαστείς, αλλά ούτε και να το αφήνεις. Και όλα θα έρθουν με τη σειρά τους».

Η επιμονή της χαροκαμένης μητέρας είναι πραγματικά συγκλονιστική. Εκτός από τα εμπόδια που της έβαζαν σε κάθε βήμα της, είχε να αντιμετωπίσει και ένα πολύ σοβαρό θέμα υγείας, το οποίο κατάφερε τελικά να ξεπεράσει.

Χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να εκδικαστεί η υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. «Ξεκινήσαμε το 2010, και πήραμε την απόφαση που καταδίκαζε την κυβέρνηση της Κύπρου το 2020 για πλημμελή εξέταση της υπόθεσης».

«Στην Αυστραλία προσφέρουν μέχρι και ένα εκατομμύριο για να ενθαρρύνουν κάποιον που γνωρίζει κάτι, να μιλήσει, ώστε να βρουν τον δράστη, ενώ εγώ πολεμούσα εδώ μόνη μου με τη διαφθορά για να αποδείξω ότι το παιδί μου δεν έπεσε. Ο κόσμος δεν μιλάει εδώ. Όταν δουν κάτι σιωπούν. Ο ιατροδικαστής πες, ότι είχε χρηματιστεί, αλλά όλοι οι άλλοι δεν είδαν τίποτα;»

«Έχω πολύ πίστη στον Θεό και παίρνω από εκεί δύναμη. Πέρασα τριαντατρία ολόκληρα χρόνια μακριά από την Κύπρο, και έρχομαι πίσω και μου σκοτώνουν το παιδί μου που είχε τόσο πάθος να γυρίσει και να υπηρετήσει στο στρατό».

Αριστερά, ο Θανάσης Νικολάου, μαζί με τη μητέρα του, πριν επιστρέψουν στην πατρίδα τους την Κύπρο όπου ο άτυχος ομογενής θα δολοφονηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Στρατό. Φώτο: Facebook/Andriana Nicolaou

ΝΑ ΓIΝΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜOΣΥΝΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤHΡΙΟ

Την Κυριακή θα τελεστεί στον Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας Παντανάσσης Καθολικής στην Λεμεσό, το 17ο ετήσιο μνημόσυνο του Θανάση Νικολάου.

Με αφορμή το πρόσφατο πόρισμα, που αποκαλύπτει ότι ο νεαρός άνδρας δολοφονήθηκε, και ότι έγινε προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος, οι “Φίλοι του †ΘΑΝΑΣΗ” προτείνουν να γίνει το μνημόσυνο την Κυριακή, αφορμή για ένα μαζικό συλλαλητήριο όπου η κοινωνία θα ζητά οργανωμένα δικαιοσύνη. «Είναι η ελάχιστη συγγνώμη προς τη μητέρα του που την αφήσαμε τόσο καιρό μόνη της να παλεύει για το δίκιο του παιδιού της… »

Θυμίζουμε ότι ο Θανάσης Νικολάου, από τη Μελβούρνη, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, αποφάσισε να πάει στην χώρα καταγωγής του, την Κύπρο, προκειμένου να υπηρετήσει την 6μηνη (όπως προβλέπει ο νόμος για τους κατοίκους εξωτερικού) θητεία του στο στρατό. Ήταν το 2003 που πήρε την απόφαση. Λίγο καιρό αργότερα μετά από 33 ολόκληρα χρόνια στην Αυστραλία οι γονείς του μαζί με τα άλλα τους παιδιά αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν και να εγκατασταθούν μόνιμα στην Κύπρο.

Ο Θανάσης ξεκίνησε την θητεία του στις 12 Ιουλίου 2005, αλλά, όπως είχε αναφέρει η μητέρα του παλιότερα, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για τον «Αυστραλό» της Εθνικής Φρουράς.

«Υπήρξε θύμα παρενοχλήσεων και εκφοβισμού στο στρατόπεδο, από άλλους εθνοφρουρούς», λέει η μητέρα του Θανάση για τα γεγονότα που συνέβησαν πριν βρεθεί νεκρό το παιδί της. Facebook/Andriana Nicolaou

«Υπήρξε θύμα παρενοχλήσεων και εκφοβισμού στο στρατόπεδο, από άλλους εθνοφρουρούς. Μας το έλεγε στο σπίτι και εμείς τον συμβουλεύαμε να πάει να μιλήσει στον λοχαγό του. Λίγες μέρες πριν το θάνατό του, αγανακτισμένος ακολούθησε την συμβουλή μας και έκανε καταγγελία στους αξιωματικούς. Μία μέρα πριν πεθάνει έφτασε και στο γραφείο του Επιτελάρχη. Και έφτασε εκεί μετά από αναφορά του Διοικητή του για τις παρενοχλήσεις (bullying) σε βάρος του αφού πρώτα παραπονέθηκε σε αυτόν. Για τους λόγους αυτούς, ο Θανάσης τους ζήτησε μετάθεση. Αντί για μετάθεση, την επόμενη μέρα βρέθηκε νεκρός».

Το πρωινό της 29ης Σεπτεμβρίου, την επομένη της ‘συζήτησης’ που είχε με τον Επιτελάρχη, ο Θανάσης προβληματισμένος μεν αλλά με την ελπίδα ότι ο αξιωματικός του θα έβλεπε τι περνούσε και θα τον βοηθούσε, αποχαιρέτησε τους γονείς του και ξεκίνησε για να παρουσιαστεί στο στρατόπεδό του στις 7πμ μετά από διανυκτέρευση στο σπίτι του, κατόπιν άδειας. Στο στρατόπεδο δεν έφτασε ποτέ.

Χωρίς τη σύλληψη και καταδίκη των δραστών και ηθικών αυτουργών δεν υπάρχει ούτε δικαίωση ούτε δικαιοσύνη για τον μαρτυρικό θάνατο του παιδιού μου, δηλώνει η Ανδριάνα Νικολάου