Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ της Αυστραλίας διανύει μία δύσκολη καμπή στην εξελικτική του πορεία, καθώς βγαίνει από τη γήρανση της πρώτης γενιάς και χρειάζεται να έχει ικανούς και πολλούς πολιτικούς σε όλα τα επίπεδα της διακυβέρνησης, εθνικό, πολιτειακό και τοπικό, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αλλαγές και τις κοινωνικές και οικονομικές μεταλλάξεις της εποχής μας.

Η άνοδος της δεύτερης και τρίτης γενιάς στο πολιτικό γίγνεσθαι της Αυστραλίας, έχει διαφοροποιήσει το ζητούμενο ιδανικό. Η πρώτη γενιά των πολιτικών που εκλέχθηκαν στη Βουλή της Αυστραλίας και των Πολιτειών είχε ως στόχο τη μετανάστευση, τον εποικισμό, την κοινωνική στήριξη των μεταναστών και των παιδιών τους.

Ήταν ένας αγώνας για δικαιώματα, για κατακτήσεις, για το δίκαιο μιας κοινωνίας μεταναστών που αγωνίζονταν εναντίον ενός κοινωνικού σωβινισμού της κύριας κοινωνίας.

Μετά το 2000 ανήλθαν στην πολιτική σκηνή ως υποψήφιοι τα παιδιά των μεταναστών, κυρίως τρίτης γενιάς, τα οποία αναθεώρησαν το ζητούμενο του αγώνα. Η μετανάστευση και ο εποικισμός δεν ήσαν πλέον οι προτεραιότητες. Τώρα ο αγώνας έπρεπε να στηθεί σε άλλους άξονες. Ο πολιτικός αγώνας τώρα στηρίχθηκε στον άξονα της διατήρησης των κεκτημένων, της αναβάθμισης των επιτευγμάτων, του εμπλουτισμού τους και την κατάκτηση τις ισοπολιτείας.

Ο Ελληνισμός έχει τον μεγαλύτερο βαθμό ενσωμάτωσης σε σχέση με όλες τις άλλες εθνότητες στην μείζονα Αυστραλιανή κοινωνία και κοινοπολιτεία. Το 95% των Ελλήνων της Αυστραλίας είναι Αυστραλοί πολίτες, είναι στελέχη επομένως μιας ισοπολιτείας που καταργεί τον παλιό σωβινισμό που χαρακτήριζε την Αυστραλιανή Κοινωνία.

Οι Αυστραλοί πολίτες ελληνικής καταγωγής, ανήκουν πολιτικά και κοινωνικά 100% στην Αυστραλία. Οι πολίτες αυτοί πολιτισμικά, συναισθηματικά ανήκουν 100% και στην Ελλάδα. Ο εθνισμός η πολιτισμική αφοσίωση, η ταυτότητα δεν είναι μετρήσιμα φαινόμενα. Είναι δυναμικά. Λατρεύουμε την Αυστραλία ως χώρα και πατρίδα μας, όπου ξοδεύουμε και μετράμε τη ζωή μας, αλλά πονάμε και νιώθουμε και την Ελλάδα που ζει μέσα μας ως ιδεολογία και σκοπός ζωής.

Στις επερχόμενες πολιτειακές εκλογές στη Βικτώρια το Σάββατο, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη και το μέγεθος της δύναμης που θα μπορούμε να έχουμε ως ομογένεια, ως παροικία, αλλά και ως ομάδα πολιτικής και κοινωνικής πίεσης, την επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές. Στις επερχόμενες πολιτειακές εκλογές θα καταμετρήσουμε τις δυνάμεις μας έναντι Αυστραλών πολιτών άλλων εθνικοτήτων, όταν μάλιστα οι χώρες προέλευσης αυτών των πολιτικών στέκονται απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο μας.

Η απόφασή μας δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι μόνον πολιτική. Πρέπει να είναι και εθνική και «Ομογενειακή». Πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι ΤΩΡΑ ευκαιρία να εκλέξουμε τα δικά μας παιδιά, τα βλαστάρια που ξεπήδησαν μέσα από τους αγώνες του Ελληνισμού και των γονιών τους, για να έχουμε και να απολαμβάνουμε σήμερα το καταξιωμένο κύρος που ζούμε στη Μελβούρνη.

Άσχετα ποια είναι η κομματική μας ιδεολογία, η κομματική αφοσίωση, μπροστά στην κάλπη να σταθούμε ως αγωνιζόμενοι Αυστραλοί πολίτες ελληνικής καταγωγής, όχι ως στρατευμένοι κομματικοί πολίτες. Στο Νόρθκοτ, στο Όκλι και στο Ρίτσμοντ, που είναι η καρδιά του Ελληνισμού της Μελβούρνης, στα προάστεια αυτά που ζουν αντίστοιχα πάνω από 19.000, 28.000 και 8.000 Αυστραλοί ψηφοφόροι Ελληνικής καταγωγής θα αποτελέσει μεγάλη ήττα για να τον Ελληνισμό της Βικτώριας, εάν αφήσουμε να νικηθούν τα παιδιά μας, που κατέρχονται ως υποψήφιοι στις πολιτειακές εκλογές.

Μέσα από την εκλογική νίκη των παιδιών μας στις εκλογικές αυτές περιφέρειες θα έχουμε φωνή, αξιοπρέπεια, αξιοπιστία στις θέσεις μας και γόητρο στις διεκδικήσεις μας.

Στον Νόρθκοτ καλείται η Κατερίνα Θεοφάνους να υπερασπίσει τη θέση της στη Βουλή των αντιπροσώπων. Καλείται η Κατερίνα, όπως παλαιότερα, ο πατέρας της, να δώσει τη μάχη της επανεκλογής της. Εάν η Κατερίνα επανεκλεγεί θα είναι νίκη και του Ελληνισμού.

Εάν δεν εκλεγεί θα αποτελέσει βαριά ήττα για όλους μας και θα σημάνει μια οπισθοδρόμηση που θα μάς αφήσει απορφανισμένους από τον δικό μας αντιπρόσωπο σε μια από τις πλέον ελληνοκεντρικές γειτονιές της Αυστραλίας. Δυστυχώς, οι Λίμπεραλς, κινούμενοι κοντόφθαλμα και καθαρά πολιτικά, αποφάσισαν να δώσουν την δεύτερη επιλογή τους στους Πράσινους που είχαν ήδη την Έδρα του Νόρθκοτ, πριν τους την αφαιρέσαμε εμείς οι Έλληνες πριν από τέσσερα χρόνια.

Εάν ψηφίσετε την Κατερίνα Θεοφάνους υπηρετείτε και τα εθνικά και πολιτιστικά μας συμφέροντα. Εάν ψηφίζετε τους Λίμπεραλς στο Νόρθκοτ, φροντίστε να δώσετε ως δεύτερη επιλογή σας την ψήφο σας στην Κατερίνα Θεοφάνους, όχι στους Πράσινους.

Μην πειθαρχείτε στο κομματικό συμφέρον. Να πειθαρχήσετε στο εθνικό μας συμφέρον, να πειθαρχήσετε στο συμφέρον του Ελληνισμού. Τα παιδιά μας πρέπει να εκλεγούν, όπως έγινε και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.