“ΟΝΕΙΡΟ ήταν και πάει…”

ΣΤΟΝ Στέφανο Τσιτσιπά αναφέρομαι και τις ελπίδες που έτρεφε, τόσο αυτός όσο και οι χιλιάδες των φανατικών υποστηρικτών του, για νίκη στο πρώτο από τα κορυφαία Grand Slam του 2023, αυτό της Μελβούρνης.

Πολλοί, πληρώνοντας εκατοντάδες δολλάρια για εισιτήριο (άλλη θλιβερή ιστορία αυτή), παρακολούθησαν τον επικό αγώνα του Στέφανου “ζωντανά”.

Εγώ προτίμησα το Eurosport, με Έλληνες σχολιαστές και την άνεση του καναπέ…

“ΟΝΕΙΡΟ ήταν λοιπόν και πάει” μιας και -σύμφωνα πάντα με δική μου εκτίμηση- ο Στέφανος, δεν είναι ακόμη έ τ ο ι μ ο ς να κερδίσει τελικό στην κορυφαία διοργάνωση της παγκόσμιας αντισφαίρισης. Για να μην παρεξηγηθώ, αν και δεν με απασχολεί και πολύ…

ΝΑΙ, ο Τσιτσιπάς είναι αυτή τη στιγμή ο κ ο ρ υ φ α ί ο ς ανερχόμενος ΑΣΤΕΡΑΣ του παγκόσμιου τένις.

Α ν ε ρ χ ό μ ε ν ο ς, και έχει δρόμο ακόμη για να φτάσει στην κορυφή, με την οποία “φλερτάρει” τον τελευταίο καιρό.

Έχει, όμως, αρκετό δρόμο ακόμη για να φτάσει στο σημείο που ο Τζόκοβιτς, και ο κάθε Τζόκοβιτς, θα τρέμουν βλέποντάς τον ως αντίπαλο στα κορτ…

ΘΑ πουν πολλοί ότι ο Τζόκοβιτς δεν ήταν καλύτερος… Ίσως και να έχουν δίκιο. Κέρδισε, όμως, σχεδόν άνετα, επέστρεψε στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης, και είναι και πλουσιότερος κατά $1.848.167, με τον Στέφανο να… βολεύεται με $1.009.502 και στην τρίτη θέση.

Πώς έφτασε, όμως, ο Σέρβος να θεωρείται αυτή τη στιγμή ΘΡΥΛΟΣ στην ιστορία του παγκόσμιου τένις; Απαντώ εγώ (!) για λογαριασμό του (!):

– Με σωστά και μεθοδικά βήματα. Με σκληρή και επίμονη δουλειά και αποφεύγοντας να προκαλεί με ιστορίες που δεν έχουν να κάνουν με το τένις (… με εξαίρεση το “σίριαλ” με τον ΜΗ εμβολιασμό του).

ΟΛΑ αυτά τα συν του Νόλε, θα πρέπει να γίνουν “ευαγγέλιο” για τον Στέφανο. Και όχι μόνο τα συν του Σέρβου. Να μελετήσει προσεκτικά την εντός και εκτός των κορτ πορεία του Φέντερερ, του Ναδάλ, του, επίση “δικού μας” Πιτ Σάμπρας, και άλλων role models του παγκόσμιου τένις.

Θα μάθει πολλά μέσα από την προσεκτική αυτή μελέτη, που θα τον βοηθήσουν να γίνει, όχι καλύτερος τενίστας -μια και αυτό το χάρισμα το έχει…- αλλά θα τον βοηθήσουν να γίνει καλύτερος εκτός των κορτ, όπου δεν τα πάει και πολύ καλά…

ΜΠΟΡΕΙ, όμως, να κάνει τεράστια άλματα προόδου και σ’ αυτόν τον τομέα τώρα που -σύμφωνα με δική του δήλωση- αποφάσισε να ασχοληθεί και με φιλανθρωπική δραστηριότητα…

Πολλά πάνω στο ευαίσθητο αυτό θέμα έχει να μάθει, ρωτώντας τον Φέντερερ, τον σταρ της Λίβερπουλ, Μοχάμεντ Σαλάχ, και τον πρώην συμπαίκτη του, Σάντιο Μανέ, τον έτερο δικό μας, Γιάννη Αντετοκούμπο, που κατάφεραν να χαρίσουν ζωή, μέλλον, χαμόγελα, σε δυστυχισμένες ψυχές με το απέραντο μεγαλείο τους, έξω από αγωνιστικούς χώρους!

Θα το πω, αν και είχα αποφασίσει να το “διαγράψω”από το μυαλό μου…

– Καλέ μου Στέφανε, η Μελβούρνη και η Αυστραλία δεν χρειάζονται σχολεία. Τολμηρούς και ευαίσθητους ανθρώπους χρειάζονται για να βρουν ένα κρεβάτι και μια στέγη, για όσους κοιμούνται στους δρόμους. Και ένα πιάτο ζεστό φαγητό για όσους ψάχνουν σε σκουπιδοτενεκέδες για ένα κομμάτι ψωμί…

(Όσοι ξαφνιάζονται με όλα αυτά και απορούν, ας κατέβουν από τα αυτοκίνητά τους και ας κάνουν μια βόλτα σε κεντρικούς δρόμους της “πανέμορφης” πόλης μας).

ΘΑ συνεχίσω με Στέφανο, σε μια προσπάθεια να διορθώσω ένα τεράστιο λάθος, που δείχνει ότι κάποιοι παθιάζονται με τις επιτυχίες αθλητών μας, έχοντας πλήρη άγνοια του “αντικειμένου” στο οποίο αναφέρονται…

– ΤΟ μέγα λάθος των εδώ, αλλά και των εν Ελλάδι ΜΜΕ;

– Ο ΤΣΙΤΣΙΠΑΣ (η μητέρα του οποίου είναι Ρωσίδα) ΔΕΝ είναι ο πρώτος και μοναδικός Έλληνας τενίστας που έφτασε σε τελικό Grand Slam.

– Ο ΠΙΤ (ΠΕΤΡΟΣ) ΣΑΜΠΡΑΣ (με την μητέρα του Ελληνίδα, γεννημένη στην Ελλάδα, και τον πατέρα του Έλληνας, από γονείς (Έλληνα και Εβραία) είναι ο ΠΡΩΤΟΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, Ε Λ Λ Η Ν Α Σ που για μια εξαετία (1993-1998) ήταν Νο1 στην παγκόσμια κατάταξη, και θεωρείται ενας από τους κορυφαίους τενίστες στην λίστα των ελίτ της παγκόσμιας αντισφαίρισης.

ΜΕ τον Πέτρο Σάμπρα -τον οποίο είχα τη χαρά και την τιμή να γνωρίσω σε μια από τις πιο σημαντικές συνεντεύξεις, η οποία μετά τον “Νέο Κόσμο” αναδημοσιεύτηκε στην τελευταία σελίδα της “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ” των Αθηνών, θα ασχοληθώ εκτενέστερα σε κάποια μελλοντική στήλη.

Ως τότε αξίζει να ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από τις διακρίσεις που τον καταξίωσαν στο… ΠΑΝΘΕΟΝ των ΜΕΓΑΛΩΝ:

– AUSTRALIAN OPEN: W 1994, 1997.

– FRENCH OPEN: SF 1996.

– WIMBLEDON: W 1993, 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2000.

– US OPEN: W 1990, 1993, 1995, 1996, 2002.

ΑΥΤΑ για τον ΠΕΤΡΟ, που κέρδισε και Ολυμπιακό μετάλλιο, με ΠΟΛΛΕΣ ευχές, να ακολουθήσει τον στρωμένο με διακρίσεις και δόξα δρόμο του και ο Στέφανος

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ – STAY SAFE.