ΕΤΟΙΜΟΙ για την αυριανή παρέλαση για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821; Εντάξει, μπορεί ο χώρος να μην είναι γνώριμος σε πολλούς, αλλά όπως θα έλεγε και η συγχωρεμένη μητέρα μου, «τάθελές τα τάπαθές τα». Ας μην μπούμε σε λεπτομέρειες που πληγώνουν… Ας δείξουμε με την συμμετοχή μας ότι τιμούμε την έναρξη της Επανάστασης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Την Επανάσταση που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας. Και, όπως μαθαίνω, οι συμμετοχές αγγίζουν τις 50!

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, σήμερα, στις 12.30μμ. θα γίνει η επίσημη τελετή εορτασμού της ελληνο-αυστραλιανής συμμαχίας στο χώρο του Μνημείου των Πεσόντων (Shrine) στην St. Kilda, όπου βρίσκεται η Αθάνατη Φλόγα.

ΛΑΘΗ δεκαετιών και αμαρτίες άλλων θα πληρώσουν όσοι βρίσκονται στο κάδρο της σιδηροδρομικής τραγωδίας της Τρίτης, 28 Φεβρουαρίου, στην κοιλάδας των Τεμπών, κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός Λάρισας. Μια σφοδρή μετωπική σύγκρουση επιβατικής αμαξοστοιχίας της εταιρίας Hellenic Train με εμπορική αμαξοστοιχία, που αφάνισε σε κλάσματα δευτερολέπτου 57 ψυχές.

ΥΠΟΘΕΤΩ ότι αυτό είναι ίσως και το πιο εύκολο, αφού ήταν (;) στα πόστα-«κλειδιά» και υποτίθεται ότι έδιναν οδηγίες για τις κατευθύνσεις των τρένων. Το ακούσαμε και στα ηχητικά ντοκουμέντα: Άνοδος/Κάθοδος. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Η κοινή λογική και όλα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, μάς υποχρεώνουν να αναρωτηθούμε ότι για να φτάσουμε μέχρι εδώ, κάποιοι άλλοι χρόνια πριν, δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

ΚΑΙ ΑΝΤΙ να μας απασχολεί το σάπιο σύστημα που αφέθηκε να λειτουργεί μια δεκαετία, θλίβομαι όταν βλέπω στα τηλεοπτικά παράθυρα τους εκπροσώπους των κομμάτων να ρίχνει ο ένας τα βάρη και τα λάθη στον άλλο. Πραγματικά σιχαίνομαι το «εμείς όταν το αναλάβαμε..» και το «εμείς όταν το παραδώσαμε…».

ΣΤΑΜΑΤΩ για λίγο, αφουγκράζομαι τον πόνο και τη θλίψη των χαροκαμένων οικογενειών και σκουπίζω στα γρήγορα ένα δάκρυ. Μα αν είχατε κάνει κάτι, κύριοι, όταν το είχατε αναλάβει κι εσείς όταν το είχατε παραδώσει, δεν θα φτάναμε να θρηνούμε σήμερα 57 νεκρούς. Και ας είχατε πάρει κονδύλια πολλών δισ. από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ας είμαστε στα χρόνια της όλο και συνεχώς αναπτυσσόμενης τεχνολογίας. Προπαντός, μην ξεχνάμε τον τελευταίο παράγοντα.

ΓΙΑΤΙ, ΟΠΩΣ έγραψε κάποιος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν γίνεται να ξέρουμε ότι ο ντελιβεράς φτάνει στην πόρτα μας σε 5 λεπτά και να μην ξέρουμε πόσα τρένα, ποια ώρα, προς ποια κατεύθυνση, τους αριθμούς των τηλεφώνων των οδηγών και άλλα απαραίτητα, για την ομαλή λειτουργία του συστήματος και να ακούγονται συνέχεια το «δεν ξέρω» και άλλες σιχαμερές συνομιλίες. Γιατί και γι’ αυτές θα πρέπει να καλεστούν να λογοδοτήσουν οι ιθύνοντες.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ είναι ο πιο ελαφρύς χαρακτηρισμός, της στάσης της Νέας Δημοκρατίας, που δέχεται στο ψηφοδέλτιο του κόμματος στις επικείμενες εκλογές τον μέχρι πρότινος υπουργό Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, του Αχιλλέως, που ανέλαβε και «την πολιτική ευθύνη» του εγκλήματος στην Κοιλάδα των Τεμπών.

ΑΔΕΛΦΙΑ, αν τελικά τους καταφέρει και τον βάλουν στο ψηφοδέλτιο, θα ήθελα να είμαι σε μια γωνιά κάποιας πλατείας όταν θα εκφωνεί τον προεκλογικό του λόγο. Να θυμηθούμε λίγο τον αγαπημένο ηθοποιό της χρυσής εποχής του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, Λάμπρο Κωνσταντάρα, στο ρόλο του υποψήφιου βουλευτή με αφορμή τα 110 χρόνια από τη γέννησή του; Θυμάστε τα πολλά θα… που έγραψαν ιστορία;

ΕΠΙΚΡΟΤΩ την στάση ενός Δήμου, δεν θυμάμαι το όνομα, που με ανακοίνωση απαγορεύει την είσοδο σε οποιονδήποτε αντιπρόσωπο/υποψήφιο κόμματος για προεκλογική καμπάνια στο Δήμο τους. Μπράβο τους.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, συνεχίζονται τα λαϊκά δικαστήρια. Και ξέρετε γιατί; Γιατί οι εικόνες του ολέθρου και της καταστροφής μάς δίνουν το δικαίωμα. Ας ελπίσουμε ότι τα πραγματικά αίτια θα έρθουν στην επιφάνεια από τις έρευνες και τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων και των δικαστών και θα αποδοθεί δικαιοσύνη.

70 ΧΡΟΝΙΑ μετά, τιμήθηκαν μετά θάνατον την περασμένη Δευτέρα οι 12 που είχαν δώσει τον όρκο επί του ιερού Ευαγγελίου για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα στις 7 του Μάρτη 1953. Δηλαδή, δυο χρόνια πριν, την επίσημη έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, την 1η Απριλίου 1955, κατά της αγγλικής αποικιοκρατίας. Ο όρκος δόθηκε σε μια μυστική συνάντηση σε σπίτι στην οδό Ασκληπιού στην Αθήνα.

Η ΤΕΛΕΤΗ έγινε στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας, κατά την παρθενική επίσκεψη του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη, στην Ελλάδα, κατά την οποία συναντήθηκε επίσης με τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, και έγινε δεκτός από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

ΔΕΧΤΗΚΑ τις παρακάτω ερωτήσεις που προέρχονται από την επιστολή της Ελληνικής Κοινότητας St. Albans Βικτώριας, προς τις διπλωματικές Αρχές της Ελλάδας, που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο 11/3/2023 στη σελίδα 2.

ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ που ρώτησαν τι σημαίνει η λέξη «ονοματοδοσία», λαμβάνοντας υπόψη τα συμφραζόμενα, εννοεί το βάπτισμα, κατά το οποίο ο νονός χαρίζει το όνομα στον βαπτιζόμενο. Όσον αφορά την δεύτερη ερώτηση, κατά πόσον «οι Έλληνες Ορθόδοξοι θρησκευτικοί λειτουργοί, είναι αναγνωρισμένοι από την αυστραλιανή κυβέρνηση» -από το αυστραλιανό Κράτος, επί το σωστότερο, δεν καταλαβαίνω τί θέλει να πει. Θεωρώ ότι όσοι είμαστε Αυστραλοί πολίτες, είμαστε αναγνωρισμένοι, ανεξαρτήτως επαγγέλματος.

ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ επισημαίνεται επίσης ότι αν και όταν γίνει η συνάντηση με τις διπλωματικές Αρχές, θα προσκληθεί η παροικία «στην μεγαλειώδη και ιστορική συνάντηση, η οποία και θα προβληθεί και σε τηλεθέαση για ενημέρωση της κοινής γνώμης… σε πνεύμα ειρήνης ομονοίας και σεβασμού». Αν και θα έλεγα να «κόψουμε κάτι» από την μεγαλειώδη και ιστορική συνάντηση, εύχομαι να γίνει για να μάθουμε κι εμείς τι θα συζητηθεί.

ΚΑΙ ΜΙΑ υπενθύμιση. Όταν προγραμματίζετε να πάτε κάπου, ξεκινήστε τουλάχιστον ½ ώρα νωρίτερα. Γίνονται τόσα έργα στους δρόμους, που η καθυστέρηση είναι απρόβλεπτη. Δημιουργείται χωρίς καμιά προειδοποίηση, ένα κυκλοφοριακό χάος που άντε να αλλάξεις δρομολόγιο και να βρεις το δρόμο σου. Ας το έχουμε λοιπόν υπόψη, ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με την πρωινή και απογευματινή μετάβαση των παιδιών στο και από το σχολείο, ιατρικά και νοσοκομειακά ραντεβού και άλλα.

ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ Κυριακή παρακολούθησα την παράσταση «Χάσαμε τη θεία, στοπ», που αναφέρεται στη δεκαετία του ’50 και εξελίσσεται σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, που ανέβασε η θεατρική ομάδα της ΕΕΑΜΑ. Συγγραφέας του έργου είναι ο Γιώργος Διαλεγμένος και η σκηνοθεσία του Μιχάλη Νικολούδη. Συγχαρητήρια στους συντελεστές. Στοπ…

Κ.Γ.

ΕΠΕΙΔΗ «γλυκάθηκα» την περασμένη εβδομάδα με την παράθεση των στίχων του Μανώλη Αναγνωστάκη, και για να σχολιάσω, διακωμωδώντας, την παρούσα, πέρα για πέρα νοσηρή και επικίνδυνη κατάσταση, τόσο στη γενέτειρα όσο και εδώ και αλλού, παραθέτω τους παρακάτω στίχους ενός άλλου εμβληματικού ποιητή μας, του Κώστα Βάρναλη:

Γράφε, Ιστορία, τα ψέματά σου αράδα

και βλόγα το Φονιά, βρίζε το Θύμα!

Κι Αρετή, των δρομάκων σουσουράδα,

τον κάθε σωματέμπορά σου τίμα.

Και συ, Νόμε, των άνομων ασπίδα,

σαν τη μαϊμού από κλώνο σ’ άλλον πήδα

κι απ’ την κορφή με την ουρά κρεμάσου,

να μη γλέπει ο Λαός τα πισινά σου.

Λευτεριά της χανάκας και του ξύλου,

σφιχτόδενε τ’ αξύπνητο χαϊβάνι.

Και συ, ρηγάτο του Κενού, τ’ αψήλου

κάμνε το σκλάβο ρήγα, άμα πεθάνει!

Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,

της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,

και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,

του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!

Και συ, Πατριώτη Αγνέ, τη μάσκα φόρα

κι απ’ τ’ αδέρφια σου, αραδαριά μπροστά σου,

διάλεγε, Γιούδα πάντοτες και τώρα,

για τον ξένο Μολώχ τα θύματά σου.

Αθάνατη και θεία και πεμπτουσία

του βούρκου, χαίρε ω! χαίρε Προδοσία!…

Φως το χέρι, το πόδι, προχωρεί

στον κάμπο κι ό,τι θέλει το μπορεί! …

Κατάγυμνη χορεύει (όλα της φόρα!)

στον τάφο σου, Πατρίδα! Φαλλοφόρα

τουρλώνεται κι ουρλιάζ’: «Είναι δικός μου

αυτός ο βούρκος του Ελευθέρου Κόσμου».

ΚΑΙ όπως είπα και την προηγούμενη φορά, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Για την αντιγραφή

Δ.Τ.