ΜΕ τον νικηφόρο αγώνα των Mariners επί της Αδελαίδας που έγινε το περασμένο Σάββατο 20/5, και την ομάδα-“θαύμα” της φετινής σεζόν να προκρίνεται στον μεγάλο τελικό που θα αναδείξει την πρωταθλήτρια της A-League, σπάζω το κεφάλι μου να καταλάβω γιατί ο τελικός με αντίπαλο την Melbourne City, ορίστηκε για τον επόμενο μήνα (3 Ιουνίου) δύο εβδομάδες καθυστερημένα από την ημέρα που η ομάδα του Central Coast προκρίθηκε στον τελικό…
ΕΧΟΝΤΑΣ αποκτήσει μια… “ευαισθησία” με τις απαράδεκτες περιπέτειες του δικού μας τελικού Κυπέλλου, όλο στο κ α κ ό πήγαινε το μυαλό μου, με την τόση καθυστέρηση για τον αγώνα που θα κλείσει επίσημα την φετινή ποδοσφαιρική σεζόν μας…
Μου μπήκε, για παράδειγμα, στο μυαλό η ιδέα, ότι το νέο στάδιο του Σίδνεϊ, όπου θα γίνει ο τελικός, δεν θα είναι διαθέσιμο νωρίτερα από τις 3 Ιουνίου, γιατί είναι καπαρωμένο για αγώνες ράγκμπι. Εκτός και αν υπάρχει κανένας άλλος λόγος…
Μήπως, σκέφτηκε το “πονηρό” μυαλό μου, ότι έχει προβλήματα με τραυματισμούς η “Σίτι” και η διοίκηση του εθνικού λίγκ και συγκεκριμένοι παράγοντές της, περιμένουν την αποθεραπεία τους, ώστε να μην… κινδυνεύει η αγαπημένη τους ομάδα της Μελβούρνης;
ΟΣΟ για τις περί ράγκμπι φοβίες μου, είναι σίγουρο ότι στο ίδιο στάδιο όπου είναι προγραμματισμένο να φιλοξενηθεί ο μεγάλος (;) τελικός, παίζεται και το ράγκμπι… Και δεν χρειάζεται να είστε ειδικοί εμπειρογνώμονες για να το καταλάβετε.
Αν παρακολουθήσατε αγώνα ποδοσφαίρου στο νέο αυτό στάδιο, είναι φανερά τα σημάδια της “ταυτότητας” των “αλλόθρησκων” που το χρησιμοποιούν. Κακώς… “οργωμένες” περιοχές του και παραπανίσιες γραμμές που δεν θυμίζουν καθόλου τις όμορφες καμπύλες (γραμμές) του “ορθόδοξου” ποδοσφαίρου…
ΤΟ Μπάσκετ είναι ένα Σπορ, που πρέπει να απαγορευτεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για άτομα που έχουν πρόβλημα με τις καρδούλες τους.
Όχι τόσο επειδή έχασε ο Ολυμπιακός από την Ρεάλ Μαδρίτης, όσο γιατί το αποτέλεσμα του ενός πόντου διαφορά, κρίθηκε στα δάχτυλα του ενός χεριού δευτερόλεπτα. Όταν οι Πειραιώτες το είχαν σίγουρο το… τιμημένο και οι Ισπανοί επέμεναν.
Παραμένει, ωστόσο, μεγάλη αδικία το ότι οι “ερυθρόλευκοι και, κατ’ επέκταση, η Ελλάδα, έχασαν μια τεράστια ευκαιρία να σηκώσουν στα ύψη, έναν ευρωπαϊκό τίτλο! Ας πρόσεχαν…
ΑΡΚΕΤΑ, όμως, με την ατυχία (;) του θρύλου. Υπάρχουν πολύ χειρότερα και πιο οδυνηρά νέα, για ναυάγια, Βατερλώ, λαθών επί λαθών, κ.λπ., κ.λπ., γι’ αυτό ας μην σταυρώνουμε τον Μπαρτζώκα… Προηγούνται άλλοι, αν το αποφασίσουν τα συλλογικά όργανα.
ΜΕ τον Στέφανο Τσιτσιπά θα ασχοληθώ στη συνέχεια και αν είστε φανατικός/οί οπαδοί του, καλύτερα αλλάξτε σελίδα…
Είναι ικανότατος τενίστας και τον θαυμάζω ως έναν από τους κορυφαίους αθλητές της Αντισφαίρησης!
Δυστυχώς, όμως, αυτές οι εκτιμήσεις μου δεν συμβαδίζουν με τα του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του.
-ΠΑΜΕ, όμως, σε λεπτομερέρειες από ρεπορτάζ του www.in.gr που με δικαιώνει:
## ΑΜΕΣΩΣ μετά τον έντονο διαπληκτισμό ανάμεσα στον Στέφανο και την μητέρα του, τα σχόλια στο Twitter πήραν φωτιά. Έξαλλοι με τον Στέφανο έγιναν οι χρήστες μετά το επεισόδιο με τη μητέρα του, η οποία του έδινε οδηγίες στα ρωσικά κατά τη διάρκεια ενός μπρέικ που δέχτηκε από τον Ρώσο αντίπαλό του Μεντβέντεφ.
Οργισμένος με την μητέρα του, ο Τσιτσιπάς, της ζήτησε να μιλάει στα ελληνικά. Ξέφυγε, μάλιστα, η κατάσταση ακόμη περισσότερο όταν έδιωξε την μητέρα του από το Box του, λέγοντας: “Μη μιλάς στα ρωσικά. Μίλα στα ελληνικά. Μάνα σερβίρω και μιλάς στα ρωσικά; Φύγε από το γήπεδο, καλύτερα μη μιλάς στα ρωσικά…: Μ α λ α κ ι σ μ έ ν η είσαι τελείως… τι περνάει από το μυαλό σου; Μιλάει στη δική της γλώσσα. Αν έχεις το θεό σου” ανέφερε μεταξύ άλλων ο Στέφανος.
ΚΑΙ συνέχισε πριν μπει στο κορτ για την έναρξη του δεύτερου σετ, με τη μητέρα του να έχει πάει από πάνω του για να του πει κάτι, ο Στέφανος γύρισε και είπε στον διαιτητή: “πρέπει να φύγει από το γήπεδο, δεν μπορώ. Άμα συνεχίσω πρέπει να γίνει με τον δικό μου τρόπο”…
ΔΕΝ θα συνεχίσω με το επεισόδιο στο Τουρνουά της Ρώμης και απλά να θυμίσω ότι παρόμοιο επεισόδιο είχε συμβεί παλαιότερα, με “θύμα” τον πατέρα Τσιτσιπά και προπονητή, τον οποίο σε μια διαφωνία τους, στη διάρκεια αγώνα, είχε αποκαλέσει μ α λ ά κ α…
Συνεχίζω με Τσιτσιπά και με κάποιες δικές μου παρατηρήσεις για τον ίδιο:
# Αγαπητέ Στέφανε, η μητέρα σου είναι Ρωσίδα και έχει κάθε δικαίωμα να μιλάει τη γλώσσα της.
# Η οποία γλώσσα είναι και δική σου, και την μιλάς πολύ καλά γιατί είναι η μητρική σου γλώσσα.
# Γνωστό είναι ακόμη ότι τέννις άρχισες να παίζεις εξαιτίας της μητέρας σου που υπήρξε μια από τις πιο γνωστές τενίστριες της Σοβιετικής Ένωσης…
# Και στο φινάλε, φίλε μου, πρέπει να ντρέπεσαι που δημιούργησες επεισόδιο σε βάρος της ΓΥΝΑΙΚΑΣ που σε “κουβάλησε” εννέα ευτυχισμένους μήνες στα σωθικά της, για να πληγωθεί ανεπανόρθωτα, χρόνια μετά από το σπλάχνο της. Ντροπή και μόνο ντροπή.
Και κάτι τελευταίο…:
# Η μητέρα σου έχει ψυχολογικά προβλήματα και το ξέρω από σοβαρές και αξιόπιστες πηγές.
Επειδή, λοιπόν, μεγάλωσες και δεν ισχύει πλέον η δικαιολογία για το “νεαρόν της ηλικίας”, καλό είναι να ξέρεις ότι τη ΜΑΝΑ δεν την διώχνουν, δεν την βρίζουν…
Εκείνο που χρειάζεται η μ α ν ο ύ λ α σου και η κάθε μ α ν ο ύ λ α, είναι μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χαμόγελο κι ένα Σ’ Α Γ Α Π Ω!
Κι ας σου μιλάει ρωσικά. Απάντησέ της με ενα ρωσικό Σ’ ΑΓΑΠΩ και όχι με τον αηδιαστικό.τρόπο που επέλεξες, α ν ό η τ ε…
ΑΥΤΑ. Να είστε καλά!
STAY SAFE