Η Νικόλ Κυριακίδη προγραμμάτιζε εδώ και καιρό τα 50ά γενέθλια του συζύγου Γιώργου να του μείνουν αξέχαστα.
«Με ρώτησε έναν χρόνο πριν αν προτιμώ πάρτυ με φίλους, όπως είχε οργανώσει αντίστοιχα ένα όταν έκλεινα τα 40 ή ένα οικογενειακό ταξίδι», ο Γιώργος Κυριακίδης λέει στον «Νέο Κόσμο».

Οι οικογενειακές διακοπές όμως ξεπερνούν κάθε σύγκριση λέει και το δίλημμα λύθηκε, τα αεροπορικά εισιτήρια κλείστηκαν για τον Ιούλιο του 2023, και «η Νικόλ ανέλαβε και οργάνωσε τα πάντα».
Κανένα πλάνο όμως δεν τους προετοίμασε για αυτό που έμελλε να είναι το αποκορύφωμα του ταξιδιού τους στην Ιαπωνία: μια ελληνογιαπωνέζικη συνάντηση μουσικής και χορού μέχρι τελικής πτώσης.
Τα Βαλκάνια συνάντησαν την Ιαπωνία σε ελληνικό γλέντι
Κατά την παραμονή τους στη χώρα, το ζευγάρι με τα παιδιά τους, Δημήτρη, 23, Θεοφανεία, 20, και Σοφία, 19, παρέδωσαν σεμινάριο χορού σε συνεργασία με τον τοπικό σύλλογο LYAGAS, κατόπιν πρόσκλησης του μουσικού Shin-ya Ohno.

«Ο Shin-Ya είναι καλλιτέχνης που παίζει γκάιντα και έχει καλή αντίληψη της βαλκανικής μουσικής», εξηγεί ο Κυριακίδης, μουσικός και χορευτής με παρουσία στα δρώμενα της παροικίας Μελβούρνης.
«Τα κοινά μας ενδιαφέροντα μας έφεραν κοντά διαδικτυακά στο Facebook. Τον ρώτησα πριν φύγω από Μελβούρνη αν θα είχε συναυλία όσο βρισκόμασταν εκεί και πρότεινε κάτι μακράν καλύτερο, να συνδιοργανώσουμε με το συγκρότημά του μουσικοχορευτικό σεμινάριο. Έτσι συμφωνήσαμε και το διοργάνωσε με μένα μέσα, πόσο τυχερός μπορεί να είμαι;».
«Όλη η οικογένεια το απολαύσαμε και ακόμη προσπαθώ να χωνέψω τί αντικρίσαμε».

Για καλωσόρισμα, οι Ιάπωνες μουσικοί άνοιξαν τη βραδιά με παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια.
«Ήμουν προετοιμασμένος να σταθώ στη μέση και να πω ‘αυτό είναι το πρώτο βήμα, εδώ το δεύτερο, δεξί πόδι εκεί, αριστερό εδώ’. Είχα σχεδιάσει δηλαδή να διδάξω κάποια βασικά που θα έβαζα κανονικά σε μάθημα αρχαρίων».
Όταν οι Ιάπωνες χορεύουν μπαϊντούσκα
Αντ᾽αυτού είδε άτομα κάθε ηλικίας να χορεύουν σε μουσική «που δεν ακούς συχνά ούτε στην Ελλάδα πόσο μάλλον στην Αυστραλία».
«Έμεινα άναυδος γιατί ήταν πολύ πιο προχωρημένοι απ᾽όσο περίμενα. Κατάλαβα ότι χρειάζομαι plan B και μάλιστα άμεσα».
Ο Κυριακίδης δίδαξε κάποιους Φλωρινιώτικους χορούς και άρχισε να μιλάει πιο εις βάθος για την ιστορία των χορών, τους συμβολισμούς τους, τις ιδιαιτερότητες ανάλογα με την κάθε περιοχή της Ελλάδας από όπου πηγάζουν.
Ένας από αυτούς με τους οποίους μίλησε στη συνάντηση ήταν ο 65χρονος Katsumi Iwata, χρόνια μέλος του βαλκανικής μουσικής συλλόγου ΧΟΡΟΣ που δημιούργησε το 1973 στην Ιαπωνία ο Hironobu Senzaki.

«Ίσως ήταν ο πρώτος ερευνητής Βαλκανικών χορών στην Ιαπωνία», ο Katsumi είπε στον Κυριακίδη.
Ανά τα χρόνια, τον σύλλογο όπου συμμετέχουν και πολλοί φοιτητές έχουν επισκεφθεί πολλοί δάσκαλοι από τα Βαλκάνια και βαλκανικές κοινότητες στις ΗΠΑ.
«Χόρευαν σε μουσική όχι μόνο από Ελλάδα, αλλά από όλα τα Βαλκάνια, Βουλγαρία, Ρουμανία… καιτραγουδούσαν», λέει ο Κυριακίδης ενώ θυμάται πως
«ήξεραν μέχρι και πώς πιάνονται σε κάποια αρμένικα τραγούδια με τα μικρά δάχτυλα ενωμένα.
«Με εντυπωσίασε το πόσο εξειδικευμένες γνώσεις είχαν».

«Όταν λέω κουλτούρα μας δεν εννοώ μόνο ελληνική»
Οι Κυριακίδηδες είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν 50 – 60 ντόπιους μέσα από το σεμινάριο και να συνδεθούν μαζί τους μέσα από τη βαλκανική μουσική.

Ανάμεσα στις πόλεις που επισκέφθηκαν τον μήνα του ταξιδιού, Tokyo, Hakone, Odawara, Matsumoto και Osaka.
«Βλέπαμε από αρχαίους ναούς, σαμουράι και αγώνες σούμο, μέχρι Disneyland, Universal studios, και άνιμε… Είμαι απλά χαρούμενος που μπόρεσα να δείξω στα παιδιά μου κάτι τόσο διαφορετικό και μοναδικό».
«Είναι πανέμορφη αυτή η χώρα και η κουλτούρα τους, ο τρόπος που συμπεριφέρονται, έχει πολλά αξιοζήλευτα».

«Πολλά θα μας μείνουν από το ταξίδι αλλά ειδικά το σεμινάριο ήταν κάτι το ξεχωριστό. Γιατί σε κάνει και συνειδητοποιείς πόσο πολύ σέβονται την κουλτούρα μας. Και όταν λέω ‘κουλτούρα μας᾽ δεν εννοώ μόνο ελληνική, αλλά την κοινή μας κουλτούρα στην περιοχή των Βαλκανίων εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
«Οι Ιάπωνες, που έχουν τόσο πλούσιο πολιτισμό και φαινομενικά καμία σύνδεση με τη δική μας κουλτούρα, δείχνουν τέτοιο βαθύ σεβασμό και αγάπη για αυτήν που σε κάνει να νιώθεις περήφανος να είναι μέρος της».
