Ο ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ Διηνέκης ήταν ο υπαρχηγός του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Στην Σπάρτη υπήρχε ο νόμος ότι κανένας πολίτης της πόλης δεν επιτρεπόταν να πάει στον πόλεμο αν δεν είχε να αφήσει πίσω του έναν άρρενα απόγονο. Ο Διηνέκης είχε αποκτήσει τέσσερα κορίτσια και επομένως ο νόμος του απαγόρευε να φύγει για τον πόλεμο εναντίον των Περσών. Το έφερνε βαρέως καθ ότι στην Σπάρτη η πρώτη σκέψη αφορούσε την πατρίδα και πολύ μετά ερχόταν στον νου η υπόθεση του πιθανού θανάτου. Μπροστά η Πατρίδα και πολύ πίσω, με την πεζούρα βρίσκονταν το χάσιμο της ζωής .Όλη η γειτονιά του είχε αρχίσει και άδειαζε, οι άρρενες οπλίτες έπαιρναν το σπαθί και την ασπίδα και ξεκίναγαν για τον πόλεμο. Οι μανάδες με χαρά τα ξεπροβοδούσαν χωρίς φόβο γιατί η υπερηφάνειά τους στέκονταν πίσω από την γνώση πως πραγματικούς άντρες μόνον οι Σπαρτιάτισες γενούσαν. Όλες; Αυτό συνομολογούσαν μεταξύ τους. Ο Διηνέκης δεν το άντεχε, το θεωρούσε ντροπή, το έβλεπε σαν όνειδος. Βρήκε τότε μια δούλα στην πέρα πλευρά της πόλης που μόλις είχε γεννήσει ένα αγοράκι, την πλησίασε, την χρημάτισε κι εκείνη δήλωσε το μωρό πως το είχε κάνει με τον Σπαρτιάτη αξιωματικό Διηνέκη. Ξέσπασε από χαρά, δεν έχασε χρόνο, παρέλαβε τα όπλα του και έτρεξε να προλάβει το στράτευμα κοντά στη Τεγέα. Δεν θα θεωρούνταν ποτέ πιά στο μέλλον ως ρίψασπις.
Η Ιστορία στις Θερμοπύλες είναι ήδη γνωστή. Μαζί με όλους έπεσε και ο ατρόμητος μαχητής Διηνέκης.
Μετά από 2.500 χρόνια στο ίδιο κράτος διαδραματίζονταν μια εξευτελιστική ντροπή. Ήταν το 1938, ο πόλεμος κόντευε να κηρυχθεί και κάποιος μελλοντικός πολιτικός έπαιρνε την αεροπορική εταιρεία TWA με προορισμό την μεγαλούπολη της Νέας Υόρκης. Πόλη Μητρόπολη, ακμάζουσα και ευημερούσα. Δεν έμεινε όμως εκεί ο Έλληνας πολιτικός αλλά συνέχισε για την συνοριακή πόλη των ΗΠΑ με τον Καναδά. Εκεί σκόπευε να κάνει διατριβή στην οικονομία του νηπιαγωγείου και στον ακμάζοντα σοσιαλισμό. Έτσι κι αλλιώς η πολιτική των Ηνωμένων πολιτειών εκείνη την εποχή δονούνταν από τον Γερουσιαστή Τζότζεφ Μακάρθυ με τις γνωστές κορώνες περί αντικομουνισμού. Σου λέει ο δικός μας, να μια ευκαιρία να γνωρίσω τον Αλ Καπόνε στο Σικάγο να μάθω τα κόλπα με τα Ουίσκυ και την ποτοαπαγόρευση και μετά σπουδάζω και την αριστεροσύνη. Με ένα σμπάρο πάρτα κάτω όλα τα κορόϊδα περί αντιδεξιάς. Εκεί μυήθηκε και στο σύνθημα ”απόψε πεθαίνει η Δεξιά” και μπαίνει στο κόλπο η άλλη Δεξια που ήταν στα μέτρα μας.
Εν τω μεταξύ, τα Ελληνόπουλα φώναζαν αέρα στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας με όλους τους κινδύνους να πάθουν χιονίστρες. Τα άκουσε αυτά ο Andreas και του σηκωθήκαν οι τρίχες. Δηλαδή στα καλά καθούμενα να πάθουμε κανά κρυοπάγημα και να μην τελειώνουμε με τίποτα? Δεν ήταν κορόιδο ο Ανδρέας, στρώθηκε αμέσως στη δουλειά και σε λίγα χρόνια ήταν ξεφτέρι. Συν όλα τα άλλα πληροφορήθηκε από έγκυρες πηγές πως βοηθάς τους εργάτες. Κλείνεις όλα τα εργοστάσια, καθαρίζεις την ατμόσφαιρα από την αιθαλομίχλη και όλα μέλι γάλα, αρκεί οι προηγούμενοι να έχουν αφήσει πέντε φράγκα στο συρτάρι. Ποιος Διηνέκης και κουραφέξαλα, ποιος λέει τέτοιες αηδίες?
Έτσι συμβαίνει στην ιστορία και δη την Ελληνική, από τον εθελοντή Διηνέκη στον λιποτάκτη Andreas!