Στους 17 ανέρχεται ο απολογισμός των νεκρών από την κακοκαιρία «Daniel», που σάρωσε τη Θεσσαλία καθώς επιβεβαιώθηκε μέσω εργαστηριακών εξετάσεων DNA ότι οι δύο σοροί που είχαν βρεθεί την περασμένη εβδομάδα ανήκουν στο αυστριακό ζευγάρι, που αγνοούνταν από την 7-09-2023 στα Ποτιστικά Πηλίου.

Η σορός της γυναίκας είχε εντοπιστεί στη θαλάσσια περιοχή της παραλίας της Θεοτόκου, νότια του Πηλίου την Παρασκευή 08/09, ενώ η σορός του άντρα είχε εντοπιστεί την Τετάρτη (13/9) στη θαλάσσια περιοχή Μουρτιά Πηλίου από στελέχη του Λιμενικού Σώματος.

«Έχουμε το θλιβερό καθήκον να ανακοινώσουμε τον θάνατο δύο αυστριακών πολιτών στην Ελλάδα», ανέφερε σε σύντομη ανακοίνωσή του το Υπουργείο Εξωτερικών της Αυστρίας.

«Τα αποτελέσματα των αναλύσεων DNA επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για τους δύο ανθρώπους που ήταν αγνοούμενοι μετά τις σοβαρές πλημμύρες».

Οι δύο Αυστριακοί ήταν ο Φιλίπ και τη Μικαέλα, 25 ετών, ανέφεραν ελλαδικά ΜΜΕ.

Το ζευγάρι αγαπούσε την Ελλάδα και ιδιαίτερα το Πήλιο. Συγκεκριμένα, τα Ποτιστικά Πηλίου ήταν το μέρος όπου γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν. Έτσι, αποφάσισαν να παντρευτούν εκεί.

Ο Φιλίπ και η Μικαέλα έμεναν σε σπίτι της περιοχής Ποτιστικά, όμως ο ορμητικός χείμαρρος που εκδηλώθηκε στην περιοχή λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας το εξαφάνισε, αφήνοντας πίσω μόνο κάποια ίχνη από τα θεμέλιά του.

ΣΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑ

Στο μεταξύ, στη Μαγνησία τα συσσωρευμένα από τη θεομηνία προβλήματα εξακολουθούν να ταλαιπωρούν τους κατοίκους αλλά σιγά – σιγά άρχισαν να διαφαίνονται και κάποια αισιόδοξα μηνύματα δίνοντας ελπίδες βελτίωσης, όπως η κατάσταση στην υπερχειλισμένη λίμνη Κάρλα.

Η στάθμη των υδάτων στην Κάρλα σταδιακά υποχωρεί και απομακρύνεται ο κίνδυνος να πλημμυρίσουν χωριά στη Μαγνησία και τη Λάρισα, αφού η ροή των νερών του Πηνειού προς την περιοχή βαίνει μειούμενη αλλά και έχει ανοίξει η σήραγγα μήκους 11 περίπου χιλιομέτρων που αποστραγγίζει τη λίμνη μεταφέροντας νερά προς τον Παγασητικό Κόλπο.

Οι κάτοικοι όμως στο Στεφανοβίκειο, τον Ριζόμυλο και τα Κανάλια της Μαγνησίας, όπως και στα χωριά Σωτήριο, Αχίλλειο, Μόδεστος και Αμυγδαλή της Λάρισας εξακολουθούν να βρίσκονται σε ετοιμότητα και με το φόβο της υπερχείλισης της Κάρλας, που λόγω των πλημμυρών έφτασε και ξεπέρασε τα επίπεδα του 1962 όταν άρχισε η αποξήρανσή της.

Στον Βόλο η κατάσταση παραμένει απογοητευτική στον τομέα της υδροδότησης της πόλης, αφού για 13η ημέρα οι κάτοικοι του πολεοδομικού συγκροτήματος στερούνται του πόσιμου νερού, καθώς το παρεχόμενο νερό δεν είναι κατάλληλο, σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχουν γίνει και τις αναφορές του υπουργείου Υγείας.

Στη λάσπη παραμένουν μεγάλες περιοχές των συνοικιών που επλήγησαν από τα νερά του χειμάρρου Κραυσίδωνα που σάρωσαν τα πάντα στις συνοικίες Παλαιό Λιμεναρχείο, Παλαιά, Παπαδιαμάντη, Νεάπολη, Άγιος Παντελεήμονας ,Οινόπνευμα και Νέο Δέλτα, παρά τις προσπάθειες των δεκάδων συνεργείων που εργάζονται πυρετωδώς για τον καθαρισμό των δρόμων και των κατοικιών στις περιοχές αυτές.

Το σύννεφο σκόνης που αιωρείται στην ατμόσφαιρα του Βόλου εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τους Βολιώτες που κινούνται στο κέντρο και στις πληγείσες συνοικίες, αφού η ξεραμένη λάσπη μετατρέπεται σε λευκή σκόνη που σκεπάζει τα πάντα.

Αποκαρδιωτική είναι η εικόνα στις ακτές και τις παραλίες του Παγασητικού όπου απίστευτες ποσότητες από φερτές ύλες καλύπτουν κάθε επιφάνεια και καθιστούν αδύνατη την προσέγγιση στη θάλασσα για όσους θέλουν να κολυμπήσουν και γι αυτό έχει ζητηθεί από το Ιδρυμα Λασκαρίδης να στείλει το σκάφος «Typhoon« και στον Παγασητικό για τον καθαρισμό των ακτών.

Ήδη το «Typhoon» δραστηριοποιείται στις ανατολικές ακτές του Πηλίου και έχουν καθαριστεί οι παραλίες του Αη Γιάννη και Παπά Νερό βγάζοντας εκατοντάδες τόνους σκουπιδιών και φερτών υλών από την πρόσφατη θεομηνία.

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Χιλιάδες είναι τα νεκρά ζώα στα χωριά του κάμπου της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας, οδηγώντας σε απόγνωση τους κτηνοτρόφους των πληγεισών περιοχών.

Οι αγροτικές οικογένειες αυτών των περιοχών, εδώ και δεκαετίες είχαν και έχουν μια ιδιαίτερη σχέση αγάπης – έδιναν σε αυτά και ονόματα- με αυτά τα ζώα, πρόβατα, αγελάδες, γίδια αλλά και τους σκύλους που βρίσκονται κοντά στα κοπάδια, όπως επίσης και με τη γη, καθώς εξασφάλιζαν για αυτούς το βασικό εισόδημα για να επιβιώσουν.

Παλιότερα, φρόντιζαν, να διατηρούν μεγάλα ζώα για το όργωμα των χωραφιών, το κουβάλημα των προϊόντων, τις μετακινήσεις τους, για να έχουν εξασφαλισμένα τα κτηνοτροφικά προϊόντα για τη διατροφή της οικογένειας αλλά και να εξασφαλίζουν, από την πώληση κάποιων ζώων, τα απαραίτητα, τα οποία προμηθεύονταν από το παζάρι.

Αυτά ήταν τα άλογα, τα γαϊδούρια, τα βουβάλια, οι αγελάδες, και τα πρόβατα για το καθημερινό γάλα αλλά και για να φτιάχνουν το τυρί της χρονιάς, τη μυζήθρα, τη γιαούρτη, το βούτυρο και τα διάφορα ξινοτύρια. Οδηγό σε αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, έχουμε το βιβλίο που έχει τίτλο «Καταγραφή και ανάδειξη της αγροτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Καρδίτσας» έκδ. Κέντρου Ιστορικής και Λαογραφικής Έρευνας Καρδίτσας «Ο ΑΠΟΛΛΩΝ».

Τελείως απαραίτητο, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, οι άνθρωποι του κάμπου, θεωρούσαν το γουρούνι, από το οποίο έπαιρναν τη λίπα για το καθημερινό μαγείρεμα της χρονιάς, αφού το λάδι δεν το παρήγαγαν και ήταν ακριβό, γι’ αυτό το έριχναν με το «σταγονόμετρο». Το κρέας δε του γουρουνιού το παστρούμιαζαν και το διατηρούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Επίσης, με το κρέας του γουρουνιού και τα έντερα έφτιαχναν τα λουκάνικα και τις τσιγαρίδες. Από το στομάχι του γουρουνιού και τα πόδια του εξασφάλιζαν αντίστοιχα τα μικρά παιδιά μια μπάλα και τα κότσια, με τα οποία έπαιζαν ατέλειωτες ώρες. Επίσης, απαραίτητα θεωρούσαν τα κοτόπουλα, τα παπιά και τα χηνάρια, για να εξασφαλίζουν το κρέας και τα αυγά της χρονιάς. Μαζί με όλα τα παραπάνω πολλά νοικοκυριά είχαν και περιστέρια, για τα οποία έκτιζαν περιστερώνες πλίθινους στο οικόπεδό τους.

Επίσης, πολλοί εξέτρεφαν κουνέλια και μισίρια, τα οποία πωλούσαν στο παζάρι, αφού πρώτα κρατούσαν κάποια για την οικογένειά τους. Κάθε αγροτικό σπίτι απαραιτήτως είχε τον φύλακα-άγγελο του σπιτιού, τον σκύλο και τον κυνηγό των ποντικιών, τη γάτα. Όπως τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο

Ειδήσεων η πρόεδρος του Κέντρου Ιστορικής και Λαογραφικής Έρευνας «Ο ΑΠΟΛΛΩΝ» Καρδίτσας, και συγγραφέας του παραπάνω βιβλίου Βασιλική Κοζιού-Κολοφωτιά, η αναφερόμενη στη σημερινή κατάσταση της Θεσσαλίας είπε μεταξύ άλλων:

«Δυστυχώς, όλα αυτά τα κτηνοτροφικά ζώα που εξασφάλιζαν την οικιακή οικονομία και τα γνήσια και υγιεινά προϊόντα για την οικογένειά τους, όπως και αυτά των πολλών πρότυπων κτηνοτροφικών μονάδων που πολλοί νέοι έστησαν με κόπο, ώστε να παραμείνουν στα χωριά τους, ο ‘Daniel,’ που βρήκε τον τόπο μας ανοχύρωτο, τα εξαφάνισε κάτω από τα λασπωμένα νερά μαζί με τους κόπους και τα όνειρά τους. Εύχομαι στους νέους αγρότες να μην απογοητευτούν, να μην εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Να μείνουν στην απέραντη και εύφορη Θεσσαλική πεδιάδα και ν’ αγωνιστούν απαιτώντας από την πολιτεία τα αυτονόητα: τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα ώστε να καταφέρουν να δώσουν ζωή στην “αρίστη” κατά τον Θουκυδίδη, “ευδαιμονεστάτη” κατά τον Στράβωνα και “εύκαρπον” κατά τον Ευριπίδη Θεσσαλία μας».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ