Ήταν γύρω στις 3 όταν φτάσαμε στην έξοδο της Εγνατίας Οδού προς το Μέτσοβο.
Από την άνετη οδήγηση στην Εγνατία Οδό στον ανηφορικό και γεμάτο στροφές δρόμο προς το σημερινό προορισμό μας.
Παρά τον αυξημένο βαθμό επικινδυνότητας δεν ήταν λίγοι οι οδηγοί που μας προσπερνούσαν λες και συμμετείχαν στο ράλι Ακρόπολις!
Οι Έλληνες οδηγοί μπορεί να γνωρίζουν ότι «το τιμόνι κουμαντάρει την κατεύθυνση και το γκάζι την ταχύτητα» αρνούνται, όμως, να αντιληφθούν ότι «το φρένο δεν δίνει πάντα λύσεις» όπως και ότι «τα καλά αντανακλαστικά και η οδηγητική δεξιοτεχνία» δεν αποτελούν εγγύηση αποφυγής δυσάρεστων καταστάσεων. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που η Ελλάδα θρηνεί κάθε χρόνο εκατοντάδες τροχαία θύματα και χιλιάδες τραυματίες!
■ ■ ■
Κατεβαίνοντας το γεμάτο στροφές δρόμο βρεθήκαμε μπροστά από το μικρό και όμορφο ξενοδοχείο μας. Ήταν ήδη μεσημέρι. Η ευγενική ιδιοκτήτρια μας οδήγησε στο δωμάτιό μας που γρήγορα εγκαταλείψαμε σε αναζήτηση ενός εστιατορίου.
Πριν αναφερθώ στην πόλη του Μετσόβου και την ενδιαφέρουσα ιστορία της, θέλω να τονίσω ένα σημαντικό γεγονός. Είναι η μικρή πόλη που έχει δώσει στην Ελλάδα τους περισσότερους εθνικούς ευεργέτες, τηρουμένων των αναλογιών.
Για παράδειγμα ένας σημαντικός ευεργέτης είναι ο Μιχάλης Τοσίτσας που γεννήθηκε στο Μέτσοβο 1787 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1856. Μαζί με τους τρεις αδελφούς του είχε αναπτύξει μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα στην Αίγυπτο, τη Μάλτα και την Ιταλία.
Δύο χρόνια πριν αφήσει τα εγκόσμια είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Με τη διαθήκη του κληροδότησε τεράστια ποσά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Οφθαλμιατρείο, σε κοινωφελή ιδρύματα και ιδιαίτερα στο Πολυτεχνείο.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι την αγαθοεργή δράση του συνέχισε η σύζυγός του, Ελένη, μέχρι το θάνατος της το 1866.
Ένας άλλος Μετσοβίτης μεγάλος εθνικός ευεργέτης ήταν ο ανιψιός του Μιχάλη Τοσίτσα, Νικόλαος Στουρνάρης (γεννήθηκε στο Μέτσοβο το 1806 και απεβίωσε στη Χαλκίδα το 1853, σε ηλικία μόλις 47 ετών).
Ανάμεσα στις πολλές δωρεές του ήταν και το ποσό των εκατό χιλιάδων τάλιρων για την ανέγερση του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στην ολοκλήρωση του έργου είχαν συμβάλλει ο θείος του, Μιχαήλ Τοσίτσας και ο Γεώργιος Αβέρωφ – και οι τρεις Μετσοβίτες ευεργέτες.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Γεώργιο Αβέρωφ. Γεννήθηκε στο Μέτσοβο το 1818 και απεβίωσε το 1899 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ήταν η έδρα των επιχειρήσεων του.
Ο Γεώργιος Αβέρωφ έχει μείνει στη μνήμη των Ελλήνων ως ο άνθρωπος που διέθεσε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του για την ναυπήγηση του θωρηκτού ”Γεώργιος Αβέρωφ”, της θρυλικής και δοξασμένης ναυαρχίδας του Ελληνικού Στόλου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Αυτή ήταν η πιο μεγάλη του δωρεά προς την πατρίδα. Δεν ήταν, όμως, η μοναδική. Είχε προσφέρει τεράστια ποσά στον έρανο για την Κρητική Επανάσταση του 1866, σε φιλανθρωπικά ιδρύματα της ελληνικής παροικίας της Αλεξάνδρειας, στη γενέτειρα του στο Μέτσοβο και στην Αθήνα, όπου χρηματοδότησε την ανέγερση της Σχολής των Ευελπίδων, των Φυλακών Αβέρωφ ενώ κάλυψε οικονομικά την αναμαρμάρωση του Παναθηναϊκού Σταδίου και, όπως προανάφερα, την αποπεράτωση του Πολυτεχνείου.
Τόπος φιλάνθρωπων και μεγάλων ευεργετών το Μέτσοβο. Η μικρή, όμως, αυτή πόλη της Ηπείρου είναι και τόπος απίστευτου κάλους…
Γιώργος Μεσσάρης
Το έκτο μέρος του ταξιδιωτικού την ερχόμενη εβδομάδα.
Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: georgemessaris@gmail.com
Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» – Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση georgemessaris@gmail.com