ΠΛΗΤΤΩ, αγαπητοί μου… και όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και οι κάθε είδους γιορτές τόσο περισσότερο πλήττω… Το ξέρω, είναι μια αρρώστια κι αυτή, η οποία μού εμφανίζεται κάθε τόσο και λιγάκι, κυρίως σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου…
ΔΕΝ ξέρω, βέβαια, αν πρέπει να κάνω κάτι γι’ αυτή μου την… αρρώστια, κι ακόμα αν πράγματι επιβάλλεται να το κάνω, γιατί σκέφτομαι ότι, ίσως θα ήταν πιο χρήσιμο για τον εαυτό μου να επιμείνω στις αρνήσεις και τις εμμονές μου…
ΩΣΤΟΣΟ, πλήττω από την αφόρητη απεραντοσύνη του παροικιακού τίποτα, από την καταπιεστική αφθονία στις κάθε λογής αγορές, από την άκρατη ρηχότητα όλων σχεδόν -εκτός τραγικά ελαχίστων- των ιθυνόντων περί παντός επιστητού, από την απουσία αντίδρασης (και αντίστασης) στην ακρίβεια, στους πολέμους που εξακολουθούν να μαίνονται επειδή έτσι θέλουν κάποιοι, στην παραδοξολογία και στην κάθε είδους αποκοτιά…
ΠΛΗΤΤΩ, από την παντελή σχεδόν απουσία κριτικής σκέψης για κάθε τι που στη σύγχρονη «πολιτισμένη» κοινωνία μας προωθείται ως νόρμα, ως επιβεβλημένο lifestyle, και αφορά πλέον το «φάε το φαΐ σου, κοίτα την πάρτη σου και δούλευε πολύ» (εάν, βέβαια, έχεις επαρκή και αξιοπρεπή εργασία).
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ -και όχι μόνο επειδή πλήττω- όταν πέφτουν θύματα της πολιτικής απαρχάιντ μιας χώρας σε βάρος ενός λαού, ποιητές, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και γενικά διαννοούμενοι, μιας και αυτοί θα μπορούσαν ίσως να υψώσουν φωνή δαμαρτυρίας σε όλα όσα λαμβάνουν χώρα από τις αρχές Οκτωβρίου και δώθε στη Μέση Ανατολή.
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ -και όχι μόνο επειδή πλήττω- όταν βλέπω ότι οι πολιτικοί μας… ταγοί, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα για να υποβάλλουν, έστω έτσι για την τιμή των όπλων, ένα τόσο δα αιτηματάκι για κατάπαυση του πυρός, αλλά ποιούνται και την νήσσαν (δηλαδή, κάνουν την πάπια…).
ΗΤΑΝ οι ίδιοι ακριβώς ταγοί, όμως, που πριν ελάχιστους μήνες διαρύγνυαν τα ιμάτιά τους για τη κατάσταση των ιθαγενών αυτής της χώρας, ευελπιστώντας να τους κάνουν συγκοινωνούς στα πολιτικά τους σχέδια, αν και απέτυχαν…
ΑΛΛΩΣΤΕ και στην περίπτωση αυτή η όλη πολιτική σε βάρος των ανθρώπων των Πρώτων Εθνών, ήταν και αυτή μια πολιτική απαρχάιντ, τα αποτελέσματα της οποίας τα ξέρουμε όλοι (όσοι βέβαια θέλουν να τα ξέρουν, γιατί υπάρχουν και αυτοί που δεν τους καίγεται καρφάκι…).
ΤΕΛΟΣ, αναμένεται να πλήξω ακόμα περισσότερο, μιας και με τις επισκέψεις που αναμένονται με την έλευση του νέου χρόνου στη γειτονιά μας, οι υψηλοί επισκέπτες θα προσπαθήσουν για πολλοστή φορά να με πείσουν ότι εγώ, ο απόδημος, είμαι δυό και τρεις φορές Έλληνας, ο πυλώνας του όπου Γης ελληνισμού, ο ακρογωνιαίος λίθος του έθνους και άλλα και άλλα…
Δ.Τ.
16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ σήμερα και είμαστε για τα καλά στην τελική ευθεία για τα Χριστούγεννα. Ετοιμασίες, ψώνια, προσκλήσεις, συνεστιάσεις, ρεβεγιόν, έξοδοι και ό,τι άλλο συνοδεύει τις εορταστικές μέρες και νύχτες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
ΜΗΝ ξεχάσουμε και το εξοχικό, που χρειάζεται τον κατάλληλο καλλωπισμό και ανεφοδιασμό για τις καλοκαιρινές διακοπές. Ένα τρέξιμο που σταματημό δεν έχει.
ΚΑΜΑΡΩΝΩ τα παιδιά κι εγγόνια μας που φοιτούν σε σχολεία της Γλώσσας και Πολιτισμού μας και συγκινούμαι για την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλουν μαζί με τους δασκάλους τους, να κρατηθούμε στις ρίζες μας. Θαυμάσιες και οι επιλογές στη θεματολογία των παραστάσεων για τη λήξη της σχολικής χρονιάς: Χριστούγεννα στην Ελλάδα, Το Μαντήλι, Αφιέρωμα στη μετανάστευση μέσα από τη μουσική, το χορό και το τραγούδι, Πως γιορτάζουν οι Έλληνες τα Χριστούγεννα στη Μελβούρνη, έτσι για να αναφέρουμε μερικές.
ΝΑ φέρουμε στη σκέψη μας για λίγα λεπτά τα λόγια του Βίκτωρος Ουγκώ; Το να μη μιλάς στου μικρούς, είναι η χαρά των παιδιών, το να μη μιλάς σε ηλικιωμένους, είναι η δυστυχία των γερόντων.
ΣΟΦΟ… Γιατί κάπου εκεί πολύ κοντά μας υπάρχουν συνάνθρωποι που με μόνο μια ευχή και μια ζεστή αγκαλιά, μπορούν να νιώσουν τη μεγάλη χαρά των Χριστουγέννων!
ΤΟ έχω γράψει και άλλη φορά. Είμαι πάνω από μισό αιώνα σε αυτή τη χώρα και ακόμα ψάχνω να βρω, γιατί ο αυστραλιανός λαός, ο οποίος γιορτάζει τόσο έντονα την γέννηση του Χριστού, περνά σχεδόν απαρατήρητα την Ανάστασή του;
ΠΟΥ θα μου πάει; Κάποια μέρα θα μάθω.
ΜΕ τον περιορισμένο αριθμό άφιξης μεταναστών, σύμφωνα με δημοσκόπηση, τάσσεται η κοινή γνώμη, ενώ ο πρωθυπουργός, το θέτει πιο διπλωματικά: Επαναφορά μεταναστών σε σημείο που η χώρα να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις ανάγκες των νεοαφιχθέντων.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, πιστεύω ότι η Αυστραλία μπορεί να δεχτεί μεγάλα κύματα μεταναστών. Αρκεί να υπάρχει σχεδιασμός. Ο γεωγραφικός χώρος επιτρέπει άνετα να επανδρωθούν επαρχιακές πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά, με την προϋπόθεση δημιουργίας εργασιακών εγκαταστάσεων, σχολείων, αθλοπαιδιών για τους εφήβους, κέντρα ψυχαγωγίας για τα Σαββατοκύριακα και άλλα απαραίτητα, ώστε να αισθάνονται άνετα στην μικρή κοινωνία που θα εγκατασταθούν.
ΦΤΑΝΕΙ πια αυτός ο συνωστισμός στα εσωτερικά προάστεια και ο άλλος στα Housing Commission.
ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΕ χωρίς την Εμινέ χανούμ στις 7 του μήνα στην Αθήνα, με τρία αεροπλάνα και δυο τεθωρακισμένες λιμουζίνες.
ΕΜΕΙΝΕ 5 ώρες και είχε συναντήσεις με την πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και τον πρωθυπουργό, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.
ΥΠΕΓΡΑΨΕ με τον Έλληνα πρωθυπουργό, κείμενο εδραίωσης της Φιλίας και Βελτίωσης των Σχέσεων Καλής Γειτονίας, ενώ Τούρκοι υπουργοί της συνοδείας του, συναντήθηκαν με ομολόγους τους για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ειρηνοφιλικές εντυπώσεις του τύπου «Φίλε Κυριάκο», «Είμαστε αδέλφια που καμιά φορά τσακωνόμαστε», κλπ.
ΑΤΥΧΩΣ δημοσιογράφος της συνοδείας του, φόρεσε καρφίτσα στο πέτο του κουστουμιού της με «σημαία της Βόρειας Κύπρου». Ευτυχώς, μετά από παρατήρηση την έβγαλε.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Οι συμφωνίες να παράξουν καλό κλίμα και να βοηθήσουν στο να αποφευχθούν ενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και την σταθερότητα στις δυο χώρες. Αρκεί -προσθέτω εγώ- να υπάρχει πραγματικά αμοιβαία βούληση που να οδηγεί στο ποθούμενο. Την ειρηνική συμβίωση των καλών γειτόνων.
ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ότι η Διακήρυξη «δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία και δεν είναι δεσμευτική ως προς το Διεθνές Δίκαιο. Καμιά πρόνοια δεν πρέπει να ερμηνευτεί ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις στους εκατέρωθεν». Οπότε; Πάμε παρακάτω,
ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΗΚΕ ο επιστολογράφος Λ.Β. («Ν.Κ.», 7/12/2023) γιατί προηγήθηκε επιστολή του φίλου Χρήστου Βιολάρη, ο οποίος υπενθύμισε στον κ. Μητσοτάκη το θέμα της Κύπρου. Η επιστολή του με φαρδύ-πλατύ τίτλο «Ο Ερντογάν επισκέπτεται την Ελλάδα όχι την Κύπρο», ενδεχομένως θέλει κάτι να πει. Δικαίωμά του και… καπέλο του.
ΠΙΣΤΕΥΩ, όμως, όπως και ο Χρήστος, ότι οι Πανέλληνες, πρέπει να κρατήσουμε και να προβάλλουμε το εθνικό πρόβλημα της μεγαλονήσου διεθνώς, γιατί είναι αποτέλεσμα εισβολής και παράνομης κατοχής.
ΠΡΟΣ τιμήν του ο Έλληνας πρωθυπουργός, σε κάποια στιγμή ανέφερε στον Τούρκο πρόεδρο για την «στασιμότητα» στο Κυπριακό και τις επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις τους στο status quo στη νεκρή ζώνη. Με τον δεύτερο να απαντάει λακωνικά: «μια διαρκής, δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, με βάση τις πραγματικότητες στο νησί, θα είναι προς όφελος όλης της περιοχής».
ΚΑΙ ρωτάω εγώ: Μήπως η Κυπριακή Δημοκρατία ζητά κάτι το διαφορετικό κ. Ερντογάν; Στηρίζουμε την ειρήνη και την επανένωση ΟΛΩΝ των κατοίκων υπό την ομπρέλα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΜΕ την ευκαιρία, να υπενθυμίσουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι στο περίμενε για την άφιξη της Κολομβιανής, Maria Angela Holguin Cuellar, στη θέση της ειδικής απεσταλμένης από τον Αντόνιο Γκουτέρες, μπας και ξαναρχίσει ο διάλογος για το Κυπριακό, που είναι σε στασιμότητα από το 2017.
ΑΚΟΥΣΑ την ομιλία του κ. Στέφανου Κασσελάκη στην Kεντρική Eπιτροπή του κόμματός του, η οποία συνέπεσε λίγο μετά τα γεγονότα στον αγώνα βόλεϊ Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, όπου τραυματίστηκε σοβαρά ένας αστυνομικός. Άσκησε κριτική στην κυβέρνηση -αυτή είναι άλλωστε και η δουλειά της αντιπολίτευσης- και, πρότεινε μέτρα για ασφάλεια στα γήπεδα.
«ΕΚΤΟΣ και αν ισχυρίζεται ότι ο υπουργός του ψάχνει για πρίζες στο γραφείο του», πρόσθεσε ο κ. Κασσελάκης, ο οποίος σύμφωνα με τελευταίες ειδήσεις, θα μας επισκεφθεί λίαν προσεχώς. Δεν κατάλαβα τι θέλει να πει. Αλλά όπως μου λέει και η φίλη Χριστίνα, δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνω όλα.
ΤΕΛΙΚΑ, έχασε το πόδι του ο άτυχος αστυνομικός που τραυματίστηκε το μοιραίο βράδυ στον αγώνα βόλεϊ. Οι γιατροί φοβούμενοι σηψαιμία, προέβησαν στον ακρωτηριασμό. Μακάρι μέχρι εκεί… Η σκέψη μας ας είναι μαζί του για θετική έκβαση της υγείας του.
ΣΤΟ μεταξύ, παρά τη σωρεία των ανακοινώσεων για τη λήψη νέων κυβερνητικών μέτρων και κυρώσεων, ας κρατάμε μικρό καλάθι. Σίγουρα από αυτά υπάρχουν πολλά στα συρτάρια των γραφείων των Ελλήνων υπουργών.
ΤΙ γίνεται με τα σκυλιά; Από τη μια, η φιλοζωία η οποία είναι πολύ αναπτυγμένη στις σημερινές κοινωνίες -και αλλοίμονο αν ποτέ βρεθείς στο στόχαστρο των φιλόζωων και των φιλοζωικών οργανώσεων- και, από την άλλη, αυτά τα συχνά-πυκνά δαγκώματα μέχρι θανάτου… Μάθατε για το «κατακρεούργημα» γυναίκας στη Χαλκιδική.
ΕΙΝΑΙ κακό να πω ότι μετά από σκίσιμο της φούστας μου από σκύλο σε ηλικία 10 ετών, τα φοβάμαι ακόμα; Και ότι όταν τα βλέπω, αλλάζω πεζοδρόμιο για να μη βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο; Κακό ε!…
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στα παιδιά που πέτυχαν στις εξετάσεις VCE και βλέπουν το όνειρό τους να πραγματοποιείται με την εισαγωγή τους στο ανώτατο ίδρυμα και στο μάθημα της επιλογής τους.
ΑΛΛΑ και σε αυτούς που δεν πέτυχαν, μια μεγαλύτερη ευχή. Υπάρχουν τόσοι κλάδοι που προσφέρουν ισάξιους επαγγελματικούς προσανατολισμούς, που σίγουρα θα μπορέσετε να βρείτε αυτό που σας ταιριάζει.
ΚΑΛΗ επιτυχία σε ό,τι επιλέξετε, και σε όλους εμάς, καλά ψώνια και με υγεία.
Κ.Γ.