Παρά την αφόρητη ζέστη που επικρατούσε στη Μελβούρνη την περασμένη Κυριακή, η αίθουσα εκδηλώσεων της Ελληνικής Κοινότητας στο κέντρο της πόλης, ήταν γεμάτη από φίλους, παλαιούς συναδέλφους, λάτρεις του συγγραφικού ύφους της ταλαντούχας ομογενούς λογοτέχνη, Διονυσίας Μούσουρα.
Ο λόγος που τους έφερε εκεί, ήταν η παρουσίαση των δύο νεότερων συλλογών διηγημάτων της δημιουργού με τους τίτλους «Συνηθισμένοι άνθρωποι» και «Της μικρής ζωής και της ωραίας νιότης», σε μια εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν ο Ελληνο-Αυστραλιανός Πολιτιστικός Σύνδεσμος Μελβούρνης και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας.
Για τα βιβλία μίλησαν ο Δρ Αθανάσιος Σπηλιάς και η καθηγήτρια κα Άνδρια Γαριβάλδη.
Η ατμόσφαιρα φορτίστηκε συγκινησιακά από τη συγκλονιστική ανάγνωση αποσπάσματος από το διήγημα «Το στοιχειωμένο γιοφύρι» που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Συνηθισμένοι άνθρωποι», από τον ηθοποιό Αντώνη Μπαξεβανίδη.
Η Άνθια Σιδηροπούλου καθήλωσε τους παρευρισκόμενους με μια εκπληκτική ερμηνεία «α καπέλα» ενός τραγουδιού που έγραψε όπως είπε στα 14 της, για τους γονείς της και τους πρώτους μετανάστες που έφτασαν στην Αυστραλία.
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο οποίος στο χαιρετισμό του εξήρε την συγγραφέα για τον «νεανικό» τρόπο γραφής της και υπογράμμισε πως μέσα από τα έργα της «αναδύεται ο ελληνικός πολιτισμός με αυστραλιανά χαρακτηριστικά».
Χαιρετισμούς απηύθυναν η πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας, κα Ρώμα Σιάχου, η κα Άνδρια Γαριβάλδη εκ μέρους του Πολιτιστικού Συνδέσμου Μελβούρνης και ο Δρ Νίκος Ντάλλας εκ μέρους της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Δρ Γιάννης Σαχινίδης.
Η συγγραφέας, κα Διονυσία Μούσουρα, φανερά συγκινημένη, ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους που αψηφώντας την έντονη ζέστη βρέθηκαν στο πλευρό της σε αυτή την ιδιαίτερη για εκείνη στιγμή. Με το λεπτό της χιούμορ και την ανεπιτήδευτη αμεσότητά της η Ζακυνθινή λογοτέχνης με την λυρική πένα μετέτρεψε την εκδήλωση σε μια ζεστή μάζωξη μεταξύ φίλων που σε πείσμα των φυσικών νόμων, κατέρριψαν την έννοια του χωροχρόνου μεταφερόμενοι πότε στην πατρίδα και πότε στην ξένη γη, με όχημα τις ιστορίες της.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στον «Νέο Κόσμο» με αφορμή τη συγκεκριμένη εκδήλωση, η κα Μούσουρα αναφέρθηκε στα δύο βιβλία της.
«Οι ήρωές μου, είναι, οι καθημερινοί άνθρωποι, που συναντάμε στο διάβα μας, που συναναστρεφόμαστε, που μοιραζόμαστε πολλά μαζί τους, που τους γνωρίζουμε καλά, είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Οι ιστορίες τους, μας ενδιαφέρουν, όσο μας ενδιαφέρει και η δική μας ιστορία. Γιατί ταυτιζόμαστε με αυτούς», είπε για το «Συνηθισμένοι άνθρωποι».
«Όσο μεγαλώνουμε, τόσο διαπιστώνουμε πόσο «μικρή» είναι η ζωή! Χθες ακόμα, ήμαστε νέοι … 20 χρόνων να ξεκινάμε τη ζωή μας, μια ζωή γεμάτη όνειρα και φιλόδοξές, επαναστάτες λίγο πολύ, ότι εμείς θα κατακτήσουμε και θα αλλάξουμε τον κόσμο που κληρονομήσαμε και δεν μας αρέσει. Και ριχνόμαστε «με τα μούτρα» σε αυτόν τον αγώνα… Μόνο, για να διαπιστώσουμε κάποια στιγμή, ότι, δεν αλλάξαμε εμείς τον κόσμο, αλλά ο κόσμος εμάς!
Και πριν πάρουμε ανάσα, πριν το συνειδητοποιήσουμε, έχουμε περάσει τα 50… τα 60…
Και τρέχουμε να προλάβουμε, μόνο για να αντιμετωπίσουμε, τη σκληρή για όλους πραγματικότητα, ότι… φτάσαμε στο τέρμα του ταξιδιού… στην προ τελευταία στάση… στην τελευταία στάση…
Αναπολώντας τα παλιά, κάνουμε μίαν ακόμα διαπίστωση: Πόσο ωραία ήταν η νιότη, αλλά και πόσο μικρή η ζωή!», είπε ερωτηθείσα για το βιβλίο της «Της μικρής ζωής και της ωραίας νιότης».