Η ταυρίνη είναι μια φυσική βιοδραστική ένωση που εντοπίζεται σε ορισμένα τρόφιμα, και κυρίως στα θαλασσινά όπως μύδια, χτένια, στρείδια, γαρίδες, χταπόδια, καλαμάρια, αλλά και σε ψάρια όπως ο σολομός, ο τόνος και το σκουμπρί.
Η κρεατίνη περιέχεται επίσης σε κρέατα, ωστόσο η διαδικασία του μαγειρέματος των κρεάτων καταστρέφει σε μεγάλο βαθμό το περιεχόμενό της.
Παρά το γεγονός ότι δεν θεωρείται απαραίτητη όπως οι βιταμίνες ή τα μέταλλα, η ταυρίνη είναι σημαντική για διάφορες λειτουργίες του σώματος.
Πιο συγκεκριμένα, βοηθά στη ρύθμιση της ισορροπίας του νερού, υποστηρίζει τη λειτουργία των νεύρων και των μυών, και συμβάλλει στην υγιή καρδιαγγειακή λειτουργία.
Επιπλέον, ενώ ο οργανισμός μας παράγει ταυρίνη, η πρόσληψη της συγκεκριμένης ένωσης από διατροφικές πηγές, μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση των κατάλληλων επιπέδων ταυρίνης στον οργανισμό και να στηρίξει λειτουργίες που είναι σημαντικές για την υγεία.
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
Η ταυρίνη παράγεται στον οργανισμό, κυρίως από ένα σημαντικό δομικό στοιχείο που ονομάζεται μεθειονίνη.
Η μεθειονίνη χρησιμοποιείται για τη δημιουργία του DNA και είναι ζωτικής σημασίας για τη συνολική υγεία και την ανάπτυξη των κυττάρων.
Ωστόσο, κατά τη διαδικασία μετατροπής της μεθειονίνης σε ταυρίνη μεσολαβεί ένα στάδιο κατά το οποίο η μεθειονίνη μετατρέπεται σε ομοκυστεΐνη.
Η έλλειψη των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών για την επιτυχή ολοκλήρωση αυτής της μετατροπής, μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση υψηλών επιπέδων ομοκυστεΐνης στον οργανισμό, η οποία συνδέεται με διάφορα προβλήματα υγείας όπως είναι καρδιακές παθήσεις, υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβήτης, καρκίνος, νόσος Alzheimer, κατάθλιψη και άγχος.
ΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ ΚΡΕΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ
Η υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων και μαγειρεμένων κρεάτων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, καθώς σε αυτά τα κρέατα, η μεθειονίνη μετατρέπεται σε ομοκυστεΐνη στον οργανισμό μας.
Ειδικά όταν το κρέας είναι ιδιαίτερα επεξεργασμένο, μπορεί να λείπουν τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για τη μετατροπή της ομοκυστεΐνης σε ταυρίνη, η οποία μπορεί με τη σειρά της να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης στο αίμα.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε να αυξήσουμε τα επίπεδα ταυρίνης μας καταναλώνοντας φρέσκα θαλασσινά.
Η ταυρίνη προσφέρει πολλά οφέλη: βοηθά στην καταπολέμηση των φλεγμονών, ελέγχει την αρτηριακή πίεση και μειώνει τη συσσώρευση λίπους στις αρτηρίες.
Σύμφωνα με την έρευνα του αναπληρωτή καθηγητή Anthony Zulli στο Πανεπιστήμιο Βικτώριας, η ταυρίνη μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έρευνα μπορείτε να ακολουθήστε τους συνδέσμους 1 και 2).
Επιπλέον, οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της ταυρίνης μπορούν να βοηθήσουν σε διαταραχές του οργανισμού όπως είναι ο διαβήτης και άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες.
Η ταυρίνη είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις έγκυες γυναίκες, καθώς τα χαμηλά επίπεδα ταυρίνης και τα αυξημένα επίπεδα ομοκυστεΐνης μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας και να επηρεάσουν την ανάπτυξη του μωρού, αυξάνοντας τον κίνδυνο για μελλοντικές επιπλοκές.
Τα θαλασσινά αποτελούν ένα σημαντικό μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής, και οι δίαιτες που περιλαμβάνουν θαλασσινά, όπως η μεσογειακή διατροφή, θεωρούνται ως οι πιο υγιεινές.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι οι άνθρωποι που ζουν στην Ικαρία και την Ιαπωνία έχουν το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη διαπίστωση μπορείτε να ακολουθήστε τους συνδέσμους 3 και 4).
Αυτό οφείλεται στη διατροφή τους, η οποία είναι χαμηλή σε κόκκινο κρέας και πλούσια σε ψάρια, θαλασσινά, ελαιόλαδο και φυτικές τροφές.
ΠΟΣΗ ΤΑΥΡΙΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ;
Για ένα υγιεινό διατροφικό πρότυπο, συνήθως συνιστάται να λαμβάνουμε περίπου 0,5-1% ταυρίνης από τη διατροφή μας καθημερινά, λαμβάνοντας υπόψη ότι μια μέση ημερήσια κατανάλωση τροφίμων 500-1.000 γραμμαρίων αντιστοιχεί σε περίπου 5-10 γραμμάρια ταυρίνης ημερησίως.
Είναι όμως σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η ταυρίνη εντοπίζεται και σε άλλα τρόφιμα, όπως το μέλι, το γάλα, οι ξηροί καρποί, τα φρούτα και τα λαχανικά τα οποία όμως συνήθως περιέχουν πολύ χαμηλή ή αμελητέα περιεκτικότητα σε ταυρίνη, ανάλογα με την προέλευσή τους.
Αντίθετα, τα φύκια αποτελούν πλούσια πηγή ταυρίνης με περισσότερα από 600mg ταυρίνης ανά 100 γραμμάρια, ενώ στη συνέχεια ακολουθούν τα στρείδια (396mg), τα ψάρια (130mg), το μοσχάρι (43,1mg), το χοιρινό (61,2mg), το κοτόπουλο (17,8mg) και το αρνί (43,8mg).
Ως εκ τούτου διαπιστώνεται ότι η πρόσληψη ταυρίνης από τη διατροφή μας δεν είναι επαρκής.
ΠΩΣ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΑΥΡΙΝΗΣ;
Δυστυχώς, τα χαμηλά επίπεδα ταυρίνης δεν προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα, γεγονός το οποίο δυσχεραίνει την ικανότητά μας να αντιληφθούμε εάν υπάρχει έλλειψη.
Μια προσέγγιση είναι να διατηρούμε ένα αρχείο καταγραφής πρόσληψης τροφίμων και να αξιολογούμε εάν η διατροφή μας παρέχει επαρκή ποσότητα ταυρίνης.
Πολλοί άνθρωποι ενδεχομένως να μην καταναλώνουν αρκετά θαλασσινά, είτε λόγω του κόστους είτε λόγω των γευστικών τους προτιμήσεων.
Τα συμπληρώματα ταυρίνης είναι εύκολα διαθέσιμα στα καταστήματα και στο διαδίκτυο.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να επιλέγετε αξιόπιστες μάρκες που ακολουθούν αυστηρούς κανονισμούς.
*Αυτό το άρθρο συντάχθηκε σε συνεργασία με τον συνάδελφό μου, αναπληρωτή καθηγητή Anthony Zulli PhD, ειδικό σε θέματα φαρμακολογίας και καρδιαγγειακών παθήσεων και ερευνητή της ταυρίνης.
Σύνδεσμοι έρευνας:
1. www.mdpi.com/2072-6643/12/9/2847
2. www.mdpi.com/2072-6643/15/11/2562
