“ΑΤΟΥ ΤΑΛΕΡ, ΑΤΟΥ ΤΑΛΕΡ…”

Τελικά είμαστε μυστήριος λαός.

Ο Γιάννης Ρίτσος το λέει ξεκάθαρα:

“Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει /Να τη πετιέται από ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει…”

ΑΤΟΥ ΤΑΛΕΡ, όπως προφέρεται στα Γαλλικά, σημαίνει “για χαρά, τα λέμε”.

Ήταν το “σύνθημα” που ακολούθησε την νίκη της Εθνικής Μπάσκετ της Ελλάδας επί της Κροατίας, που σφράγισε το εισιτήριό μας, για την Ολυμπιάδα 2024, που ξεκινάει εντός των ημερών, στην Πόλη του Φωτός, το Παρίσι!

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, οι πανηγυρισμοί για την πρόκριση με στόχο μετάλλιο και -γιατί όχι;- το χρυσό, δεν κράτησε πολύ. Τα Social Media, ξεκίνησαν έναν άθλιο χορό ψευδών, κατά τη γνώμη μου, αναρτήσεων, που θόλωσαν το κλίμα του ενθουσιασμού και της αισιοδοξίας, μετατρέποντάς το σε τοξικό και ανθυγιεινό κλίμα.

Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στα γραφεία του “Νέου Κόσμου”. Φώτο: Νέος Κόσμος

ΝΑ τι έγραψε σε ανάρτησή της Ελληνίδα δημοσιογράφος, που εργάζεται εκτός Ελλάδας, την οποία, με βάση και παλαιότερα σχόλιά της, μισεί: “Αρνήθηκε λένε ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών, Μίλτος Τεντόγλου, να κρατήσει την ελληνική σημαία στην Ολυμπιάδα Παρίσι 2024. Επειδή εγώ πάντα ήμουν καχύποπτη με την ελληνική πραγματικότητα, θα περιμένω να δω τη δήλωση του ίδιου. Μια περιέργεια την είχα πάντα η άτιμη”.

ΕΠΕΙΔΗ είναι φανερό ότι κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν θέμα σοβαρό χωρίς λόγο, διαβάστε και την άποψη φίλης στο Facebook, που γράφει σε σχετική ανάρτηση: “Αυτοί που κράζουν τους Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο να είναι και σε θέση να τους αντικαταστήσουν στην Εθνική… Τι, όχι;”.

Η “βόλτα” μου στους “διαδρόμους των social media, με έκανε σοφότερο και εύκολα έγινε αντιληπτό ότι όλα ξεκινούν από την προσπάθεια κάποιων (ποιων;) να μην παρελάσει με την σημαία μας ο Τεντόγλου, αλλά ο μπασκετικός Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Να τι γράφει και κάποιος κύριος, που ειλικρινά δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλει να πει: “Ίδια αντιμετώπιση να έχουμε επίσης όμως και σε όσους κράζουν και βγάζουν χολή μεσαιωνική (;) για τους απανταχού αριστούχους σημαιοφόρους μετανάστες. Όχι μόνο όταν ένας έγχρωμος από πρώην άσημος και φτωχός γίνεται παγκόσμιο σύμβολο καταξίωσης και πλούτου, φορώντας τα χρώματα της σημαίας μας”.

ΚΑΤΙ ήθελε να πει ο ως άνω κύριος, αλλά μπερδεύτηκε και μπέρδεψε και εμένα. Είναι, ωστόσο, ολοφάνερο, ότι η διαμάχη των δύο αντιπάλων πλευρών, έχει να κάνει με το δίλημμα: ΜΙΛΤΟΣ ή ΓΙΑΝΝΗΣ ο σημαιοφόρος μας στην Ολυμπιακή παρέλαση; Ιδού η απορία..

Την απόφαση για το ποιος θα είναι τελικά ο τυχερός θα την πάρει -αν δεν την έχει πάρει ήδη- η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.

ΘΑ κλείσω με το “καυτό” αυτό θέμα, με μια ανάρτηση της δημοσιογράφου και φίλης στο Facebook, Χριστίνας Αμερικάνου, κόρης του θρύλου της μπασκετικής ΑΕΚ, Γιώργου Αμερικάνου, ανάρτηση που -κατά τη γνώμη μου- αποτελεί και “τροφή για ψύχραιμη συζήτηση: “Μόνο ο Γιάννης πρέπει να είναι ο σημαιοφόρος μας στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Εκείνος πρέπει να μπει περήφανα με τη σημαία στα χέρια ως πρώτος αθλητής στην τελετή έναρξης! Μόνο εκείνος θα δώσει σε όλο τον Κόσμο το πραγματικό μήνυμα των αγώνων. Ένα παιδί κατατρεγμένης οικογένειας μεταναστών, να σηκώνει ψηλά τη σημαία της χώρας που τον ταλαιπώρησε για να του αναγνωρίσει την ιθαγένειά του, αλλά εκείνος απλόχερα να χαρίζει περηφάνια ακόμη και σε επικριτές. Η άνοδος της Ακροδεξιάς σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα βρει την πληρωμένη απάντηση”.

ΤΕΛΟΣ στη σημερινή στήλη με μια δήλωση-“χρυσάφι” του προπονητή της εθνικής μας του μπάσκετ, Βασίλη Σπανούλη, μετά τον θρίαμβο επί της Κροστίας: “Τα καταφέραμε μαζί 10 εκατομμύρια Έλληνες! Αγαπάμε την πατρίδα μας, θα συνεχίσουμε να δίνουμε την καρδιά μας!

ΑΥΤΑ, να είστε καλά! Stay Safe.