Η προκατάληψη λόγω φύλου στην ιατρική και την ιατρική έρευνα έχει επηρεάσει σημαντικά την υγεία των γυναικών στην Αυστραλία, γεγονός που «αντανακλά» ευρύτερες τάσεις οι οποίες έχουν παρατηρηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο αποκλεισμός των γυναικών από την έρευνα, οι διαφορές που εντοπίζονται στη χρηματοδότηση της ιατρικής έρευνας και οι επίμονες προκαταλήψεις στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης έχουν οδηγήσει σε κακή διαχείριση και παραμέληση της υγείας των γυναικών.

Η κατανόηση και η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων στην Αυστραλία είναι απαραίτητη για την επίτευξη της ισότητας των φύλων στην υγειονομική περίθαλψη.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

Όπως και σε πολλές άλλες χώρες, έτσι και στην Αυστραλία οι γυναίκες έχουν αποκλειστεί από την ιατρική έρευνα, με αποτέλεσμα το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης να μην καλύπτει επαρκώς τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

Οι κλινικές δοκιμές επικεντρώνονταν κυρίως σε άνδρες συμμετέχοντες, με την υπόθεση ότι τα ευρήματα θα ίσχυαν και για τις γυναίκες.

Αυτή η προσέγγιση αγνοεί τις βιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, οδηγώντας σε εσφαλμένες παραδοχές για τις θεραπείες και την ασφάλεια των φαρμάκων.

Ο αποκλεισμός των γυναικών από την έρευνα συχνά αιτιολογούνταν με τη μεταβλητότητα που προκαλούν οι ορμονικοί κύκλοι, οι οποίοι θεωρούνταν ότι περιέπλεκαν τα αποτελέσματα των μελετών.

Ωστόσο, αυτός ο αποκλεισμός είχε σοβαρές συνέπειες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες εμφανίζουν συχνότερα σοβαρές παρενέργειες από φάρμακα.

Στην Αυστραλία, αυτή η κατάσταση είναι ιδιαίτερα εμφανής στη διαχείριση χρόνιων παθήσεων, όπου οι θεραπείες που έχουν δοκιμαστεί κυρίως σε άνδρες αποτυγχάνουν να καλύψουν τις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών ασθενών.

Η έλλειψη γυναικείας εκπροσώπησης στις κλινικές δοκιμές έχει δημιουργήσει σημαντικά κενά. Για παράδειγμα, το έλλειμμα στην καρδιαγγειακή έρευνα έχει οδηγήσει σε ελλιπή κατανόηση του πώς οι καρδιακές παθήσεις εκδηλώνονται στις γυναίκες, οδηγώντας σε καθυστερημένη διάγνωση (επτά έως δέκα χρόνια αργότερα σε σχέση με τους άνδρες) και ανεπαρκή διαχείριση των εν λόγω παθήσεων.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

Στην Αυστραλία, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από χρόνιες ασθένειες που προκαλούν πόνο, όπως οι αυτοάνοσες διαταραχές, όπου παρατηρείται μία υπερεκπροσώπηση των γυναικών.

Παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η σκλήρυνση κατά πλάκας πλήττουν δυσανάλογα τις γυναίκες, αλλά η έρευνα και οι θεραπευτικές επιλογές δεν συμβαδίζουν με αυτή την πραγματικότητα.

Η ανεπαρκής χρηματοδότηση της έρευνας για την υγεία των γυναικών είναι ένα σοβαρό ζήτημα, με την αναπαραγωγική υγεία να λαμβάνει μόνο ένα μικρό μέρος της δημόσιας χρηματοδότησης.

Επιπλέον, οι γυναίκες στην Αυστραλία έχουν διπλάσιες πιθανότητες να υποφέρουν από χρόνιους πόνους, όπως η ινομυαλγία και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, αλλά συχνά ο πόνος τους απορρίπτεται ή αποδίδεται σε ψυχολογικά αίτια. Αυτή η τάση να υποβαθμίζονται τα προβλήματα υγείας των γυναικών έχει βαθιές ιστορικές ρίζες και οδηγεί σε καθυστερημένες διαγνώσεις και ανεπαρκή θεραπεία.

ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ

Η ενδομητρίωση, η οποία πλήττει μία στις δέκα γυναίκες στην Αυστραλία, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κακής διαχείρισης από το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης σε θέματα υγείας των γυναικών, καθώς είναι μία γυναικολογική πάθηση η οποία δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη παρά τον επιπολασμό της.

Παρά την εισαγωγή του Εθνικού Προγράμματος Δράσης για την Ενδομητρίωση (National Endometriosis Action Plan) στην Αυστραλία, το οποίο στοχεύει στην αποτροπή της επιδείνωσης της πάθησης, πολλές γυναίκες εξακολουθούν να βιώνουν σημαντικές καθυστερήσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία, εξαιτίας της κανονικοποίησης του πόνου της περιόδου και της αδυναμίας των επαγγελματιών υγείας να αντιμετωπίσουν επαρκώς τα συμπτώματά των ασθενών τους.

Η τάση να αγνοούνται ή να ελαχιστοποιούνται τα συμπτώματα των γυναικών δεν είναι απλώς ένα αποτέλεσμα ιστορικών προκαταλήψεων, αλλά και μια αντανάκλαση της συστημικής υποτίμησης της γυναικείας υγείας.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα συμπτώματα των γυναικών απορρίπτονται ως «φυσιολογικό» μέρος της γυναικείας εμπειρίας, οδηγώντας σε έλλειψη περαιτέρω διερεύνησης και ανεπαρκή φροντίδα.

ΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΦΥΛΟ ΣΤΙΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Η μεροληψία λόγω φύλου στο αυστραλιανό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης είναι εμφανής και στις διαφορές που εντοπίζονται στο Πρόγραμμα Παροχών (Medicare Benefits Schedule) καθώς και το Πρόγραμμα Φαρμακευτικών Παροχών (Pharmaceutical Benefits Scheme).

Για παράδειγμα, η έκπτωση για την τοποθέτηση ενδομήτριου σπειράματος (IUD) είναι χαμηλότερη από εκείνη για τη βασεκτομή, παρόλο που η πρώτη είναι μια πιο σύνθετη διαδικασία.

Αυτή η ανισότητα αντικατοπτρίζει ένα ευρύτερο ζήτημα, όπου οι διαδικασίες που αφορούν κυρίως τις γυναίκες συχνά υποτιμώνται σε σύγκριση με εκείνες που αφορούν τους άνδρες.

Επιπλέον, η υποτίμηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας πλήττει δυσανάλογα τις γυναίκες, οι οποίες είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν βοήθεια για ψυχικά προβλήματα.

Στην Αυστραλία, το ποσό επιστροφής χρημάτων για ιατρικές επισκέψεις που αφορούν θέματα ψυχικής υγείας είναι χαμηλότερο σε σύγκριση με τις τυπικές ιατρικές επισκέψεις, καθιστώντας λιγότερο οικονομικά ωφέλιμο άρα και πιθανό για τους γιατρούς να μην χρεώσουν επιπλέον χρήματα για επίσκεψη (bulk billing) για υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε σύγκριση με τις τυπικές επισκέψεις.

Αυτό είναι ανησυχητικό, δεδομένου ότι στις γυναίκες συχνά συνταγογραφούνται ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά, αντί να λαμβάνουν την κατάλληλη υποστήριξη ψυχικής υγείας, ενώ οι εν λόγω ανισότητες αναδεικνύουν την ανάγκη για μια πιο δίκαιη προσέγγιση στη χρηματοδότηση και τις πολιτικές υγειονομικής περίθαλψης στην Αυστραλία.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ

Η αντιμετώπιση των προκαταλήψεων με βάση το φύλο στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Αυστραλίας απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει αύξηση της χρηματοδότησης για την υγεία των γυναικών, επανεκτίμηση των κριτηρίων των κλινικών δοκιμών, και σοβαρή εξέταση των γυναικείων συμπτωμάτων από τους επαγγελματίες υγείας.

Η εφαρμογή της Εθνικής Στρατηγικής για την Υγεία των Γυναικών 2020-2030 (National Women’s Health Strategy) υπό την εποπτεία του Εθνικού Συμβουλευτικού Συμβουλίου Γυναικών (National Women’s Advisory Council) είναι βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά εξακολουθεί να απαιτείται συνεχής προσπάθεια.

Η κυβέρνηση της Αυστραλίας οφείλει να δεσμευτεί σε συνεχείς εκστρατείες ενημέρωσης της κοινότητας για θέματα υγείας, καθώς και στην εκπαίδευση και κατάρτιση των επαγγελματιών υγείας, ενώ παράλληλα πρέπει να εξασφαλίσει επαρκή χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας των γυναικών.

Για να επιτευχθεί ουσιαστική ισότητα των φύλων στην υγειονομική περίθαλψη, η Αυστραλία πρέπει να καταπολεμήσει τις συστημικές προκαταλήψεις που έχουν ιστορικά περιθωριοποιήσει τις ανάγκες υγείας των γυναικών. Αυτό απαιτεί να διασφαλιστεί ότι οι φωνές των γυναικών ακούγονται και ότι οι ανάγκες υγείας τους αντιμετωπίζονται με τον ίδιο επείγοντα χαρακτήρα και την ίδια σοβαρότητα όπως αυτές των ανδρών.

Το αυστραλιανό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να καλύπτει τις μοναδικές ανάγκες των γυναικών, διασφαλίζοντας ότι το φύλο δεν θα καθορίζει την ποιότητα ή την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.