Ένα δώρο περιτυλιγμένο σε χρυσόκολλα και τοποθετημένο σε κατάλευκο κουτί, όπως λέει και το παιδικό τραγούδι, μού πρόσφεραν την περασμένη εβδομάδα και από τότε ψάχνομαι, για να βρω πού να το αντί δωρίσω.
Να μού πείτε, το δώρο δεν αντιδωρίζεται. Συμφωνώ και επαυξάνω. Ωστόσο, θεωρώ ότι θα αποκτήσει μεγαλύτερη αξία και θα αντέξει στο χρόνο, αν βρει μια θέση σε μια έκθεση μιας Κυπριακής Κοινότητας, παρά να στολίζει τον τοίχο του σπιτιού μου.
Πρόκειται λοιπόν για ένα διαφορετικό ρολόι, το οποίο φτιάχτηκε με πολλή αγάπη για την Κύπρο και που για τον ίδιο, μετράει τις ώρες που θα βασιλεύσει η ειρήνη και η λευτεριά στη μεγαλόνησο, την ιδιαίτερη πατρίδα μου.
Δημιουργός, είναι ο κ. Γιάννης Κυριάκου, μέλος του εκκλησιαστικού συμβουλίου της Ενορίας των Εισοδίων της Θεοτόκου North Balwyn όπου εκκλησιάζομαι και σύμβουλος της Πανκορινθιακής Αδελφότητας Μελβούρνης και Βικτώριας.
Έργο ευρεσιτεχνίας; Τον ρωτώ.
«Όχι προς Θεού. Στο σπίτι έχω αρκετούς δίσκους 45 και 75 στροφών, που με πάνε πολλές δεκαετίες πίσω. Τις πλάκες, όπως τις λέγαμε τότε. Αυτούς που παίζαμε στα πικ απ, αν τα θυμάστε και ήταν η μοναδική μουσική συντροφιά μας στα δύσκολα χρόνια, τότε που είχαμε έλθει ως μετανάστες, ψάχνοντας για εκείνο το κάτι τις καλύτερο. Αλλά και στα πάρτι και στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, οι δίσκοι με τα τραγούδια της ξενιτειάς ήταν τα αγαπημένα όλων μας. Μη ξεχνάμε και τους γάμους και τα βαφτίσια, που τότε γίνονταν με τραπέζωμα στο σπίτι και μετά ξεφάντωμα και χορός με πλάκες στο πικ άπ», εξηγεί.
Πως προέκυψε λοιπόν το ρολόι;
«Ανάμεσα στους δίσκους είναι και αυτός «Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ», της εταιρείας APOLLO, SY-17, S6365, σε στίχους και μουσική του Φραντζεσκάκη. Τον έχω από πολύ παλιά. Έχοντας ακόμα νωπές τις μνήμες από την συγκέντρωση που έγινε στο Federation Square τον περασμένο Ιούλη για τα 50 χρόνια εισβολής και παράνομης κατοχής στην Κύπρο, τον χρησιμοποίησα ως βάση ρολογιού. Μετά αγόρασα τους δείχτες και τους αριθμούς και πρόσθεσα τον χρυσό χάρτη της Κύπρου, ολόκληρη την Κύπρο μας όπως την γνωρίζω και το πράσινο κλαδί της ελιάς. Τα συναρμολόγησα και ιδού το αποτέλεσμα», προσθέτει με έντονο το χαμόγελο της ικανοποίησης.
ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ
ΑΓΕΙΟΡΙΤΙΚΗΣ ΓΗΣ
Ο κ. Κυριάκου μετανάστευσε στην Αυστραλία μετά την 26μηνη στρατιωτική του θητεία.
«Από τότε, άρχισε ο αγώνας της επιβίωση και μετά της εγκατάστασης», λέει χαμογελώντας.
Ο συνομιλητής μου, έλκει την καταγωγή του από τη Νεμέα, κωμόπολη του Νομού Κορινθίας και πρωτεύουσα του Δήμου Νεμέας. Μέχρι το 1923 ονομαζόταν «Άγιος Γεώργιος». Σύμφωνα δε με την απογραφή του 2021 κατοικείται από 3.505 κατοίκους.
Με πληροφορεί όμως ότι παλαιότερα, η Νεμέα είχε πολύ μεγαλύτερο αριθμό κατοίκων, δυο Γυμνάσια και αρκετούς συνεταιρισμούς. Η μείωση άρχισε από τότε που πολλές Υπηρεσίες μεταφέρθηκαν στην Κόρινθο και άνοιξε ο δρόμος της ξενιτειάς.
Ως γνωστόν η ευρύτερη περιοχή της Κορινθίας που διαθέτει ημιορεινό έδαφος και ήπιο κλίμα, είναι ιδανική για την αμπελοκαλλιέργεια. Θυμάται τους παππούδες και τους γονείς του που ασχολούνταν συστηματικά με τα αμπέλια και την παραγωγή της σταφίδας. Θυμάται με νοσταλγία το μάζεμα των σταφυλιών, τα πατητήρια, το άπλωμα της σταφίδας στον ήλιο και τους εμπόρους, που έρχονταν να παραλάβουν τα δικά τους προϊόντα, το κρασί και την σταφίδα της Αγιορείτικης Γης.
«Από αυτή τη γη, είναι που πήρε το όνομα το φημισμένο Αγιορείτικο κρασί μας», τονίζει με ύφος περηφάνειας.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν, δίκαια η περιοχή είναι η μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της Ελλάδας. Εξού και τα ονομαστά, γλυκόπιοτα κρασιά Νεμέας και η γνωστή μαύρη κορινθιακή σταφίδα.
Για χάρη της Ιστορίας αξίζει πιστεύω να αναφέρουμε ότι η Νεμέα αναφέρεται στα Μυθικά χρόνια, όταν ο Ηρακλής σκότωσε το «λιοντάρι της Νεμέας», και στις γιορτές, τα «Νέμεα», που γίνονταν προς τιμήν του Νέμειου Δία.
Στις μέρες μας, περί τα τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου, ο Δήμος οργανώνει διάφορες εκδηλώσεις με επίκεντρο το κρασί και την σταφίδα που προσελκύουν πλήθος επισκεπτών.
Στο κ. Γιάννη και στην σύζυγό του την αγαπητή μου κα Μαρία, ένα μεγάλο ευχαριστώ για το ελπιδοφόρο δώρο. Τους εύχομαι υγεία και μακροημέρευση.
Είμαι σίγουρη ότι το «Ρολόι της Κύπρου» θα βρει τη θέση που του αρμόζει για να θυμίζει εσαεί την μακραίωνη ιστορία της μεγαλονήσου και να μετρά τις ώρες της αποκατάστασης της αδελφοσύνης και της ειρήνης στο νησί.