ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ Τρίτη, η Κύπρος γιόρτασε τη συμπλήρωση 64 χρόνων από την ιστορική υπογραφή της Συμφωνίας της Ζυρίχης στις 11 Φεβρουαρίου 1959 και, της ενσωμάτωσής της αμέσως μετά με την Συνθήκη του Λονδίνου, στις 19 Φεβρουαρίου 1959. Συμφωνίες που οδήγησαν στην εγκαθίδρυση και ανακήρυξή της σε ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία.
Κόντρα στους καιρούς και τα γεγονότα, με την Λευκωσία να είναι η μοναδική διχοτομημένη πρωτεύουσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το 37% της Κυπριακής γης, να βρίσκεται υπό κατοχικό καθεστώς ως αποτέλεσμα της βάρβαρης εισβολής της Τουρκίας του 1974, η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον, χαιρετίζει την επανέναρξη των συνομιλιών μεταξύ της Ελληνοκυπριακής και της Τουρκοκυπριακής πλευράς και προσδοκά στην εξεύρεση της πολυπόθητης βιώσιμης λύσης προς όφελος όλων των κατοίκων του νησιού.
Η επανέναρξη του διαλόγου υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, τέθηκε στο τραπέζι κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Υψηλού Επιπέδου της 79ής Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη.
Θυμίζουμε ότι ο διάλογος «πάγωσε» τα τελευταία επτά χρόνια.
Γνωρίζουμε ότι διακαής πόθος των Κυπρίων ήταν η ένωση με την Ελλάδα. Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι για το σκοπό αυτό είχαν σημειωθεί πολλές φορές ξεσηκωμοί που, δυστυχώς, λόγω έλλειψης οργάνωσης, δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Μια σημαντική και άξια αναφοράς πρόταση, ήταν αυτή του 1915, όπου η Αγγλία πρότεινε την προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα, υπό τον όρο η Ελλάδα να εισέλθει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να βοηθήσει τη σύμμαχο Σερβία κατά της Βουλγαρίας. Δυστυχώς, η πρόταση απορρίφθηκε από την τότε Ελληνική κυβέρνηση και τον βασιλιά. Έτσι χάθηκε και η ευκαιρία.
Επίσης, κατά στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Αγγλία κάλεσε τους Κύπριους να λάβουν μέρος βοηθώντας τους Συμμάχους και την Ελλάδα. Σε περίπτωση δε νίκης υποσχέθηκε να τους δώσει ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα. Δυστυχώς, το αρνήθηκε.
Άξιο μνήμης είναι και το Δημοψήφισμα στις 15 με 22 του Γενάρη του 1950, όπου το σύνολο των Ελληνοκυπρίων μαζί και αρκετοί Τουρκοκύπριοι, ψήφισαν υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα.
Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Υπέρμαχος της ιδέας, ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ’, ο οποίος ανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο στις 20 του Οκτώβρη του ίδιου έτους. Γεγονός που άλλαξε τον ρου των γεγονότων, αφού σηματοδοτεί τον αγώνα του με στόχο την άνοδο της Εκκλησίας, αλλά και την ελευθερία και ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Ακολούθησαν γεγονότα που μόνο θλίψη προκαλούν. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, απογοητευμένος αφού το αίτημα της ένωσης δεν υποστηρίχθηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ούτε από την Ελλάδα ούτε από τα κράτη-μέλη, συμφώνησε στον ένοπλο αγώνα της Εθνικής Οργάωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) 1955-1959, με αρχηγό τον Γεώργιο Γρίβα.
Ο αγώνας ήταν άνισος. Μια χούφτα από αμούστακα παλικάρια, βγήκαν στα βουνά και πολέμησαν ηρωικά και με αυτοθυσία στο βωμό της λευτεριάς, κατά του Άγγλου δυνάστη.
Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι εκείνη η επανάσταση ήταν που είχε θέτει τα θεμέλια για την ίδρυση της Ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ωστόσο, η Αγγλία για να εκδικηθεί τους Κύπριους που σήκωσαν το ανάστημά τους κατά της Αποικιοκρατίας, ενέπλεξε στο νησί την Τουρκία, η οποία με τη Συνθήκη της Λοζάνης, που υπογράφτηκε στις 24 Ιουλίου 1923, είχε αποκλειστεί κάθε δικαιώματος στο νησί.
Στη Διάσκεψη Κορυφής των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ που έγινε στο Παρίσι, στις 28 Δεκεμβρίου 1958, αποφασίστηκε η ανακήρυξη της Κύπρου σε Ανεξάρτητη Δημοκρατία.
Η υπογραφή της Συνθήκης της Ζυρίχης στις 11 Φεβρουαρίου 1959 μεταξύ των τότε πρωθυπουργών της Ελλάδας, Κωνσταντίνου Καραμανλή, και της Τουρκίας, Ατνάν Μεντερές, και, η ενσωμάτωσή της αμέσως μετά με τη Συνθήκη του Λονδίνου, στις 19 Φεβρουαρίου 1959, υπογράφτηκε από τους υπουργούς Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας της Ελλάδας και της Τουρκίας. Εκ μέρους της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας τη Συνθήκη υπέγραψαν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και της Τουρκοκυπριακής, ο Δρ. Ραούφ Κουτσιούκ.
Από τότε η Κύπρος έχει ενταχθεί πλέον στον ΟΗΕ.
Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί ότι ήταν η πρώτη φορά που ο Μακάριος πληροφορείτο ότι η Τουρκία ήταν εγγυήτρια. Η ιστορία μας λέει ότι είχε αντιδράσει σθεναρά, αλλά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που έσπευσε επειγόντως στην Αγγλία, δεν δέχτηκε να γίνει καμιά αλλαγή.
Στη σύσκεψη που συγκάλεσε ο Αρχιεπίσκοπος με συμμετοχή 34 αντιπροσώπων από όλα τα κοινωνικά και πολιτικά στρώματα, για να πάρουν θέση ευθύνης για τη συμφωνία, η πλειοψηφία ήταν συναινετική.
ΘΕΜΑ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ
Την ομαλότητα και τη γαλήνη που όλοι είχαν ονειρευτεί τάραξε η ανταρσία των Τουρκοκυπρίων αστυνομικών, υποκινούμενη από την Αγγλία προς το τέλος του 1963 αρχές του 1964, όπου τέθηκε και η πράσινη γραμμή.
Δέκα χρόνια μετά το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Η Τουρκία σε ρόλο «ειρηνευτή» και με πρόσχημα την «προστασία» των Τουρκοκυπρίων, εισέβαλε στην μεγαλόνησο δυο φορές. Στις 20 Ιουλίου και ανήμερα της γιορτής της Παναγίας τον Αύγουστο του 1974. Τα γεγονότα και τα αποτελέσματα γνωστά. Δυστυχώς, το Κυπριακό, 50 χρόνια μετά, παραμένει θέμα εισβολής και παράνομης κατοχής με ανοιχτές πληγές.
Παρά ταύτα, ο Αυστραλιώτης Ελληνοκύπριος και Ελλαδίτης, αισθάνεται υπερηφάνεια που η Κύπρος, αφού πέρασε μέσα από «Συμπληγάδες πέτρες» και «φωλιές λεόντων», άνοιξε από το 1960 μια καινούργια σελίδα στο βιβλίο της μακραίωνης Ιστορίας της.
Είναι μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, την 1η Μαΐου 2004 επί προεδρίας Τάσου Παπαδόπουλου έγινε ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την 1η Ιουλίου 2008, υιοθέτησε το Ευρώ.
Επίσης, σήμερα έχει μια θέση στον κατάλογο των αναπτυγμένων χωρών με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα και δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς στη Μεσόγειο.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία παρακάμπτει τα Ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δίκαιο, και για χάρη εντυπωσιασμού, μιλά για δυο ισότιμα κράτη και ονομάζει την κατεχόμενη γη «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου».
Προχωρεί σε γεωτρήσεις στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και όχι μόνο, και, πράξεις που υπονομεύουν την σταθερότητα, την ειρήνη και την ασφάλεια των κατοίκων.
Η τρέχουσα συγκυρία στην Ανατολική Μεσόγειο και οι επαναλαμβανόμενες προκλήσεις της Τουρκίας κάνουν πιο σαφή από ποτέ την ανάγκη συνεργασίας και ετοιμότητας στους κόλπους της Διασποράς, για την από κοινού παρακολούθηση των εθνικών θεμάτων.
Την Κυριακή, οι κυπριακοί Οργανισμοί θα τελέσουν μνημόσυνο για ανάπαυση των ψυχών των υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνισαμένων και πεσόντων στους αγώνες για λευτεριά της Κύπρου και πανηγυρική δοξολογία για την επέτειο της εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας.
Ο εκκλησιασμός θα γίνει στον ιερό ναό Υπαπαντής του Κυρίου, 23 Victoria Street, Coburg.
Σημείωση: Η επέτειος ορίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου.