Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ φαίνεται ότι πέφτει πολύ μακριά για το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, το οποίο «στο πλαίσιο υλοποίησης του Στρατηγικού Σχεδίου για τον Απόδημο Ελληνισμό 2024-2027, διοργάνωσε το 1ο Συνέδριο Νέων της Διασποράς – Greek Youth Diaspora Symposium: “Diaspora Dialogues: Connecting Young Voices around the world”.

«ΤΟ Συνέδριο», έλεγε η ανακοίνωση, «υλοποιείται με στόχο την ενδυνάμωση της νέας γενιάς της Ελληνικής Διασποράς, στο πλαίσιο προγραμμάτων φιλοξενίας νέων ομογενών της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας.

ΝΕΟΙ και νέες, ηλικίας 18-25 ετών, από όλον τον Κόσμο, θα συμμετάσχουν στο Συνέδριο ως ομιλητές (panelists), εκφράζοντας και ανταλλάσσοντας τις ιδέες και τις απόψεις τους σε διάφορες θεματικές».

ΓΙΑ την ιστορία το Συνέδριο έλαβε χώρα στο Κέντρο Πολιτισμού«Ελληνικός Κόσμος», στις 27-28 Νοεμβρίου 2024 και προβλήθηκε ζωντανά και μέσω livestreaming στο κανάλι youtube».

ΑΠΟΡΙΑ: Οι ομογενείς νέοι της Αυστραλίας είχαν ενημερωθεί για το Συνέδριο; Και αν ναι, ποιοι και πότε; Και πώς έγινε η επιλογή τους;

«ΨΙΛΑ γράμματα» θα μου πείτε…

Τ.Τ.

ΑΠΟ τις μέλισσες της ελπίδας και τους εμπνευσμένους πολιτικούς στις κραυγές για δικαιοσύνη

Η ΜΟΛΙΣ έξι ετών Χρύστα Βικτωρία, με το πάθος της για την προστασία του περιβάλλοντος και την αγάπη της για τις μέλισσες, μας θυμίζει κάτι πολύτιμο: η ευαισθησία και η δράση δεν έχουν ηλικία. Η διάκρισή της στον Διαγωνισμό Επιστημονικού Ταλέντου 2024 όχι μόνο τιμά την ίδια και το σχολείο της, αλλά εκπέμπει ένα ισχυρό μήνυμα για την ευθύνη που έχουμε όλοι απέναντι στον πλανήτη μας.

ΜΕΣΑ από την έρευνα και τη δημιουργικότητά της, η Χρύστα ανέδειξε τη σημασία της διατήρησης της ζωής των μελισσών και, κατ’ επέκταση, του οικοσυστήματός μας. Τα λόγια της για τις μέλισσες που «μπερδεύονται» και χάνονται εξαιτίας των φυτοφαρμάκων είναι μια σκληρή υπενθύμιση για τις συνέπειες της ανθρώπινης αμέλειας.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κληρονομιά της οικογένειάς της, με τις ρίζες της στη φύση και την αγάπη για τη γη, ενισχύει την προσπάθειά της. Η νεαρή αυτή μαθήτρια έγινε η φωνή που χρειάζεται να ακούσουμε.

ΣΕ ΕΝΑΝ κόσμο που συχνά επιλέγει να αγνοεί τη σοφία της φύσης, η Χρύστα μας εμπνέει να αναλάβουμε δράση. Όπως οι μέλισσες εργάζονται ακούραστα για την ισορροπία της ζωής, έτσι κι εμείς πρέπει να συμβάλλουμε με το δικό μας «μέλι» για ένα βιώσιμο μέλλον.

ΕΝΑ μεγάλο μπράβο στην Χρύστα και σε κάθε παιδί που, μέσα από τη μάθηση και τη δημιουργία, μας δείχνει τον δρόμο.

ΔΙΑΒΑΣΑ στον «Νέο Κόσμο» για το μνημόσυνο που τελέστηκε προς τιμήν του Nick Dondas και εντυπωσιάστηκα από την προσωπικότητά του. Ένας άνθρωπος που τιμήθηκε ως «εμβληματική μορφή» και «μεγαλύτερος από τη ζωή», δεν ήταν απλώς ένας πολιτικός.

Ο NICK Dondas υπήρξε ένας άνθρωπος που κατάφερε να ισορροπήσει με μοναδικό τρόπο την πολιτική του καριέρα, την προσφορά στην κοινότητα και την αφοσίωση στην οικογένεια.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ του πορεία ήταν αναμφίβολα λαμπρή, με πρωτοβουλίες που έθεσαν τα θεμέλια για την εκπαίδευση, την υγεία και τον αθλητισμό στη Βόρεια Επικράτεια. Ωστόσο, η κληρονομιά του δεν περιορίζεται στα μεγάλα έργα. Ο Nick Dondas ήταν παρών εκεί που μετρούσε περισσότερο: στις στιγμές της κοινότητας και στις μικρές χαρές της ζωής.

Η ΣΥΝΔΕΣΗ του με την ελληνική κοινότητα του Ντάργουιν ήταν βαθιά και διαρκής. Το ελληνικό σχολείο στο Rapid Creek και το Φεστιβάλ «Γλέντι» φέρουν τη σφραγίδα της προσφοράς του, με τον ίδιο να βοηθά εθελοντικά μέχρι το τέλος. Η εικόνα του να πουλά λαχνούς στο φετινό φεστιβάλ αποτυπώνει την ταπεινότητα και την αφοσίωσή του.

ΩΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ, ήταν ένας πατέρας και σύζυγος που αντλούσε χαρά από τις απλές στιγμές με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Τα λόγια της κόρης του, Κατρίνας, συνοψίζουν την ουσία του: ένας άνθρωπος που άφησε αγάπη και φως σε όσους τον γνώρισαν.

Ο NICK Dondas δεν ήταν απλώς ένας πολιτικός. Ήταν ένας άνθρωπος της κοινότητας, ένας «πατέρας» για πολλούς και ένα παράδειγμα ζωής που μας υπενθυμίζει τη σημασία της αληθινής προσφοράς και της ανθρωπιάς.

ΣΕ ΜΙΑ εποχή που η πολιτική συχνά απογοητεύει, με τους ηγέτες να φαίνονται απομακρυσμένοι από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, ο Nick Dondas ξεχώριζε. Μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι πολιτικοί: να έβλεπαν τον ρόλο τους όχι ως μέσο αυτοπροβολής ή κομματικής επιβολής, αλλά ως ευκαιρία να κάνουν τη διαφορά στις ζωές των ανθρώπων.

Η ΜΝΗΜΗ του μας υπενθυμίζει ότι η πολιτική μπορεί –και πρέπει– να είναι ανθρώπινη. Ότι η προσφορά και η ταπεινότητα είναι αυτά που τελικά μένουν, πολύ περισσότερο από τις μεγαλόστομες υποσχέσεις. Ο Nick Dondas άφησε μια σπουδαία κληρονομιά που μας εμπνέει να ελπίζουμε και να απαιτούμε περισσότερα από όσους μας εκπροσωπούν.

Μ.Κ.

ΠΙΣΤΕΥΑ ότι με την εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, θα ηρεμήσουν τα πνεύματα και θα μπει μια τάξη στο κόμμα.

ΑΜ ΔΕ… Αυτά που ακούγονται για παραιτήσεις και ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, με μερικούς να παραδίδουν την έδρα στο κόμμα, άλλους να την παίρνουν μαζί τους στην νέα παράταξη που εντάσσονται και άλλους να είναι με το ένα πόδι μέσα και το άλλο στον αέρα, μόνο σιγουριά δεν προβλέπεται.

ΑΛΗΘΕΙΑ, γιατί όλα αυτά; Υποψήφιους αναζητούσαν για την προεδρία, τους είχαν. Και μάλιστα οι τέσσερις κονταροχτυπήθηκαν (τρόπος του λέγειν) τηλεοπτικά, καταθέτοντας ο καθένας τις απόψεις του. Εκλογές ήθελαν, έγιναν. Οπότε είτε είσαι εντός και ακολουθείς τη γραμμή του κόμματος, ή αποχωρείς αξιοπρεπώς με το χαρτοφυλάκιο υπό μάλλης και χωρίς να κάνεις πολλές και άκαρπες, δηλώσεις.

ΠΑΝΤΩΣ, οι του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνονται ικανοποιημένοι από την προσέλευση των ψηφοφόρων για την εκλογή προέδρου. Αν και οι πονηρά σκεπτόμενοι, που πάντα υπάρχουν, αμφισβητούν τους αριθμούς. Εγώ θα έλεγα προσοχή στον Παύλο Πολάκη. Απρόβλεπτος ο Mr half, του ΣΥΡΙΖΑ (το αγγλικό το αντέγραψα από ελλαδικό έντυπο).

ΓΙΑ ΤΟ νέο κόμμα που ίδρυσε ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, με βρίσκετε αδιάβαστη. Γνωρίζω ότι ο λαλίστατος κ. Στέφανος συμφώνησε στο όνομα «Κίνημα Δημοκρατίας» και ακούω ότι το λογότυπο θα φέρει και χρώμα μπλε. Ίσως καθώς διαβάζονται αυτές οι γραμμές, να έχει ήδη δημοσιοποιηθεί. Προς Θεού. Δεν υπονοώ κάτι. Ο καθένας μπορεί να διαλέξει από την χρωματική παλέτα, το χρώμα που τον αντιπροσωπεύει.

ΑΔΕΛΦΙΑ, τι γίνεται με αυτό το μπάχαλο γύρω από την υπόθεση με τα παιδιά της Αμαλιάδας; Δεν το χωράει ανθρώπινος νους. Μα να πεθάνουν πέντε παιδιά παρουσία του ίδιου ατόμου;

ΣΤΑ τηλεοπτικά πάνελ ακούγονται ανατριχιαστικές περιγραφές γύρω από τους θανάτους των βρεφών οι οποίες συνοδεύονται από απίστευτα και ακατονόμαστα γεγονότα, που αφήνουν ένα αναπάντητο γιατί.

ΚΑΙ ΜΕΣΑ στο μουντό τοπίο, αφότου ήλθε στην επικαιρότητα ο θάνατος του Παναγιώτη τον περασμένο Αύγουστο, ακολούθησε ένα μπαράζ δηλώσεων, τοποθετήσεων, αλληλοκατηγοριών και βάλε.

ΘΕΩΡΩ ότι η συνεχής έκθεση των εμπλεκόμενων στις τηλεοπτικές εκπομπές, οδηγεί σε μπέρδεμα γιατί η μια κουβέντα αναιρεί την άλλη, που αφήνοντας σοβαρές υπόνοιες. Ένας φαύλος κύκλος που έστω και καθυστερημένα εξετάζεται από το Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ελπίζουμε οι υπεύθυνοι να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ότι με την ευκαιρία του θανάτου του μικρού Παναγιώτη, που έχαιρε άκρας υγείας, εξετάζονται και οι θάνατοι των άλλων τεσσάρων βρεφών.

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ επίσης και τελετές σύναψης λευκών γάμων -με το αζημίωτο φυσικά- κάτι για μαγεία, κάτι άλλο με εμπόριο φωτογραφιών νεκρών παιδιών και σταυροκοπιέμαι. Θεέ μου τί άλλο θα ακούσουμε!

Η ΔΕ φερόμενη ως πρωταγωνίστρια, τα έχει βάλει με τους πάντες και με τον ευατό της. Τον κατηγορεί, γιατί “εμπιστεύτηκε ανθρώπους που ήταν γύρω της και τελικά την εκμεταλεύτηκαν και την πρόδωσαν”.

ΥΠΟΜΟΝΗ. Έπεται μεγάλη συνέχεια.

ΘΑΥΜΑΖΩ την αντοχή και το κουράγιο της κ. Αντριάνας Νικολάου, της χαροκαμμένης Κύπριας μάνας, για τον πολύχρονο αγώνα δικαίωσης της μνήμης της γιου της Θανάση.

ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, ο Θανάσης, γέννημα και θρέμμα της Αυστραλίας, υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία μετά την απόφαση της οικογένειάς του για μόνιμη επιστροφή και εγκατάσταση στην Κύπρο.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, στις 20 του Σεπτέμβρη 2005 και εν ώρα υπηρεσίας, το παλληκάρι βρέθηκε νεκρό στο γεφύρι της Άλασσας στη Λεμεσό.

ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ πόρισμα; Αυτοκτονία. Γεγονός που η οικογένεια, γνωρίζοντας το ήθος του γιου τους και την θρησκευτικότητά του, δεν το αποδέχτηκε. Έτσι από τότε άρχισε ο Γολγοθάς. Μπροστά τους βρήκαν τείχη πανύψηλα, κλειστές πόρτες, δικαιολογίες, αναβολές ακροάσεων, κλπ. κλπ. Ένας αγώνας για δικαίωση, μόνο που δικαίωση δεν βρήκαν από πουθενά.

ΠΕΡΥΣΙ κατά την παραμονή μου στην Κύπρο, μίλησα τηλεφωνικά με την χαροκαμένη μητέρα. Μάλιστα, είχε γίνει συγκέντρωση συμπαράστασης/διαμαρτυρίας στο κέντρο της Λευκωσίας με την ίδια να απευθύνεται σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά με την παράκληση να ενσκήψουν στο μακροχρόνιο αίτημά της, να δικαιωθεί η μνήμη του γιου της και να τιμωρηθούν οι ένοχοι.

ΔΕΝ ΣΑΣ κρύβω ότι από τις κουβέντες που είχα, συμπεραίνω ότι οι περισσότεροι στην Κύπρο, φαίνεται να γνωρίζουν τα άτομα, τους συστρατιώτες του, που εμπλέκονται στο έγκλημα της δολοφονίας του Θανάση.

ΜΟΝΟ που όταν πρόκειται για μαρτυρία, τα χείλη δυστυχώς μένουν εφτασφράγιστα.

ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ χρόνια η γιαγιά Ειρήνη Πετράκη. Την περασμένη εβδομάδα αποδήμησε εις Κύριον, αφού έζησε 102 χρόνια! Γέννησε και μεγάλωσε πέντε (5) παιδιά που της χάρισαν έντεκα (11) εγγόνια. Αυτά με τη σειρά τους πρόσθεσαν στην οικογένεια είκοσι δύο (22) δισέγγονα με την τρισέγγονη να συμπληρώνει το κερασάκι στην τούρτα.

ΑΙΩΝΙΑ η μνήμη στη γιαγιούλα και ευλογία στην οικογένεια!

Η ΑΙΩΝΟΒΙΑ καταγόταν από την Κίμωλο. Ένα Κυκλαδίτικο νησί κοντά στη Μήλο με παρθένες παραλίες, μαγευτικά νερά και ηφαιστιογενή πετρώματα. Από αυτά, προέρχεται και η κιμωλία, αυτή που γράφαμε στους μαυροπίνακες στο σχολείο.

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ είναι το Χωριό. Το νησί, απέχει 89 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς των Κυκλάδων.

ΞΕΡΕΤΕ τι μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση; Ότι στα 40 χρόνια που ανακατεύομαι στα παροικιακά δρώμενα, είναι (ήταν) η πρώτη συμπάροικος με καταγωγή από την Κίμωλο. Υποθέτω ότι θα πρέπει να ήταν πολύ μικρός ο αριθμός των τότε μεταναστών, γιατί δεν έχω ακούσει για οργανωμένο Σύλλογο.

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Ανδρέα του Πρωτοκλήτου σήμερα και γιορτάζουν οι φερώνυμοι ναοί στο Forest Hill και στο Sunshine. Πολυχρόνιες ευχές στους εορταζόμενους.

ΑΥΡΙΟ Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, θα ταξιδέψω μέχρι το Σανσάην, όπου γίνεται μεγάλο πανηγύρι στη χάρη του.

ΜΕΧΡΙ την άλλη εβδομάδα, καλή υγεία.

Κ.Γ.