Ένα ηλιόλουστο ανοιξιάτικο απόγευμα στη Μελβούρνη το 2009, κάθισα με την 90χρονη τότε μητέρα μου Γιαννούλα στον κήπο, ακούγοντας τις αναμνήσεις της από τη ζωή στο χωριό.
Πάντοτε με ενδιέφερε να γνωρίσω την οικογενειακή μου ιστορία, να μάθω για τα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα και την απόφαση των γονιών μου να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία το 1955 πριν τη γέννησή μου.
Αλλά εκείνο το συγκεκριμένο απόγευμα, ενώ η μητέρα μου μοιραζόταν μια ιδιαίτερα συγκινητική ανάμνηση μαγειρικής με την προγιαγιά μου, ένιωσα την ανάγκη να πιάσω στα χέρια μου μολύβι και χαρτί.
Το βιβλίο “Beneath the Fig Leaves: A memoir of food, family and Greece” είναι το αποκύημα των περιπετειών κουλτούρας και γαστρονομίας σε αυτό το “ταξίδι” που πραγματοποιήσαμε με τη μητέρα μου.
Με φόντο πρωινά στον κήπο και απογεύματα στην κουζίνα ετοιμάζοντας συνταγές που πέρασαν από γενιά σε γενιά, η μητέρα μου με ψυχαγωγούσε με ιστορίες από τα παιδικά της χρόνια, σε περιόδους αβεβαιότητας και πάλης, και κατά κόρον ιστορίες αγάπης.
Η επιθυμία να καταγράψω και να διατηρήσω αυτές τις αφηγήσεις με κατέκλυσε, αυτά τα ιστορικά ντοκουμέντα, να τιμήσω την οικογενειακή μου ιστορία και ενδεχομένως να εμπνεύσω άλλους να μοιραστούν τις δικές τους.
Κατέγραψα αυτές τις “συναλλαγές” μας με περισσή προθυμία, παίρνοντας ευχαρίστηση από ευφάνταστες εξιστορήσεις για τα μυστικά ομορφιάς του χωριού και για τα ρομάντσα της νεότητας, ενώ την ίδια στιγμή ερχόμουν να αποδεχτώ τις αφηγήσεις που αποκαλύπτουν τις απίστευτες κακουχίες και θυσίες που άντεξε η μητέρα μου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Για την 100χρονη Γιαννούλα, η οικογένεια παραμένει σημείο αναφοράς σε κάθε «ταξίδι»
Οι ιστορίες της πλέκονται με τις δικές μου αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας στη Μελβούρνη, βρίσκοντας τον δρόμο μου στη ζωή ανάμεσα σε δύο κουλτούρες ως Ελληνοαυστραλή, και τον πόθο μου να επισκεφτώ τη γεννέτειρα των γονιών μου – ένα όνειρο που τελικά πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1981.
Όπως συμβαίνει στον κήπο στο πέρασμα των εποχών, καθετί έχει τον χρόνο και τον τόπο του. Και το 2009, υπό τη σκιά της συκιάς ένα παλιό ξύλινο παγκάκι απηύθυνε το κάλεσμά του.
Είχε έρθει η ώρα για ιστορία και επανασύνδεση. Ο κήπος της μητέρας μου ήταν στα καλύτερά του: οπωροφόρα να στέκονται πάνω από ένα “λιβάδι” από λαχανικά και βότανα, κότες τριγυρνούσαν ανάμεσα στην πράσινη πανδαισία και τα πουλιά έκαναν συχνές επισκέψεις για πλουσιοπάροχα γεύματα με φρέσκα οπωρολαχανικά.
Σε αυτή την αυλή στα προάστια της πόλης, που η Γιαννούλα είχε μεταμορφώσει σε καταφύγιο που θύμιζε το ελληνικό χωριό όπου είχε γεννηθεί, θυμήθηκα την ομορφιά και τη σημασία του να αφιερώνουμε τον χρόνο – ανεξάρτητα από το πόσο απασχολημένοι μπορεί να είμαστε όλοι – να απολαμβάνουμε και να εκτιμούμε τις απλές χαρές της ζωής: το οικείο τσιγάρισμα κρεμμυδιού και σκόρδου στο καυτό λάδι, τη φρέσκια, καθαρή μυρωδιά από ένα λεμόνι που έχουμε μόλις κόψει από το δέντρο, τη δυνατή αίσθηση γης του θυμαριού. Και το πιο σημαντικό, την αγάπη της μητέρας.
Το βιβλίο “Beneath the Fig Leaves: A memoir of food, family and Greece (Affirm Press) θα διατίθεται στα βιβλιοπωλεία από τις 31 Μαρτίου. Για αγορά online επισκεφθείτε την ιστοσελίδα https://bit.ly/2UzjFcr