«Όσο με κρατάνε τα πόδια μου, είμαι καλά» απαντούν πολλοί ηλικιωμένοι στην κλασσική ερώτηση… του «Τι κάνεις;». Αν κάποιος θέλει να εκτιμήσει το πόσο σημαντική είναι η υγεία των ποδιών μας δεν έχει παρά να σκεφτεί ότι για κάθε άνθρωπο η κινητικότητα είναι από τα βασικά «συστατικά» για να νοιώθει κάποιος καλά, ενώ όλοι μας στην σκέψη και μόνο ότι θα «πέσουμε» στο κρεβάτι και δεν θα μπορούμε να περπατήσουμε μας πιάνει… τρέμουλο!
«Το κατά πόσο θα έχουμε υγιή πόδια μετά κάποια ηλικία, εξαρτάται άμεσα από το κατά πόσο φροντίζουμε τα πόδια μας και προσέχουμε από τα παιδικά μας χρόνια» λέει ο ποδίατρος και καθηγητής Ποδιατρικής του Πανεπιστημίου La Trobe Νίκος Νικολόπουλος.

Με βάση αυτή την αρχή και με δεδομένο το γεγονός ότι σε λίγες μέρες ξεκινούν τα σχολεία, είναι πολύ σημαντικό για όλους, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, νονούς και όλους όσους θα μπουν στο έξοδο να αγοράσουν τα σχολικά παπούτσια των μικρών μαθητών και μαθητριών, να γνωρίζουν τι πρέπει να προσέξουν.

Την ίδια στιγμή, ο κ. Νικολόπουλος, που για χρόνια τώρα «κουράρει» τα κουρασμένα πόδια πολλών συμπαροίκων μέσα από το ιατρείο του στο Oakleigh, μιλά στο Νέο Κόσμο για τα προβλήματα που συναντά καθημερινά και για τρόπους αντιμετώπισής τους…

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ Η ΠΙΟ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

– Τι θα πρέπει να προσέξουμε αγοράζοντας σχολικά παπούτσια;
«Ας μην ξεχνάμε ότι έχει μεσολαβήσει καλοκαίρι. Αυτό σημαίνει ότι, καλώς ή κακώς, πολλά παιδιά φοράνε σαγιονάρες, πέδιλα και άλλα παπούτσια που δεν στηρίζουν επαρκώς το πόδι. Τα πόδια, κατ’ επέκταση, μπορεί να έχουν πάρει μία διαφορετική μορφή. Η σαγιονάρα, για παράδειγμα, κάνει ζημιά, αν διανοηθεί κανείς ότι το πόδι μας αποτελείται από κλειδώσεις, μυς, τένοντες που χρειάζονται στήριξη και αυτήν τη στήριξη δεν την προσφέρει η σαγιονάρα. Αυτό σημαίνει ότι το παιδικό ποδαράκι, όπως και να το κάνουμε, χάνει μέρα με τη μέρα την μυϊκή του ισορροπία. Το σχολικό παπούτσι είναι κλειστό. Πρέπει να είναι δερμάτινο και οι γονείς θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι τις πρώτες μέρες να δουν ίσως κάποιες κοκκινίλες στο παιδικό πόδι ή, τέλος πάντων, κάποια αντίδραση των ποδιών που… «προσπαθούν» να επανακτήσουν την ισορροπία τους.
Όταν αγοράζουμε παπούτσια, μικροί και μεγάλοι, πρέπει να μετράμε και τα δύο μας πόδια προκειμένου να αγοράζουμε το σωστό μέγεθος. Λέω και τα δύο πόδια γιατί το ένα πόδι από το άλλο πολλές φορές διαφέρουν. Ούτε το στενό ούτε το μεγάλο παπούτσι είναι καλό. Από αυτό ξεκινούν οι κάλοι και άλλα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν αργότερα».

– Ποιο είναι το καλύτερο παπούτσι το ίσιο εντελώς ή με λιγοστό τακούνι;
«Ο,τιδήποτε, αρκεί το τακούνι να μην ξεπερνά τα 2 εκατοστά και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα παιδιά και τους εφήβους, αυτό ισχύει για όλους μας και κυρίως για τις γυναίκες».

– Τι ισχύει για το αθλητικό παπούτσι; Πολλά παιδιά θα τα φορέσουν και πολλά τα φορούν για να αθληθούν. Υπήρχε, αν δεν κάνω λάθος, κάποια προκατάληψη για το κατά πόσο είναι καλό το παιδικό πόδι να φορά αθλητικό παπούτσι για πολλές ώρες…
«Η προκατάληψη αυτή κάποτε ίσως είχε και κάποια δόση αλήθειας. Σήμερα, όμως, η τεχνολογία που χρησιμοποιούν οι διάφοροι κατασκευαστές αθλητικών παπουτσιών είναι τόσο προχωρημένη που μπορώ να πω ότι τα αθλητικά παπούτσια είτε από δέρμα, είτε από ύφασμα θεωρούνται τα καλύτερα για το παιδικό πόδι. Όταν το παιδί αθλείται, πρέπει να φορά παπούτσι που είναι κατασκευασμένο για το συγκεκριμένο άθλημα που κάνει. Αν, δηλαδή, παίζει τένις να είναι παπούτσι για τένις και αν παίζει ποδόσφαιρο, παπούτσι για ποδόσφαιρο.

– Πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο παιδικά ποδαράκια, έστω και αν δεν υπάρχει κανένα δείγμα μόλυνσης σ’ αυτά και το παπούτσι που φορά το παιδί είναι το σωστό, να μυρίζουν. Γιατί συμβαίνει αυτό;
«Τα πόδια μας δεν είναι τίποτε άλλο από κομμάτι του οργανισμού μας. Για να μυρίζει το παιδικό πόδι, τη στιγμή που δεν έχει κάποιο άλλο πρόβλημα, το πιθανότερο είναι να οφείλεται στον ιδρώτα του παιδιού, κάτι που έχει σχέση με τις ορμόνες αλλά ακόμα και με την διατροφή. Χρειάζεται μία ολιστική εξέταση του οργανισμού για να διαπιστωθούν τα αίτια».

– Κάθε πότε πρέπει να εξετάζεται το παιδικό πόδι από ποδίατρο;
«Ισχύει αυτό ακριβώς που ισχύει και για τις επισκέψεις των παιδιών στον οδοντίατρο. Κάθε έξι μήνες είναι το πλέον ενδεδειγμένο. Και αυτό γιατί τα παιδιά δεν μας τα λένε όλα. Για να προληφθούν μετέπειτα προβλήματα».

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΠΟΔΙΩΝ

– Ας αφήσουμε το παιδικό πόδι και ας πάμε στο πόδι των ενηλίκων και ακόμα πιο συγκεκριμένα το πόδι των ηλικιωμένων. Από τη δική σου εμπειρία ποια είναι τα συχνότερα προβλήματα από τα οποία πάσχουν τα πόδια των συμπαροίκων;
«Με ενοχλεί αφάνταστα και πρέπει να το πω αυτό. Κάποτε, πολλοί συμπάροικοι  δεν είχαν ούτε τον χρόνο ούτε τη γνώση να φροντίσουν τα πόδια τους,  σήμερα που έχουν τον χρόνο να το κάνουν  εξακολουθούν να τα αμελούν. Για παράδειγμα, το πρόβλημα του λεγόμενου fungus στα νύχια είναι τόσο διαδεδομένο και μπορεί να προκαλέσει μολύνσεις σε κάθε μέρος του σώματος. Παρ’ όλα αυτά, αφήνουν το νύχι τους, στην κυριολεξία, να τρίψει θέτοντας όχι μόνο την υγεία των ποδιών τους αλλά και την γενικότερη υγεία τους σε κίνδυνο. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να θεραπευτεί. Θέλει χρόνο, αλλά αν δεν ζητήσουμε βοήθεια δεν θα θεραπευτεί ποτέ και μπορεί τελικά να γίνει μία επώδυνη κατάσταση. Ακόμα και στα μαλλιά μπορεί να φτάσει αυτή η μόλυνση, ακόμα και στα γεννητικά όργανα ,παντού».

– Κάποιο άλλο πρόβλημα που βλέπεις συχνά;
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι πάσχουν από διαβήτη, που είναι πολλά και δεν μπορώ να  τα απαριθμήσω ένα προς ένα, μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε ακρωτηριασμό δακτύλων του ποδιού. Δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις αυτή είναι η οδυνηρή κατάληξη.  Λυπάμαι, διότι    πολλοί που πάσχουν από διαβήτη επισκέπτονται τον ενδοκρινολόγο όταν πρέπει, αλλά αμελούν την υγεία των ποδιών τους και έρχονται να με δουν όταν πλέον είναι αργά».

– Πόσο συχνά πρέπει να επισκέπτεται κάποιος τον ποδίατρο αν πάσχει από διαβήτη;
«Κάθε τρεις μήνες. Και αυτό γιατί το πρόβλημα μπορεί να μην είναι ορατό στον καθένα μας, αλλά ο γιατρός μπορεί να το δει εγκαίρως και να το προλάβει».

– Είναι φαινόμενο των καιρών μας δυστυχώς… Μιλάω για την παχυσαρκία. Όλοι γνωρίζουμε ότι τα περιττά κιλά επιβαρύνουν το πόδι.
«Σωστά. Αρκεί μόνο να σου πω ότι κάθε φορά που αλλάζουμε το βήμα μας το κάθε μας πόδι επιβαρύνεται με το διπλάσιο βάρος. Για ένα άτομο εξήντα κιλών κάθε φορά που κάνει ένα βήμα το κάθε του πόδι επιβαρύνεται με 120 κιλά. Φαντάσου πόσο επιβαρύνονται τα πόδια ενός ατόμου 120 κιλών. Πού θέλω να καταλήξω… Είναι σημαντικό να έχουμε το σωστό βάρος. Είναι, όμως, σημαντικό να καταλάβουμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις το να πεις σε κάποιον ωμά “χάσε βάρος” είναι σκληρό και αδύνατο για το συγκεκριμένο άτομο. Προσωπικά, εφαρμόζω την πρακτική του “σιγά σιγά θα καταφέρουμε το καλύτερο. Το λέω αυτό γιατί η υπερβολική πίεση λόγω βάρους στα πόδια μπορεί να προκαλέσει χίλια δύο άλλα προβλήματα, όπως πόνους στη μέση αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος. Τα πόδια μας μπορεί να είναι άκρα, όμως είναι άμεσα συνδεδεμένα με την καλή μας υγεία».

– Τι χρειάζεται να κάνει κάποιος για να επισκεφθεί τον ποδίατρο;
«Χρειάζεται να πάρει παραπεμπτικό από το γενικό παθολόγο. Κάποιοι ασθενείς καλύπτονται μερικώς από το Medicare, οι υπόλοιποι επιβαρύνονται ολόκληρο το κόστος της εξέτασης».
Όπως αναφέρει ο κ. Νικολόπουλος, η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, όπως διαφορετικός είναι και ο κάθε οργανισμός. Για περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές μπορείτε να επισκεφθείτε το ιατρείο του κ. Νικολόπουλου στο Oakleigh, στο  24 Atherton Road, τηλεφωνώντας στο 9568 1011.