Τα εκατό της χρόνια γιόρτασε την περασμένη Παρασκευή, περιτριγυρισμένη από την οικογένεια και φίλους της, η συμπάροικος με καταγωγή από την Μυτιλήνη, Μαρία Καρλαγάνη,
«Είναι μια πολύ γλυκιά γιαγιά, που με προσέχει τόσο πολύ», λέει η φίλη και γειτόνισσά της στο East Burwood, Ειρήνη Κουμανίδου, για τη δυναμική 100χρονη ομογενή, η οποία παρά τα χρόνια της, την προσέχει και την νοιάζεται σαν παιδί.
«Εκτός από τα παιδιά και τα εγγόνια μου, η υπόλοιπη οικογένειά μου είναι στην Ελλάδα, οπότε με έχει πάρει υπό την προστασία της», προσθέτει η κα Ειρήνη.
Αφού πέρασε τα πρώτα πενήντα της χρόνια στο Αμπελικό, ένα γραφικό ορεινό χωριό της Μυτιλήνης, η κα Καρλαγάνη, το γένος Βερβέρη, έφτασε στη Μελβούρνη τη δεκαετία του 1970, μαζί με τον σύζυγό της, ακολουθώντας τον γιο τους, Παναγιώτη, και τις κόρες τους, Ελένη και Μαριάνθη, που όταν ενηλικιώθηκαν αποφάσισαν να εγκατασταθούν στην Αυστραλία.
«Στην αρχή δυσκολεύτηκε λίγο με τη γλώσσα, αλλά βρήκε αρκετούς Έλληνες, έκανε φιλίες και προσαρμόστηκε γρήγορα. Της άρεσε επίσης να εργάζεται», λέει στον «Νέο Κόσμο» ο γιος της, Παναγιώτης.
Πάντα δραστήρια, από τη Μυτιλήνη στις ελιές και τη ρετσίνα, στη Μελβούρνη σε εργοστάσιο χαλιών στο Hawthorn, όπου επέμενε να εργάζεται μέχρι που δεν μπορούσε άλλο.
Μέχρι πρόσφατα περπατούσε κάθε πρωί ανελλιπώς στη γειτονιά μαζί με τη νύφη της. Αλλά τον τελευταίο καιρό, δυσκολεύεται να σταθεί, εξηγεί ο γιος της, οπότε μετακόμισε πριν λίγες εβδομάδες στο γηροκομείο Brimlea, το οποίο φιλοξενεί αρκετούς ομογενείς, και ελπίζει να προσμοστεί και να βρει καλή παρέα.
Το μυστικό της υγείας και της μακροζωίας της; Η διατροφή, η δουλειά, ο κήπος που φρόντιζε, και το γεγονός ότι έπινε μόνο νεράκι σε όλη της τη ζωή, πιστεύει ο γιος της.