Το περιττό λίπος στην κοιλιά είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από σπλαγχνικό λίπος, το οποίο βρίσκεται βαθιά μέσα της, περιβάλλει τα όργανα (σπλάγχνα) και είναι πολύ διαφορετικό από πλευράς φυσιολογίας από το υποδόριο λίπος (είναι το είδος του λίπους που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα μας).
Μελέτες έχουν δείξει ότι το περιττό σπλαγχνικό λίπος δεν είναι αδρανές, αλλά συμπεριφέρεται σαν ενεργό όργανο, παράγοντας μοναδικά βιοχημικά μηνύματα, τα οποία διεγείρουν την ανάπτυξη φλεγμονής σε ολόκληρο το σώμα και αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης πολλών ασθενειών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ο διαβήτης, η καρδιοπάθεια, η υπέρταση και τα εγκεφαλικά επεισόδια.
Επιπλέον, δεν κινδυνεύουν από αυτό μόνο όσοι έχουν περιττά κιλά, αλλά και οι άνθρωποι με φυσιολογικό σωματικό βάρος οι οποίοι όμως έχουν περίσσεια σπλαγχνικού λίπους και αναλογικά μεγάλη περίμετρο μέσης, γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Επιστήμονες από την Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, δημοσίευσαν το 2012 μελέτη σε 12.785 εθελοντές μέσης ηλικίας 44 ετών, η οποία έδειξε πως όσοι είχαν φυσιολογικό βάρος αλλά μεγάλη περίμετρο μέσης είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα στη διάρκεια των 14 ετών που τους παρακολουθούσαν απ’ όσες οι συνομήλικοί τους που ήταν παχύσαρκοι αλλά είχαν σχετικά μικρή περίμετρο μέσης.
Τα καλά νέα στο όλο θέμα είναι ότι το σπλαγχνικό λίπος δείχνει να είναι εξαιρετικά ευάλωτο στη συστηματική γυμναστική, η οποία, ως φαίνεται, «το καταπολεμά δυσανάλογα πολύ», κατά τον δρα Γκάρι Ρ. Χάντερ, καθηγητή Ανθρωπίνων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αλαμπάμα, στο Μπέρμιγχαμ.
Ο περιορισμός των προσλαμβανόμενων θερμίδων επίσης μπορεί να βοηθήσει, αλλά οι μειώσεις είναι πιο σημαντικές και μακροχρόνιες με τη γυμναστική.
Σε μελέτες που διεξήχθησαν στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, ο δρ Χάντερ και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν πως όταν γυναίκες οι οποίες δεν γυμνάζονταν διόλου έβαλαν την κίνηση στη ζωή τους με τη μορφή λίγης άσκησης δύο φορές την εβδομάδα επί έναν χρόνο, έχασαν το 2% του συνολικού σωματικού λίπους τους.
Ωστόσο η κατανομή του απολεσθέντος λίπους δεν ήταν ομοιόμορφη σε όλο το σώμα τους. Η μεγαλύτερη μείωση παρατηρήθηκε στην περίμετρο της μέσης και στην περιοχή της κοιλιάς τους: έχασαν το 10% του λίπους σε αυτές τις περιοχές.
Πάντως, δεν είναι σαφές ποια είδη άσκησης είναι τα καλύτερα για την απόκτηση μιας μέσης-δακτυλίδι. Αν και μερικές μελέτες δείχνουν ότι η προπόνηση αντοχής (όπως το βάδισμα ή το τζόγκινγκ) είναι πιο αποτελεσματική απ’ όσο η προπόνηση για δύναμη (με βάρη ή αντιστάσεις), μια συνδυασμένη ανασκόπηση της ιατρικής βιβλιογραφίας που δημοσιεύθηκε το 2013 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπερτερούν τα προγράμματα άσκησης τα οποία συνδυάζουν αεροβική με προπόνηση που περιλαμβάνει βάρη.
Το σίγουρο είναι πως, παρά την ευρύτατα διαδεδομένη άποψη περί του αντιθέτου, οι κοιλιακοί (sit-ups) δεν πρόκειται να μειώσουν το σπλαγχνικό λίπος ούτε την περίμετρο της μέσης σας, κατά τον δρα Χάντερ, ο οποίος προσθέτει πως μεγαλύτερο όφελος θα αποκομίσετε αν πάτε για περπάτημα.