Το τραγικό είναι ότι σήμερα μιλάμε για αυτοκαταστροφή.

“Η μαγευτική αυγή της Τετάρτης (13 Σεπτεμβρίου 1922) προμηνούσε μια ακόμη θαυμάσια ημέρα. Και όμως, ο φθινοπωρινός ήλιος δεν μπόρεσε να αλλάξει την κατάσταση, όπως διαμορφωνόταν στ

Μέσα από τα γραπτά Άγγλων και Αμερικανών ιστορικών.

Στις 12 Οκτωβρίου 1920 ο βασιλιάς Αλέξανδρος, ο οποίος βρισκόταν στο θρόνο κατά τη διάρκεια της εξορίας του πατέρα του Κωνσταντίνου, πέθανε από σηψαιμία και όλα άλλαξαν!

Το ερώτημα αν η αποστολή ελληνικού στρατεύματος στη Σμύρνη ήταν σωστή ή λαθεμένη απόφαση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ακόμη απασχολεί τους ιστορικούς, 91 χρόνια αργότερα.

Εκείνο για το οποίο θα μπορούσε να επικριθεί ο Βενιζέλος είναι ότι, πριν από την απόφασή του δεν είχε συμβουλευθεί το Γενικό Επιτελείο Στρατού.

Η μόνη έγνοια των συμμάχων ήταν τα συμφέροντά τους.

Η προκλητική φιλογερμανική πολιτική του Κωνσταντίνου και των φερέφωνων κυβερνήσεών του, ανάγκασε τις δυνάμεις της Αντάντ να προβούν στη λήψη δυναμικών μέτρων.

Συνέχεια του ιστορικού της Μικαρασσιατικής Καταστροφής.

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι μόνο μέσο επικοινωνίας, είναι και φορέας πολιτισμού.